'Slot Mathenesse' ofwel Huis te Riviere op paneel
In de zeventiende eeuw schilderde een onbekende kunstenaar Huis te Riviere. Na het Binnenhof in Den Haag was dit het grootste kasteel in het graafschap Holland, in opdracht van Aleida van Holland gebouwd tussen 1258 en 1262. De ruïne hiervan ligt tegenwoordig ingeklemd tussen het theater en het stadskantoor in het centrum van de stad. In de aanloop naar de tentoonstelling Levend Landschap is het werk grondig onderzocht en gerestaureerd.
'Dit werk biedt een uniek beeld van het Schiedam uit vervlogen tijden. We hebben meer kennis over het schilderij vergaard en presenteren het nu in volle pracht als een van de hoogtepunten in de tentoonstelling', aldus Catrien Schreuder, Hoofd Tentoonstellingen en Collectie. |
Veranderende omgeving
Het kasteel, ook bekend onder de naam 'Slot Mathenesse', is in 1574 door brand verwoest. Aan de Broersvest zijn de restanten van het huis nog te zien, maar je kunt je nauwelijks voorstellen dat dit dezelfde plek is als die groene, moerassige omgeving op het schilderij. Gaandeweg maakte de omgeving ingrijpende veranderingen door. Rond 1900 waren in de omgeving van de ruïne nog weilanden te zien, maar ook dat is allang niet meer aan de orde. Het werk is een tastbare herinnering aan hoe Schiedam ooit is ontstaan en brengt in beeld onder welke omstandigheden dit gebied bewoonbaar is gemaakt. 'We wilden dit schilderij daarom graag nader onderzoeken en restaureren.
| Mede dankzij Vereniging Rembrandt is microscopisch onderzoek uitgevoerd, zijn infraroodopnames en röntgenfoto's gemaakt, is onderzoek gedaan naar de datering van het paneel en is het werk op kundige wijze gerestaureerd', licht Schreuder toe. |
Geschilderd rond 1640
Het schilderij was gedateerd op 1570. Dat maakte het werk extra uniek, want dat zou betekenen dat de schilder het kasteel nog met eigen ogen gezien zou hebben voordat het in 1574 werd verwoest. Dendrochronologisch onderzoek - een methode om beschilderde houten panelen te dateren aan de hand van de jaarringen - maakte duidelijk dat Huis te Riviere echter toch later is ontstaan: in het tweede kwart van de zeventiende eeuw. Waarschijnlijk is voor deze compositie gebruikgemaakt van een oudere tekening of prent, die verloren is gegaan.
Op zoek naar de juiste vorm
Met röntgen- en infraroodopnames is kennis opgedaan over de werkwijze van de kunstenaar. Die maakte geen ondertekening, maar zette met verfstreken eerst een grove indeling op het paneel. Op verschillende plekken is te zien hoe de kunstenaar zoekende was naar de juiste vorm. Zo is bijvoorbeeld de horizon lager neergezet dan in een eerdere versie.
Verzeping en andere ouderdomskwalen van schilderijen
Voor een zeventiende-eeuws paneel is Huis te Riviere goed bewaard gebleven. Toch was restauratie belangrijk voor het werk. Zo is onder andere oppervlaktevuil verwijderd, oude lacunes in de verflaag zijn geretoucheerd, storende streepjes in de verflaag minder zichtbaar gemaakt, vergeelde vernislagen en oude retouches zijn verwijderd en het hout dat aan de onderrand door houtworm was aangetast is verstevigd. De streepjes waren ontstaan door 'verzeping', een chemisch proces waarbij de verf doorzichtig wordt en de onderliggende houtnerven zichtbaar worden. Dit verschijnsel komt bijvoorbeeld ook vaak voor op schilderijen van Jan van Goyen.
In de tentoonstelling Levend Landschap is te zien hoe kunstenaars als Jan van Goyen, Johan Barthold Jongkind, Jan Sluijters en Charley Toorop het landschap in de Zuid-Hollandse Maasdelta vanaf de late zestiende eeuw tot nu verbeeldden. De tentoonstelling is te zien t/m 6 november 2022. Na Levend Landschap blijft het schilderij van het Huis te Riviere permanent te zien in het Panorama Schiedam, de vaste historische presentatie over de geschiedenis van Schiedam.
.gif)
