Elke dag strijd sterkt volgens president Zelensky de Oekraïense onderhandelingspositie
(volledige tekst toespraak Volodymyr Zelensky op 10 maart) Maandagavond, zeiden we altijd: maandag is een zware dag. Er is oorlog in het land. Dus elke dag is maandag. En nu zijn we eraan gewend dat elke dag en elke nacht zo zijn. Het is vandaag de 12e avond van onze strijd, van onze verdediging. We zijn allemaal op onze plek aan het werk. Iedereen is waar hij zijn moet.
Ik ben in Kiev. Mijn team is bij mij. De territoriale verdediging is ter plaatse. De militairen zijn op hun post. Onze helden! Doktoren, redders, transporteurs, diplomaten, journalisten...
Met onze wapens en onze diplomatie...
Iedereen. We zijn allemaal in oorlog. We dragen allemaal bij aan onze overwinning die zeker zal worden behaald. Met onze wapens en ons leger. Met de kracht van woorden en onze diplomatie. Door de geestkracht, die ieder van ons heeft.
Kijk vandaag naar ons land. Chaplynka, Melitopol, Tokmak, Novotroitske, Cherson en Starobilsk. Overal verdedigden mensen zich, ook al hebben ze daar geen wapens. Maar dit zijn onze mensen en dat is hun bewapening. Ze hebben moed, waardigheid en daarmee het vermogen om naar buiten te gaan en te zeggen: ik ben hier, dit is van mij, ik zal het niet weggeven. Dit is mijn stad, mijn gemeenschap, mijn Oekraïne.
Wij staan naast jullie op de pleinen en de straten
Elke Oekraïense man en vrouw die gisteren, vandaag en morgen protesteerde tegen de indringers, ze zijn helden. We schreeuwen samen met jullie naar de indringers. Wij staan naast jullie op de pleinen en straten. We zijn net als jij niet bang als de indringers het vuur openen en iedereen proberen weg te jagen. Je trekt je niet terug, wij deinzen niet terug.
En diegene die herhaalde: 'We zijn één volk' - had nooit zo'n sterke reactie verwacht. In het zuiden van ons land heeft zich een zodanige nationale beweging ontvouwd, zo'n krachtige manifestatie van Oekraïens zelfbewustzijn, zoals we daar nog nooit op straat hebben gezien. Voor Rusland is het een nachtmerrie.
Ze hadden niet bedacht dat we niet bang zijn voor hun patrouillewagens en hun knuppels. Dat we niet bang zijn voor tanks en machinegeweren als wij het belangrijkste aan onze zijde hebben, de waarheid.
Mariupol en Charkov, Chernihiv en Soemy. Odessa en Kiev. Mykolajiv. Zjytomyr en Korosten. Ovruch en vele andere steden, we weten dat de haat die de vijand met beschietingen en bombardementen naar onze steden heeft gebracht, daar geen wortel zal schieten. Er zal geen spoor van achterblijven. Haat past ons niet. Daarom zal er geen spoor van de vijand over zijn en gaan we alles weer opbouwen. We zullen de steden die door de vijand vernietigd worden beter herbouwen dan welke stad in Rusland dan ook.
Vandaag hebben ze in Makariv, regio Kiev, geschoten op een broodfabriek
Enerhodar, Tsjernobyl. En andere plekken waar barbaren gewoon niet begrijpen wat ze nu eigenlijk willen bezetten. Wat ze willen controleren.
Jullie werk, jullie harde werk aan kritieke objecten is een prestatie van formaat. We zien het en we zijn jullie er oprecht dankbaar voor. Het Oekraïense leger houdt stand. Goed gedaan! Het brengt de vijand uiterst pijnlijke verliezen toe. Het verdedigt, voert tegenaanvallen uit. Kan, indien nodig, wraak nemen voor aangericht kwaad, voor iedere raket en bom, voor elk verwoest burgerdoel.
Vandaag hebben ze in Makariv, regio Kiev, geschoten op de broodfabriek. Waarvoor? De oude broodfabriek! Denk er over na - om te schieten op de broodfabriek. Wie moet je zijn om dat te doen?
Of wie benje om weer een kerk te verwoesten - nu in de regio Zhytomyr. De kerk van de geboorte van de Heilige Maagd gebouwd in 1862. Dit is onmenselijk.
Humanitaire corridors
Er was een akkoord over humanitaire corridors. Werkte het? In plaats daarvan werkten Russische tanks. Russische "Grads," Russische mijnen. Ze hebben zelfs de route ondermijnd, de weg die was afgesproken om voedsel en medicijnen voor mensen en kinderen in Mariupol te vervoeren.
Ze verwoesten zelfs bussen die mensen naar veiliger gebied moesten vervoeren. Tegelijkertijd openen ze voor enkele tientallen mensen een kleine uitweg naar bezet gebied. Niet eens naar Rusland, als wel rechtstreeks naar hun tv-camera's voor hun propaganda om te tonen wie de redders zijn. Dat is cynisme, ordinaire propaganda. Niets meer dan dat, zonder menselijk gevoel.
We zijn realisten. Dus we zullen praten
Vandaag vond de derde onderhandelingsronde in Wit-Rusland plaats. Ik zou willen zeggen - de derde en de laatste. Maar we zijn realisten. Dus we zullen praten. We zullen aandringen op onderhandelingen totdat we een manier hebben gevonden om onze mensen te vertellen: zo zullen we vrede sluiten. Vrede.
We moeten ons realiseren dat iedere dag van strijd, elke dag van verzet, betere omstandigheden voor ons creëert en een sterkere positie om onze toekomst te garanderen. Na deze oorlog, in vrede.
Afgezien van de doden en de verwoeste steden, laat de oorlog de aspiraties die we ooit hadden vernietigd achter, ambities die we ons ooit belangrijk leken, maar nu ... We noemen ze niet eens meer.
'Ik blijf in Kiev'
Bijna drie jaar geleden, vlak na de verkiezingen betraden we dit gebouw, dit kantoor, en we begonnen meteen al met het plannen van een verhuizing. Ik droomde ervan om uit Bankova te verhuizen, samen met de regering en het parlement. Het centrum van Kiev vrij te maken en meer in het algemeen - te verhuizen naar een modern, transparant kantoor - zoals het een progressief democratisch Europees land betaamt.
Nu zeg ik maar één ding: ik blijf hier. Ik blijf in Kiev. Aan de Bankova-straat. Ik verstop me niet. Ik ben voor niemand bang.
Zoveel als nodig is om deze patriottische oorlog van ons te winnen.
Onze dankbaarheid is grenzeloos
Vandaag heb ik een decreet ondertekend om onderscheidingen van Oekraïne uit te reiken aan 96 Oekraïense helden uit ons leger. Daaronder:
De Orde van Bohdan Khmelnytsky van de tweede graad wordt toegekend aan:
Majoor Oleksandr Oleksandrovych Sak. Commandant van het gemechaniseerde bataljon die de strijd aanging met de tactische bataljonsgroep van de vijand en die won dankzij een rationele benadering van gevechten en niet-standaard tactieken. En...
Kapitein Rostyslav Oleksandrovych Sylivakin. Commandant van het gemechaniseerde bataljon, dat met succes vocht tegen de overweldigende troepen van de vijand en Oekraïense steden en dorpen in de regio Sumy bevrijdde.
De Orde van Bohdan Khmelnytsky van de derde graad wordt toegekend aan:
Luitenant Ihor Serhiyovych Lozovyi. Als onderdeel van de groep stopte hij een colonne vijandelijke voertuigen van ongeveer 150 eenheden, die zich in de richting van de route Zhytomyr-Kyiv bewoog. Vernietigd.
Luitenant Vitaliy Viktorovych Poturemets. Hij toonde voorbeeldige moed en kalmte in de strijd en vernietigde een colonne met vijandelijk materieel in de buurt van de stad Kiev. Hij was gewond.
De Order "Voor Moed" van de derde graad wordt toegekend aan:
Sergeant, commandant van het automobielpeloton Valentyn Viktorovych Baryliuk. Dankzij zijn dappere acties en persoonlijke vastberadenheid kreeg de tankeenheid op tijd brandstof en verliet de omsingeling, onderweg de vijand vernietigend.
Alle 96 van onze helden zijn zoals deze vijf! Onze dank aan alle militairen. Onze dank aan de strijdkrachten van Oekraïne! Onze dankbaarheid is grenzeloos. Leve Oekraïne!
Vertaling V&M van Toespraak van President Volodymyr Zelenskyy op 7 maart 2022 - 23:42 Oekraïense tijd.
-20090804-S.JPG)
.gif)
