Film 'De Acht Bergen' verteld door de regisseurs

15 januari 2023 door incidentele auteur
Film 'De Acht Bergen' verteld door de regisseurs
'De acht bergen' Still Filmdepot

'De Acht Bergen' is geschreven en geregisseerd door Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch. De film, met Luca Marinelli, Alessandro Borghi, Filippo Timi en Elena Lietti in de hoofdrollen, vertaalt een succesvolle roman van de Italiaanse auteur Paolo Cognetti naar het grote scherm.

Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch: 'Eerlijk gezegd wisten we niet dat we deze film volledig samen zouden maken. Het begon allemaal met het idee dat we een versie van het script wilden schrijven. Daarmee was Felix al bezig. We hadden dat al eens gedaan voor The Broken Circle Breakdown en sindsdien hebben we altijd de wens gehad om nog eens samen te werken. Toen de eerste COVID-lockdown begon, zaten we als koppel net in een stormachtige periode op een diep existentieel niveau. Ineens stortte de hele wereld in een crisis, maar wij gingen eindelijk samenzitten en begonnen met schrijven. Op de één of andere manier wisten we dat we -door aan dit ongelooflijk pure verhaal te werken - onszelf zouden terugvinden. En dat gebeurde ook. Het is een verhaal over vriendschap, maar wij bekeken het als een liefdesverhaal.

'De acht bergen' Still Filmdepot

We zijn vrienden, geliefden en partners. Samen hebben we een zoon. Terwijl we de film maakten, volgden we hoe onze hoofdrolspeler opgroeide, vriendschap vond en weer verloor, de banden met zijn familie verbrak en opnieuw aanknoopte, vergiffenis kreeg, de keuzes van de ander aanvaardde, de dood in de ogen staarde en zich overgaf aan de aard van het leven. We wilden een epische film maken die een verhaal vertelt met kleine gebaren. Een ode aan de kwetsbaarheid en sterkte van elk levend wezen, van mensen tot dieren, planten en bergen. Zonder een spatje cynisme.
We onderzochten hoe herinneringen werken. Hoe schijnbaar kleine gebeurtenissen uit je kindertijd je kunnen bijblijven zonder dat je weet waarom, en hoe die met de jaren belangrijker worden. Tijdens de pandemie zaten we gevangen in onze stadswoning. Net als zoveel andere mensen die wereldwijd in lockdown zaten, snakten we naar de buitenwereld, naar een manier waarop je in de film weer gevoel krijgt met de aarde. Want de natuur is een hoofdthema in het boek van Paolo Cognetti. 

'De acht bergen' Still Filmdepot

Terwijl we de film maakten, was het prachtig om de romantiek en melancholie van de natuur zelf te ervaren. En om kennis te maken met de werkelijke aard ervan, want de natuur kan ook meedogenloos en gevaarlijk zijn. We hebben veel geluk gehad dat we niet alleen in onze verbeelding door 'de acht bergen' konden dwalen, maar ook in het echt in Italië en later ook Nepal. We begonnen Italiaans te leren, gingen acht maanden lang in de Italiaanse Alpen wonen en trokken later het Himalayagebergte in met een voltallige filmcrew. In de bergen word je met jezelf geconfronteerd. Het is een bikkelharde, doodeerlijke omgeving. Waarom zou iemand ooit helemaal naar de top willen klimmen? Daar is geen enkele reden voor. En toch doen we het, alleen maar om achteraf weer helemaal naar beneden te lopen. Vol verwondering. In de lente van 2020 hadden we ongeveer vier maanden werk aan de eerste versie van het script achter de rug, en we waren erg blij met het resultaat. Toen we op een dag aan de keukentafel zaten, stelde Felix me de langverwachte vraag: wil je met mij regisseren...? En nu zijn we nog steeds op pad op die bergflank, naar de top en weer naar beneden. In het midden van de wereld staat de hoogste berg, de Sumeru, die omgeven is door acht zeeën en acht bergen. De vraag is: wie heeft het meest geleerd? Degene die de acht bergen heeft bezocht of degene die de top van die ene (zijn eigen) berg (de Sumeru) heeft bereikt?


Dit is het verhaal van de vriendschap tussen twee jongens die mannen worden. Met de verschillende keuzes die ze in hun leven maken, inspireren ze elkaar. Ze houden elkaar een spiegel voor, waardoor ze zich elk gaan afvragen wat ze eigenlijk in het leven willen. Het is een innige vriendschap die gebouwd is op wederzijds respect en waarin geen ruimte is voor concurrentie. Hoewel het soms moeilijk is, respecteren ze elkaars vrijheid. We voelen de pijn wanneer ze afscheid nemen en de pure blijdschap wanneer ze elkaar weer ontmoeten. Ze weten niet altijd hoe ze de ander iets over zichzelf kunnen vertellen, maar ze begrijpen elkaar zelfs zonder woorden. In onze film is Pietro de archetypische zoeker, de zwerver die geen voldoening kent en onstilbaar nieuwsgierig is. Bruno is de man die volhardend zijn enorme berg blijft beklimmen. Hij is gefocust, oprecht en koppig.

'De acht bergen' Still Filmdepot

Het vaderthema ligt ons na aan het hart, want we zijn allebei lang geleden onze vader verloren. Dat is zo’n belangrijk aspect van opgroeien: rebelleren tegen je vader, hem beter begrijpen naarmate je ouder wordt, hem vergeven en in je hart sluiten. Een vader vinden in iemand met wie je geen bloedband hebt en een vriend in iemand die aanvoelt als een broer of zus.
Natuur Tijdens de pandemie kregen veel mensen een onweerstaanbare drang om weer voeling te krijgen met de aarde. We zagen in dat zorgen voor onze familie en voor de natuur onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. In de film nodigt Pietro enkele vrienden uit de stad uit om het huis te bezoeken dat hij en Bruno in de bergen hebben gebouwd. Ze zijn er helemaal weg van en dromen ervan om erin te trekken, weer 'één te worden met de natuur', hun eigen groenten te kweken en 'eenvoudiger' te leven. Bruno lacht hen uit, omdat ze zo wereldvreemd overkomen. Ze hebben geen idee van hoe het leven in de bergen er werkelijk aan toegaat. We houden van die verhaallijn, omdat wij ons als stadsbewoners herkennen in de dromers. We zien de ironie in onze eigen tegenstrijdige relatie met de natuur: we willen onszelf erin onderdompelen, maar tegelijk willen we terugvluchten naar de stad, waar we omgeven zijn door supermarkten, bioscopen, mensen en auto's.  

Academy formaat

We hebben gekozen voor het klassieke 4:3 formaat. Misschien een verrassende keuze omdat je bij bergen gelijk denkt aan wijds en onderdompelen waar scope zich perfect voor leent. Maar tijdens het testen begonnen we ons daar steeds meer vragen bij te stellen. De film had iets anders nodig.
Bergen zijn verticaal en we merkten dat de bergen op een gekke manier veel beter werken in 4:3 formaat. Natuurlijk je snijdt wel iets af, maar dat doe je bij scope feitelijk ook in de hoogte. Dit formaat voelt misschien wat kleiner, maar wij ervaarden dat je daardoor de neiging hebt om eerder naar voren te leunen dan naar achteren en dan duik je er dus meer in. Dat vonden we een juiste benadering voor deze film.

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.