89 partijen - kan het nog moeilijker?
Maar liefst 89 politieke partijen hebben zich bij de Kiesraad aangemeld voor de verkiezingen in maart volgend jaar. De meeste daarvan nieuwelingen aan de rechterflank. In 2016 waren dat 81 nieuwelingen, waarvan er uiteindelijk 28 aan de verkiezingen mee deden. Uiteindelijk haalden 13 partijen de kiesdeler en dus minimaal een kamerzetel.
Wat mij opvalt is dat een vrij simpele benedengrens zoals Duitsland en een aantal andere Europese landen hebben, eigenlijk nooit in de discussie in ons land aan de orde komt. Want wat is simpeler dan dat systeem? Voor de eerste Kamerzetel moet je minimaal vijf procent van de kiezers weten te scoren en voor het totaal van de zetels geldt de gewone kiesdeler.
Waarom simpel als het ook moeilijk kan?
Net als al te veel ingewikkelde maatregelen in onze ambtelijke, beslist zwaar feilbare bureaucratie geldt hier: waarom zou je het simpel doen als het via een spinnenweb van omwegen ook zo ingewikkeld mogelijk kan? Een kiesdrempel zou een simpele vierbaansweg naar een simpel, direct doel zijn, waar de veelgeprezen Hollandse diversiteit en ruimte voor toch al heel veel meningen en opvattingen, nog steeds alle ruimte houdt.
-20090804-S.JPG)
.gif)
