Apathie: vijand van de democratie

19 maart 2022 door Ronald Glasbergen
Apathie: vijand van de democratie
Feitenschuwe websites Foto cottonbro px

De opkomst lag laag bij de gemeenteraadsverkiezingen. In Rotterdam, in Nederland. De oorlog is een veel gehoorde verklaring. Als die oorlog er niet geweest was, zou zonder twijfel de – fingers crossed -, achter ons liggende coronacrisis een verklaring zijn geweest. Als we verder extrapoleren en blijven wegstrepen komen we achtereenvolgens bij de lange kabinetsformatie, bij de premier, bij de toeslagenaffaire, bij de versplintering van het politieke landschap, bij het jarenlange gehamer en knagen aan de stoelpoten van de democratie van de partijen op de flanken, bij het falen van de klassieke politieke partijen. Elke stop is willekeurig, geen enkele oorzaak staat op zichzelf.    

‘Nepparlement’

‘Nepparlement’ zal eeuwig achter Wilders aan blijven galmen, evenals de banvloeken en het referendumgeroep van politieke extremisten die hun handelsmerk maken van afgeven op gevestigde politieke stromingen. Maar ook de versplintering, het alleen jouw standpunten weerspiegeld willen zien. Dit hoor je bij ‘principiële' partijen dirr zich afkeren van praktische compromissen in de politiek of het alleen gefocust zijn op het lokale. Al die lokale partijen, hollen het systeem uit.

Het verschil tussen afgeven op en afkeer van 

Dat uithollen valt in Rotterdam nog wel mee met één grote lokale partij. Landelijk, waar de opkomst ook laag was, nemen de lokale partijen een steeds groter deel van de zetels in de gemeenteraden in. Afgeven op de gevestige macht hoort bij de politiek, zoals het afgeven op stadhuis, Den Haag, op Brussel, op de premier, erbij horen. Maar als afgeven-op omslaat in afkeer wordt het democratische systeem uitgehold. Afkeer ontstaat als er langere tijd genoeg mensen kwaadaardig blijven doorhameren zoals nu al enkele jaren bijvoorbeeld via verschillende websites en sociale mediakanalen. 

Nooit meer kiezen

Als de afkeer van het systeem, van de politiek, een permanente afkeer van het democratisch bestuur wordt, krijg je compromisloze mannen, of in een enkel geval zoals bij Imelda Marcos, compromisloze vrouwen aan het bewind. Dan heb je de democratie afgeschaft. Voor apathische kiesgerechtigden is dat de ideale oplossing, die hoeven dan niet meer te kiezen. Er staan dan alleen nog maar ‘gewenste’ namen op het stembiljet.    

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.