Het gedenken van Peter R. de Vries
(opinie) De afgelopen dagen hebben veel Nederlanders uit journalistiek, politiek, showbusiness, advocatuur, openbaar ministerie en de rechterlijke macht zich uitgesproken over Peter R. de Vries. Hij werd geroemd als onverschrokken journalist en strijder tegen onrecht. Met de aanslag op zijn leven was de rechtsstaat een nieuwe slag toegebracht. Politici en opiniemakers maakten van de gelegenheid gebruik om een keiharde strijd tegen de drugsmaffia te bepleiten. Zo werd Peter R. de Vries tot symbool gemaakt van een spijkerharde strijd voor wet en orde, voor tucht, voor handhaving, voor wapenstok en pepperspray.
Het is absurd het gebruik van verslavende genotmiddelen te verbieden omdat je misdadigers werkloos maakt
Verleden week heb ik al aangegeven dat Peter R. de Vries zelf heel weinig fiducie had in de strijd tegen de drugskartels. Hij zag meer in legalisering zodat het gebruik en de afzet van drugs aan regels kon worden gebonden zoals dat ook met tabak en alcohol gebeurt. Op die manier zouden de misdaadkartels hun verdienmodel verliezen. Het argument dat ze dan wel wat anders vinden, heeft geen betekenis. Het is absurd het gebruik van verslavende genotmiddelen te verbieden omdat je anders misdadigers werkloos maakt en op die manier dwingt nieuwe werkterreinen te zoeken voor hun illegale praktijken.
Onderbemand
Tegelijkertijd was Peter R. de Vries een onvermoeibare strijder tegen onrecht. Daar waar politie en justitie onschuldigen voor het gerecht sleepten, trad hij op. Met een geducht netwerk aan secondanten deed hij het werk van de recherche dunnetjes over. Vaak genoeg luidde de conclusie dat de verkeerde in de kraag gevat was terwijl de dader nog vrij rond liep.
Dat kan onder meer gebeuren omdat politie en justitie structureel onderbemand zijn. Tijdens de kabinetten Rutte is dat alleen maar erger geworden. Tegelijkertijd verlangen politiek en maatschappij dat deze diensten meer dan ooit scoren, dat wil zeggen: boetes geven en boeven binnen brengen. Het motto is : doe meer met minder geld. Daarbij worden de betrokken functionarissen geconfronteerd met zware administratieve lasten. Dienders zitten uren achter hun bureau om de formulieren in te vullen, tijd die niet besteed kan worden aan opsporing en preventie. Afgelopen woensdag voerde de gepensioneerde politievoorlichter Klaas Wilting nog een gedreven pleidooi voor eerherstel van de wijkagent. Op deze ogen en oren in de buurt is de afgelopen jaren juist bezuinigd zodat drugsorganisaties vrij spel hebben als zij op het schoolplein hun jong talent rekruteren.
Ondertussen wordt er steeds weer bezuinigd op de sociale advocatuur zodat de kleine man en vrouw in de straat geen kans meer zien bij de officiële instanties hun recht te halen. Te duur of te ingewikkeld voor een advocaat die maar een beperkt aantal uren per cliënt mag declareren en ook nog tegen bodemtarief.
Gedenk Peter met voldoende bemensing van politie en justitie
De beste manier om Peter R. de Vries te herdenken is een onvermoeibare inzet voor een behoorlijke en voldoende bemensing van politie en justitie, die vervolgens voldoende budget krijgen om hun werk te doen. En een ruimhartige subsidiëring van de sociale advocatuur zodat niemand in dit land door geldgebrek verhinderd wordt zijn recht te zoeken. Als deze diensten dan ook nog eens verlost zouden worden van hun papierwerk en hun hopeloze war on drugs, zou het helemaal mooi zijn.
Dan ontstaat er ruimte in Nederland om daadwerkelijk récht te doen.
Wilt u reageren op dit artikel? Stuur dan een mail naar contact@vandaagenmorgen.nl
-20090804-S.JPG)
.gif)
