Leefbaar, een kaaiman die zich niet laat temmen
De nieuwe gemeenteraad is geïnstalleerd. Burgemeester Aboutaleb waarschuwde de nieuwelingen tegen overwerktheid en het riool dat twitter heet. De aangesprokenen werden vervolgens beëdigd en daarna begon de orde van de dag. Punt één op de agenda: een nieuw college. Er lijkt te worden aangestuurd op een coalitie van Leefbaar Rotterdam, Denk, de VVD en D66. De progressieve fracties dragen alternatieven aan maar ook daarin is Leefbaar prominent aanwezig. Kennelijk beschouwt men het experiment met een soort cordon sanitaire rond de grootste partij van Rotterdam als mislukt. In triomf zullen Leefbaren op de Coolsingel wethouderskamers betrekken. Wat er ook gebeurt. Dat is een ramp voor de stad.
Rechts
Leefbaar Rotterdam is een rechtse partij die het de Rotterdammers met een kleine portemonnee zo moeilijk mogelijk wil maken. Zij zijn welkom als stemvee maar daarna volgt de ene maatregel na de andere: bijstandsgerechtigden dwingen tot straat vegen zogenaamd omdat zij een tegenprestatie moeten leveren en anders te veel aan laat opstaan zouden wennen. Diezelfde uitkeringsgerechtigden weren uit volksbuurten, die volksbuurten op hun beurt zoveel mogelijk afbreken en vervangen door duurdere woningen voor de middenklasse. Dit alles gaat gepaard met een afkeer van kunst en cultuur want dat zijn hobbies van de elite. Leefbaar beheert de Rotterdamse erfenis van Pim Fortuyn. Wat dat in concreto voor de gewone mensen betekent, heeft deze partij de afgelopen twintig jaar ampel duidelijk gemaakt. Het leven in de stad is er niet prettiger op geworden.
O ja, harde taal uitslaan en repressie eisen, waarna alles op de oude voet wordt voortgezet. Dat is ook het waarmerk van Leefbaar.
Geen zondebokken graag
Rotterdam maakt net als de rest van Nederland een proces van verarming door. Als grootste haven van Europa speelt het een belangrijke rol in de economische oorlog tegen Rusland. Het is in dit verband van het grootste belang dat alle Rotterdammers elkaar vast houden. Wij hebben op dit moment geen behoefte aan beleid dat bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet of armen achter de broek zit omdat men gelooft dat armoe een keuze is en het gevolg van luiheid. Dat gaat namelijk ten koste van onze strijdvaardigheid als maatschappij. Dan zullen veel Rotterdammers afhaken en zeggen: ¨Deze oorlog is onze oorlog niet¨. We kunnen in deze stad geen partij gebruiken die graag zondebokken aanwijst en aan hen alles wijt wat verkeerd gaat.
Als er dan niet aan toetreden tot het College te ontkomen valt, dan dienen de andere coalitiepartijen Leefbaar geen kans te geven haar slechte impulsen op de bevolking van Rotterdam bot te vieren. Dat zal moeilijk zijn: een kaaiman laat zich eigenlijk niet temmen.
Luister ook naar Het Geheugenpaleis www.praatkast.nl/podcasts/het-geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.
.gif)
