'Keerpunt in de geschiedenis'

08 januari 2022 door een van onze redacteuren
'Keerpunt in de geschiedenis'
Joe Biden Screenshot Presidentiele rde op 6 januari

Deze week een jaar geleden werd het  parlement van de sinds een eeuw machtigste democratie van de wereld bestormd. President moedigde na verloren verkiezingen eerst zijn aanhangers aan om actie te ondernemen , vervolgens ondernam hij niets toen het parlement werd aangevallen en parlementariers serieus gevaar liepen. 

De VS als grootmacht waren sinds de Tweede Wereldoorlog, ondanks buitenlandse excessen, symbool voor de kracht van democratie in de wereld. Daaraan kwam met de  verkiezing bovenal Donald Trump een eind. Donald Trump verhief desinformatie tot een voor democratie destructieve kracht. Natuurlijk was Trump niet voor alle mensen slecht, hij was er alleen niet voor alle mensen en precies dat hoort een leider in een democratie wel te zijn. 

Voor Vandaag en Morgen reden om de speech van Joe Biden te publiceren. Die heeft na een jaar pogingen tot verzoening en als aanloop naar de komende midtermverliezingen in november 2022  waarbij naast 39 gouverneurs, de 435 zetels van het Huis van Afgevaardigden en 34 van de 100 zetels van de Senaat worden gekozen. Hieronder volgt een licht verkorte vertaling van Biden's speech.  

Opmerkingen van president Biden ter gelegenheid van één jaar sinds de dodelijke aanval van 6 januari op het Amerikaanse Capitool 

PRESIDENT BIDEN: Mevrouw de vice-president, mijn mede-Amerikanen: Om het duidelijk te stellen, vandaag een jaar geleden, op deze heilige plaats, werd de democratie aangevallen – gewoon aangevallen. De wil van het volk werd aangevallen. De Grondwet – onze Grondwet – werd geconfronteerd met de grootste bedreigingen.

Ver in de minderheid en ondanks een brute aanval, hebben de Capitol Police, de D.C. Metropolitan Police Department, de National Guard en andere dappere wetshandhavers de rechtsstaat gered.

Onze democratie hield stand. Wij, het volk, hebben het doorstaan. En wij, het volk, hebben gezegevierd. 

Voor het eerst in onze geschiedenis had een president niet alleen een verkiezing verloren, maar probeerde hij om de vreedzame machtsoverdracht te voorkomen toen een gewelddadige menigte het Capitool doorbrak. Maar ze faalden. Ze faalden.

En op deze herdenkingsdag moeten we ervoor zorgen dat zo'n aanval nooit, nooit meer gebeurt.

Ik spreek vandaag tot u vanuit Statuary Hall in het Capitool van de Verenigde Staten. Hier kwam het Huis van Afgevaardigden 50 jaar samen in de decennia voorafgaand aan de Burgeroorlog. Dit is - op deze-  verdieping zat een jong congreslid van Illinois, Abraham Lincoln, achter lessenaar No 191.

Boven hem - boven ons, over die deur die naar de Rotonde leidt - staat een beeldhouwwerk dat Clio uitbeeldt, de muze van de geschiedenis. In haar handen een opengeslagen boek waarin ze de gebeurtenissen in deze kamer beneden vastlegt.

Sluit je ogen. Ga terug naar die dag.

Sluit je ogen. Ga terug naar die dag. Wat zie je? Oproerkraaiers raasden en zwaaiden voor het eerst in dit Capitool met een Zuidelijke vlag die de oorzaak symboliseerde om Amerika te vernietigen, om ons uit elkaar te scheuren.

Zelfs tijdens de burgeroorlog is dat nooit gebeurd. Maar het gebeurde hier in 2021.

Wat zie je nog meer? Een menigte die ramen inslaat, deuren intrapt, het Capitool binnendringt. Amerikaanse vlaggen op palen worden gebruikt als wapens, als speren. Brandblussers worden naar de hoofden van politieagenten gegooid.

Een menigte die hun liefde voor wetshandhavers belijdde viel die politieagenten aan, sleepte ze, besproeide ze en stampte op ze.

Meer dan 140 politieagenten raakten gewond. 

Een middeleeuws gevecht

We hebben allemaal de politieagenten die die dag aanwezig waren horen getuigen van wat er is gebeurd. Een officier noemde het, ik citeer, een middeleeuws gevecht, en dat hij die dag  banger was dan dat hij de oorlog in Irak voerde.

Ze hebben sinds die dag herhaaldelijk gevraagd: hoe durft iemand - wie dan ook - de hel die ze hebben doorstaan, te verkleinen, kleineren of ontkennen?

Wij hebben het met eigen ogen gezien. Oproerkraaiers bedreigden deze zalen, bedreigden het leven van de voorzitter van het Huis en richtten letterlijk een galg op om de vice-president van de Verenigde Staten van Amerika op te hangen.

Maar wat hebben we niet gezien?

We hebben geen voormalige president gezien, die net de menigte had opgeroepen om aan te vallen - zittend in de privé-eetkamer naast het Oval Office in het Witte Huis, alles op televisie kijkend en urenlang niets doen terwijl de politie werd aangevallen, woont op risico, en de hoofdstad van het land belegerd.

Dit was geen groep toeristen. Dit was een gewapende opstand.

Ze waren er niet op uit om de wil van het volk hoog te houden. Ze probeerden de wil van het volk te ontkennen. Ze wilden voortzetting - ze waren niet op zoek naar vrije en eerlijke verkiezingen. Ze wilden er een omverwerpen.

Ze waren er niet op uit om de zaak van Amerika te redden. Ze wilden de grondwet ondermijnen.

Dit gaat niet over vastlopen in het verleden. Dit gaat erom ervoor te zorgen dat het verleden niet wordt begraven.

Dat is de enige weg vooruit. Dat is wat grote naties doen. Ze begraven de waarheid niet, ze zien haar onder ogen.

Dit gaat erom ervoor te zorgen dat het verleden niet wordt begraven

We moeten absoluut duidelijk zijn over wat waar is en wat een leugen is.

En hier is de waarheid: de voormalige president van de
De Verenigde Staten van Amerika hebben een web van leugens over de verkiezingen van 2020 gecreëerd en verspreid. Hij heeft dit gedaan omdat hij macht boven principes waardeert, omdat hij zijn eigen belangen belangrijker vindt dan de belangen van zijn land en die van Amerika, en omdat zijn gekwetste ego belangrijker voor hem is dan onze democratie of onze grondwet.

Hij kan niet accepteren dat hij heeft verloren, ook al hebben 93 senatoren van de Verenigde Staten, zijn eigen procureur-generaal, zijn eigen vice-president, gouverneurs en staatsfunctionarissen in elke staat op het slagveld allemaal gezegd: hij heeft verloren.

Dat is wat 81 miljoen van jullie deden toen jullie stemden voor een nieuwe weg vooruit.

Hij weigerde de resultaten van een verkiezing en de wil van het Amerikaanse volk te accepteren.

Hij heeft gedaan wat geen enkele president in de Amerikaanse geschiedenis – de geschiedenis van dit land – ooit heeft gedaan: hij weigerde de resultaten van een verkiezing en de wil van het Amerikaanse volk te accepteren.

Terwijl enkele moedige mannen en vrouwen in de Republikeinse Partij zich ertegen verzetten en proberen de principes van die partij hoog te houden, veranderen te veel anderen die partij in iets anders. Ze lijken niet langer de partij te willen zijn - de partij van Lincoln, Eisenhower, Reagan, de Bushes.

Maar wat mijn andere meningsverschillen ook zijn met Republikeinen die de rechtsstaat steunen en niet de heerschappij van een enkele man, ik zal altijd proberen met hen samen te werken om waar mogelijk gedeelde oplossingen te vinden. Want als we een gedeeld geloof in democratie hebben, dan is alles mogelijk - alles.

En dus moeten we op dit moment beslissen: wat voor soort natie gaan we zijn?

Worden we een natie die politiek geweld als norm accepteert?

Zullen we een natie zijn waar we partijdige verkiezingsfunctionarissen toestaan ​​om de wettelijk uitgedrukte wil van het volk omver te werpen?

Zullen we een natie zijn die niet leeft bij het licht van de waarheid, maar in de schaduw van leugens?

We kunnen onszelf niet toestaan ​​zo'n natie te zijn. De weg vooruit is de waarheid te erkennen en ernaar te leven.

De grote leugen die wordt verteld door de voormalige president en vele Republikeinen die zijn woede vrezen, is dat de opstand in dit land daadwerkelijk plaatsvond op de verkiezingsdag - 3 november 2020.

Denk erover na. Is dat wat je dacht? Dacht je dat toen je die dag stemde? Meedoen aan een opstand? Is dat wat je dacht dat je aan het doen was? Of dacht u dat u als burger uw hoogste plicht vervulde en stemde?

De voormalige president en zijn aanhangers proberen de geschiedenis te herschrijven. Ze willen dat je de verkiezingsdag ziet als de dag van de opstand en de rellen die hier op 6 januari plaatsvonden als de ware uitdrukking van de wil van het volk.

Kun je een meer verdraaide manier bedenken om naar dit land te kijken - om naar Amerika te kijken? Ik kan dat niet.

Dit is de waarheid: de verkiezing van 2020 was de grootste demonstratie van democratie in de geschiedenis van dit land.

Meer van jullie hebben bij die verkiezingen gestemd dan ooit in de hele Amerikaanse geschiedenis hebben gestemd. Meer dan 150 miljoen Amerikanen gingen naar de stembus en stemden die dag in een pandemie – sommigen met groot gevaar voor hun leven. Ze moeten worden toegejuicht, niet aangevallen.

Op dit moment, in staat na staat, worden nieuwe wetten geschreven - niet om de stemming te beschermen, maar om deze te ontkennen; niet alleen om de stemming te onderdrukken, maar ook om deze te ondermijnen; niet om onze democratie te versterken of te beschermen, maar omdat de voormalige president verloor.

In plaats van naar de verkiezingsresultaten van 2020 te kijken en te zeggen dat ze nieuwe ideeën of betere ideeën nodig hebben om meer stemmen te winnen, hebben de voormalige president en zijn aanhangers besloten dat de enige manier voor hen om te winnen is om uw stem te onderdrukken en onze verkiezingen te ondermijnen.

Het is verkeerd. Het is ondemocratisch. En eerlijk gezegd, het is on-Amerikaans.

De voormalige president en zijn aanhangers hebben besloten dat de enige manier voor hen om te winnen is om uw stem te onderdrukken

De tweede grote leugen die door de voormalige president en zijn aanhangers wordt verteld, is dat de resultaten van de verkiezingen van 2020 niet te vertrouwen zijn.

De waarheid is dat geen enkele verkiezing - geen verkiezing in de Amerikaanse geschiedenis nauwkeuriger is onderzocht of nauwkeuriger is geteld.

Elke juridische uitdaging die de resultaten in elke rechtbank in dit land in twijfel trok, werd ingediend en afgewezen - vaak afgewezen door door de Republikeinen benoemde rechters, waaronder rechters die door de voormalige president zelf waren benoemd, van staatsrechtbanken tot het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten.

Laten we het dus duidelijk hebben over wat er in 2020 is gebeurd. Nog voordat de eerste stem werd uitgebracht, zaaide de voormalige president preventief twijfel over de verkiezingsuitslag. Hij bouwde zijn leugen in de loop van maanden op. Het was niet op feiten gebaseerd. Hij was gewoon op zoek naar een excuus - een voorwendsel - om de waarheid te verbergen.

Hij is niet zomaar een voormalig president. Hij is een verslagen voormalige president - verslagen met een marge van meer dan 7 miljoen van uw stemmen in een volledige en vrije en eerlijke verkiezing.

De derde grote leugen

Er is gewoon geen enkel bewijs dat de verkiezingsresultaten onnauwkeurig waren. In feite faalde de voormalige president op elke locatie waar bewijs moest worden geleverd en een eed moest worden afgelegd om de waarheid te spreken.

Denk hier maar eens over na: de voormalige president en zijn aanhangers hebben nooit kunnen uitleggen hoe ze de andere verkiezingsresultaten die op 3 november plaatsvonden – de verkiezingen voor de gouverneur, de Senaat van de Verenigde Staten, het Huis van Afgevaardigden – als juist aanvaarden, waarbij ze dichten het gat in het Huis van Afgevaardigden.

Het enige verschil: de voormalige president verloor die verkiezingen  niet; hij verloor wel gewoon degene die om hem ging.

 Je kunt niet alleen van je land houden als je wint.

Ten slotte is de derde grote leugen die door een voormalige president en zijn aanhangers wordt verteld, dat de menigte die hun wil met geweld probeerde op te leggen, de echte patriotten van de natie zijn.

Dacht je dat toen je keek naar de menigte die het Capitool plunderde, eigendommen vernielde, letterlijk de gangen bevuilden, door de bureaus van senatoren en vertegenwoordigers snuffelde, op jacht naar congresleden? patriotten? In mijn ogen niet.

Voor mij waren de echte patriotten de meer dan 150 [miljoen] Amerikanen die vreedzaam hun stem uitbrachten in de stembus, de verkiezingswerkers die de integriteit van de stemming beschermden, en de helden die dit Capitool verdedigden.

Je kunt niet alleen van je land houden als je wint.

Je kunt de wet niet alleen gehoorzamen als het je uitkomt.

Je kunt niet patriottisch zijn als je leugens omarmt en mogelijk maakt.

Degenen die dit Capitool bestormden en degenen die ophitsten en ophitsten en degenen die hen opriepen, hielden een dolk naar de keel van Amerika - naar de Amerikaanse democratie.

Ze kwamen hier niet uit patriottisme of principe. Ze kwamen hier in woede - niet in dienst van Amerika, maar eerder in dienst van één man.

Degenen die het gepeupel ophitsten – de echte samenzweerders – die wanhopig de certificering van de verkiezingen wilden ontkennen en de wil van de kiezers tartten.

Maar hun complot werd verijdeld. Congresleden - Democraten en Republikeinen - bleven. Senatoren, vertegenwoordigers, personeel - ze maakten hun werk af dat de Grondwet eiste. Ze eerden hun eed om de Grondwet te verdedigen tegen alle vijanden, zowel buitenlandse als binnenlandse.

Keerpunt

Kijk, mensen, nu is het aan ons allemaal - aan "We the People" - om op te komen voor de rechtsstaat, om de vlam van democratie te behouden, om de belofte van Amerika levend te houden.

Die belofte staat op het spel, het doelwit van de krachten die brute kracht belangrijker vinden dan de heiligheid van democratie, angst boven hoop, persoonlijk gewin boven algemeen belang.

Vergis je niet: we leven op een keerpunt in de geschiedenis.

Zowel in binnen- als buitenland zijn we opnieuw verwikkeld in een strijd tussen democratie en autocratie, tussen de aspiraties van velen en de hebzucht van enkelen, tussen het zelfbeschikkingsrecht van het volk en de zelfzuchtige autocraat.  

Van China tot Rusland en verder, wedden ze erop dat de dagen van de democratie geteld zijn. Ze hebben me zelfs verteld dat democratie te traag is, te vastgelopen door verdeeldheid om te slagen in de snel veranderende, gecompliceerde wereld van vandaag.

En ze wedden - ze wedden dat Amerika meer op hen zal gaan lijken en minder op ons. Ze wedden dat Amerika een plaats is voor de autocraat, de dictator, de sterke man.

Ik geloof dat niet. Dat is niet wie we zijn. Dat is niet wie we ooit zijn geweest. En dat is niet wie we ooit zouden moeten zijn.

Onze Founding Fathers, hoe onvolmaakt ze ook waren, hebben een experiment in gang gezet dat de wereld heeft veranderd - letterlijk de wereld heeft veranderd.

Hier in Amerika zou het volk heersen, de macht zou vreedzaam worden overgedragen - nooit met het puntje van een speer of de loop van een geweer.

En ze beloofden een idee op papier te zetten dat niet kon waarmaken - ze konden niet waarmaken, maar een idee dat niet kon worden beperkt: ja, in Amerika zijn alle mensen gelijk geschapen.

We verwerpen de opvatting dat als jij slaagt, ik faal; als jij vooruit komt, raak ik achter; als ik je tegenhoud, verhef ik mezelf op de een of andere manier.

Ver van onze kernwaarden 

De voormalige president, die liegt over deze verkiezingen, en de menigte die dit Capitool aanviel, konden niet verder verwijderd zijn van de Amerikaanse kernwaarden.

Ze willen heersen of ze zullen ruïneren - ruïneren waar ons land voor heeft gevochten in Lexington en Concord; bij Gettysburg; bij Omaha Beach; Seneca-watervallen; Selma, Alabama. Wat - en waar we voor vochten: het recht om te stemmen, het recht om onszelf te regeren, het recht om ons eigen lot te bepalen.

En met rechten komen verantwoordelijkheden: de verantwoordelijkheid om elkaar als buren te zien - misschien zijn we het niet eens met die buurman, maar ze zijn geen tegenstander; de verantwoordelijkheid om een ​​nederlaag te accepteren, ga dan terug in de arena en probeer de volgende keer opnieuw om je zaak te verdedigen; de verantwoordelijkheid om te zien dat Amerika een idee is - een idee dat waakzaam rentmeesterschap vereist.

Terwijl we hier vandaag staan ​​- een jaar sinds 6 januari 2021 - zijn de leugens die de woede en waanzin hebben veroorzaakt die we op deze plek zagen, niet afgenomen.

We moeten dus standvastig, resoluut en onbuigzaam zijn in onze verdediging van het stemrecht en om die stem te laten tellen.

De pijn en littekens van die dag zitten diep.

Ik heb het vaak gezegd en het is niet meer waar of echter dan wanneer we denken aan de gebeurtenissen van 6 januari: We zijn in een strijd om de ziel van Amerika. Een strijd die we, door de genade van God en de goedheid en genade - en de grootsheid van deze natie, zullen winnen.

Geloof me, ik weet hoe moeilijk democratie is. En ik ben glashelder over de bedreigingen waarmee Amerika wordt geconfronteerd. Maar ik weet ook dat onze donkerste dagen tot licht en hoop kunnen leiden.

Uit de dood en vernietiging, zoals de vice-president verwees, in Pearl Harbor kwam de triomf over de krachten van het fascisme.

Uit de brutaliteit van Bloody Sunday op de Edmund Pettus-brug kwam historische stemrechtwetgeving.

Dus laten we nu een stapje verder gaan en het volgende hoofdstuk in de Amerikaanse geschiedenis schrijven waar 6 januari niet het einde van de democratie markeert, maar het begin van een wedergeboorte van vrijheid en fair play.

Ik heb niet gezocht naar deze strijd die vandaag een jaar geleden naar dit Capitool werd gevoerd, maar ik zal er ook niet voor terugdeinzen.

Ik zal in deze breuk staan. Ik zal deze natie verdedigen. En ik zal niemand toestaan ​​een dolk door de keel van onze democratie te steken.

We zullen ervoor zorgen dat de wil van het volk wordt gehoord; dat de stemming prevaleert, geen geweld; dat gezag in dit land zal altijd vreedzaam worden overgedragen.

Ik geloof dat de macht van het presidentschap en het doel is om deze natie te verenigen, niet om haar te verdelen; om ons op te tillen, niet om ons uit elkaar te scheuren; om over ons te gaan - over ons, niet over 'mij'.

Dit is geen land van koningen of dictators of autocraten

Diep in het hart van Amerika brandt een vlam die bijna 250 jaar geleden is ontstoken - van vrijheid, vrijheid en gelijkheid.

Dit is geen land van koningen of dictators of autocraten. We zijn een natie van wetten; van orde, geen chaos; van vrede, niet van geweld.

Hier in Amerika regeert het volk via de verkiezingen, en hun wil zegeviert.

Laten we dus onthouden: samen zijn we één natie, onder God, ondeelbaar; dat we vandaag, morgen en voor altijd, op ons best, de Verenigde Staten van Amerika zijn.

God zegene u allen. Moge God onze troepen beschermen. En moge God degenen zegenen die waken over onze democratie.

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.