Zwartgallige verhalen met een grimlach

16 januari 2022 door Janny Kok
Zwartgallige verhalen met een grimlach
Omslag van 'Het Verbond Tegen Meedogenloos Mooie Jongens'

De in 2007 in Rotterdam overleden schrijver A. Moonen zei ooit in een interview voor Radio Rijnmond “dit is allemaal niet zo vrolijk voor de radioluisteraar” toen hij zijn zielenroerselen deelde met interviewer Roland Vonk.  Datzelfde gevoel bekruipt je bij het lezen van de boektitel “Het verbond tegen meedogenloos mooie jongens – en andere zwartgallige verhalen” van freelance journalist/auteur/vertaler Carl Stellweg. “Niet lezen als je zelf wat depressief bent” kan een mens denken.  Doe dat nu wel  en lees het boek. Zo kun je je laten meenemen in melancholische, hilarische en verrassende tochten.

Niets

Stellweg trekt je zijn onlangs verschenen boek meteen het eerste hoofdstuk 'Niets' in. Dat begint aldus: “Ooit, toen de wereld nog was zoals we haar altijd hadden gekend, bevond ik me in Het Middle of Nowhere. Het enige echte Middle of Nowhere. Aardedonker was het om mij heen, maar boven mij voltrok zich een duizelingwekkend schouwspel. Alsof alle sterren van de Melkweg in fonkelende spoedvergadering bijeen waren gekomen.”

Dan wil een mens tenminste weten waar de schrijver zich in het grote niets bevindt. In feite zit in alle zwartgallige verhalen een ondertoon van het ‘grote niets’. Maar er zijn meer onderlagen in de verhalen. Wat te denken van de jongen van wie zijn ouders meer liefde voor hun geëxploiteerde hotel hadden dan voor hem. Op een geplande vlucht vanuit zijn benauwende omgeving kon hij zijn kansen grijpen door zijn paspoort en een stapeltje bankbiljetten mee te nemen op zoek naar de verblijfplaats van de tekenleraar die wél van hem hield. Uiteindelijk mondde zijn tocht uit in niet benutte kansen en het ‘grote niets’, getuige de slotzin in het hoofdstuk 'Het stapeltje van drie'.

'Het Verbond Tegen Meedogenloos Mooie Jongens'

Het Verbond Tegen Meedogenloos Mooie Jongens – en andere zwartgallige verhalen is geen boek dat je in een ruk moet uitlezen. Het taalgebruik van Stellweg is daarvoor te virtuoos en zijn verhalen zijn hier en daar beslist humoristisch, zoals in het hoofdstuk Goedemorgen, koddebeiers. Al lezend is de lezer min of meer direct getuige van hetgeen er in de confrontatie van vier politiemannen met de recalcitrante ik figuur in een Rotterdamse tram afspeelt.

Ondergang

“Hoe zal ik mijn ondergang beschrijven”, vraagt de auteur zich in het titelverhaal zich af. Daarbij blijken drie vrouwelijke medehuisgenoten in een studentenhuis te helpen, waarvan een verliefd is op de ik figuur, zijn uit een pakje gemaakte zuurkoolstamput en een zeer aaibaar jong katje waarvan desondanks afscheid moet worden genomen. Alweer het ‘grote niets’? Vindt dat zelf maar uit.

Carl Stellweg, Het verbond tegen meedogenloos mooie jongens – en andere zwartgallige verhalen. Soest 2021. Boekscout. ISBN 9789464501247  Prijs 19,50

 


 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.