Gemeente en rechters even dom als gokverslaafden
Tijdens de vorige collegeperiode, toen dat gruwelijke Leefbaar Rotterdam nog zijn mensen had in de wethouderskamers, is er uitgebreid jacht gemaakt op bijstandsgerechtigden. De gemeente investeerde veel in het opjagen en bespioneren van deze Rotterdammers. Maakten zij geen misbruik van de grijpstuiver die hen door de belastingbetaler werd toegekend? Braken zij niet het draagvlak onder sociale voorzieningen af?
Veel kostbare ambtenarenuren
De gasten die dit vervolgingsbeleid, sanctioneerden beweerden ook al de hele tijd dat die bijstandsgerechtigden een tegenprestatie voor het ontvangen geld moesten leveren terwijl zij als betaler van inkomstenbelasting en BTW die tegenprestatie toch al lang en breed leverden. Nee, in die dagen was de Rotterdamse bijstandsgerechtigde een oplichter en een dief tenzij het tegendeel was gebleken. Heel veel kostbare ambtenarenuren – ook door de belastingbetaler gefourneerd – werden besteed om terugvorderingsprocedures in gang te kunnen zetten.
Er kwamen ook nog een heleboel rechtszaken van. Blijkens Trouw was de gemeente Rotterdam nationaal kampioen gedaagde in beroepszaken die werden aangespannen door mondige bijstandsgerechtigden. Dat kostte allemaal nog meer geld.
Roulette
Nu het sociaal beleid in handen is van de ChristenUnie, wordt er met menselijker maat gemeten. Het is te hopen dat dit na de komende raadsverkiezingen zo blijft. Anders komt dit improductieve gelazerstraal dat alleen maar verliezers oplevert, weer terug.
Uit de verslaggeving over de beroepszaken komt een opmerkelijk gegeven naar voren: bijstandsgerechtigden die hun uitkering in het casino vergokten, moesten alles terugbetalen. De rechter gaf de gemeente daarin gelijk. Waarom? Het valt niet vast te stellen of de bijstandsgerechtigde de confrontatie met de eenarmige bandiet verloor dan wel wón. Nu luidt een universeel rechtsbeginsel, dat al door de oude Romeinen werd gebruikt: ¨In dubio pro reo. Bij twijfel vóór de aangeklaagde.¨ Dit geldt dan blijkbaar niet voor bijstandsgerechtigden, zelfs al is een positief saldo zeer onwaarschijnlijk. Uiteindelijk wint het casino immers altijd en gokverslaafden gaan met lege zakken naar huis. Dat is het uitgangspunt van gokhallen, die door de overheid ook nog eens worden gefaciliteerd.
Als bijstandsgerechtigden in het zijkamertjes een roulette plaatsten, dan zou het wat anders zijn, maar in al die rechtszaken bleken ze aan de verkeerde kant van de tafel te zitten.
De gemeente en de rechters blijken ondertussen even dom als de gokverslaafden: ze denken dat je in het casino van de bank kunt winnen. Nou ja, Multatuli geloofde dat ook.
.gif)
