Benvenido van Schaik, een luis in de pels van de Rotterdamse politiek (interview)

20 november 2021 door Martin Reekers

Benvenido van Schaik (1958) vertelt enthousiast over de herkomst van zijn voornaam, die ‘welkom’ betekent in het Portugees. Hij is, als nakomertje uit een gezin van vijf, vernoemd naar zijn oma die van Joods-Portugese origine was. Zijn vader stond op de markt met broodjes rookworst en flesjes limonade, die hij koelde in een zinken teil.

Opgegroeid in het grootste warenhuis van Nederland

Benvenido: ‘In die teil werden wij ’s avonds gewassen. Wij konden vroeger geen lid worden van een sportvereniging, want wij moesten als gezin gewoon meewerken’. Al vroeg had hij zijn eerste handel. ‘Toen ik acht was, waste ik op zaterdagen voor een gulden auto’s op de parkeerplaats waar nu de markthal staat. Binnen een half jaar had ik zes man van mijn school onder me werken. Ik had soms op een zaterdag 20 of 25 gulden. Serieus geld in die tijd. Vanaf mijn veertiende kookte ik worsten in de kraam van mijn vader op de centrummarkt en op mijn twintigste ben ik op eigen benen gaan staan. Ik wilde ook naar de markt, het grootste warenhuis van Nederland met een grote sociale cohesie’.

Het was toen bijna onmogelijk een plaatsje op de markt te bemachtigen want er waren ruim 400 meelopers. Toen iemand hem vroeg of hij standwerker wilde worden, iemand die op de markt een bepaald product demonstreert en verkoopt, zoals dat bij tell-sell-programma’s op t.v. gebeurt, besloot hij dat te gaan doen. Hij demonstreerde allerlei artikelen van autopoets tot speelgoed. Hij ging ook restpartijen van fabrikanten opkopen. Dat waren uit de mode geraakte artikelen die daarom niet meer werden verkocht. Benvenido lukte het wel die te verkopen door er pakketten van samen te stellen.

’Ik pakte die artikelen in en door een verkooppraatje maakte ik de mensen enthousiast voor het ongezien kopen van zo’n pakket cadeaus van een bepaalde waarde’.

Hij stopte in 1986 met standwerken toen hij door verkeerd stemgebruik last van zijn stembanden kreeg. Via een mijn schoonzus Pascalle kwam hij op het idee een croissanterie te openen. De eerste in Rotterdam. Op een gegeven moment had hij drie zaken, die hij in 1996 weer verkocht toen hij er een goed aanbod voor kreeg. Hij keerde terug naar het standwerken op het moment dat hij een peperduur microvezel doekje ontdekte. Hij verkocht die wonderdoekjes echter prima. Mensen die ze hadden gekocht kwamen bij hem terug voor meer. Via concoursen van standwerkers werd hij er vier keer Nederland en drie keer Europees kampioen mee. Tegenwoordig is hij voorzitter van de Centrale Vereniging voor Ambulante Handel, afdeling standwerkers.

Hand picked by Pim Fortuyn

Hij belandde in de politiek doordat hij in 2002 op de markt in Alexanderpolder Pim Fortuyn zag.

Benvenido: ‘Ik werd geïnspireerd door drs. Pim Fortuyn, een fantastische vent. Hij vroeg mij of de politiek niets voor mij was. Ik zei, met alle respect, ik heb nog nooit een school afgemaakt. Pim zei luister, wat jij in je pink hebt, dat hebben ze in Den Haag nog niet in heel hun lichaam. Als jij nog één keer zegt dat je je school niet hebt afgemaakt, krijg je van mij een draai om je oren. Vanaf nu zeg je dat je de Volksuniversiteit hebt doorlopen. Pim zei altijd al dat er in de politiek meer ondernemers moesten komen, omdat die weten waarover ze praten, net als de vrouw die haar huis schoonmaakt en de schilder die buiten staat te schilderen.

De kieslijst van 2002 was al vastgesteld, dus heb ik eerst bij Leefbaar Rotterdam meegelopen en hand en spandiensten verricht. In 2006 ben ik gevraagd om mee te draaien in de campagne van de partij. Dat doe ik nog steeds.

Meedraaien in de verkiezingscampagne. Foto: Leefbaar Rotterdam

In 2006 werd ik verkozen in de deelgemeenteraad van de grootste deelgemeente, Prins Alexander. Daar werd ik al gauw commissievoorzitter bouw, wonen en buitenruimte en de commissie onderzoek van de rekening (COR) en later zelfs vicevoorzitter van de deelgemeenteraad. Ik heb me acht jaar ingezet voor het gebied Prins Alexander. In 2014 heb ik gezegd dat ik me wilde kandideren voor de gemeenteraad’.

Hij kwam als nummer 20 op de kieslijst van Leefbaar Rotterdam. De partij haalde 14 zetels waardoor hij aanvankelijk buiten de boot viel. Doordat andere raadsleden van de partij vertrokken kwam hij in oktober 2015 toch in de raad en, getuige het feit dat hij bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 op de 7e plaats van de kieslijst stond, vervulde hij het raadslidmaatschap succesvol.

Doorgaan na een gevoelig verlies

Voordat zijn verkiezing in 2018 een feit was, moest hij door een erg diep dal. In augustus 2017 kwam zijn vrouw na een kort ziekbed te overlijden. Benvenido: ’Ze was 59 jaar en mijn steun en toeverlaat. Dus van augustus 2017 toen ze overleed, tot half januari ben ik echt verdoofd en weg geweest’.

Hij werd op de been geholpen door zijn kinderen en vriend Joost Eerdmans. Hij kende Joost al jaren. Diens vrouw werkte vroeger in haar studententijd bij hem in de zaak. Daar ontmoette hij ook de toen nog studerende Joost zelf, die bij hem in de zaak zijn scriptie schreef. Benvenido: ‘Mijn kinderen, schoondochter en Joost Eerdmans zeiden: kom op, pak het op! Coby zou niet anders gewild hebben!’ Hun steun maakte dat hij kon doorgaan en zo het advies van zijn vader waarmaken: Je kunt aan de zijkant schoppen, maar je kunt natuurlijk ook zelf het veld betreden en kijken wat je daar kunt oplossen.

Meteen in het diepe

In de raad kon hij direct volop aan de bak. Benvenido: ‘Ik kreeg gelijk een pittig dossier: de A13 en A16. Ik was niet tegen de snelweg, maar ik was wel er wel op tegen dat ze hem niet wilden ondertunnelen. Ik ben zelf Ommoorder en nu al hebben ze de herrie van de huidige Rijksweg. Wij wilden ook ondertunnelen omdat de luchtvervuiling in Overschie nu eigenlijk verplaatst wordt naar Ommoord. Waar ik ook de balen van had is dat Hillegersberg, de VVD-wijk, het voor elkaar kreeg dat de weg daar half werd ondertunneld. Wij hebben toch nog 15 miljoen vrij weten te spelen voor Ommoord om daar extra bomen neer te zetten, maar ik blijf het nog steeds een gemiste kans vinden’.

Volop aan de bak. Foto: Leefbaar Rotterdam

Jungle aan de Maas

Na de verkiezingen in 2018 kwam Leefbaar Rotterdam als grootste partij niet in de coalitie.

Benvenido: ‘De VVD heeft mij en mijn partij toen enorm teleurgesteld door samen te gaan met linkse partijen, CDA en Christen Unie en zo de meeste Rotterdammers buiten spel te zetten’.

Hij kreeg de portefeuille buitenruimte en had zo te maken met VVD-wethouder Wijbenga, die die portefeuille overnam van Eerdmans.

Benvenido: ‘Joost had het heel goed opgezet. Er kwamen praktisch geen klachten over de buitenruimte. Wijbenga vond het beleid van Eerdmans helemaal niks en gooide het gewoon door de shredder. Hij bezuinigde 35 miljoen op de buitenruimte en dat merken wij tot op de dag van vandaag aan de enorme zooi aan vuil die bij containers wordt geplaatst en de enorme bende aan groenafval. Dankzij de VVD leven wij in de jungle aan de Maas, zeg ik weleens gekscherend. De verloedering van de buitenruimte irriteert mij mateloos. Vooral omdat deze onder leiding van de Rotterdamse VVD helemaal verpauperd is en dat er niets aan gebeurt. Ik wil dat Rotterdammers weer een schone en veilige stad hebben. Ik hoop op een daadkrachtige wethouder die extra geld in de buitenruimte stopt en er niet op bezuinigt. Er moet een grote financiële injectie komen om het weer allemaal op niveau te krijgen. We hebben 57 wijken in Rotterdam en ik wil graag een ophaalploeg per wijk die daar elke week het vuil ophaalt. Ze werken tegenwoordig met die sensoren in containers. Als iemand er een te grote zak in propt en die trommel kan daardoor niet naar beneden, dan laten mensen die zak gewoon liggen. Die vuilgraadsensor constateert niks want de zak zit in die trommel en de mensen gaan het vuil eromheen zetten. Wij willen graag terug naar het oude systeem en dat is gewoon elke week die containers legen of die vol zijn of niet en klaar!’

Mordicus tegen de verkoop van het recreatiepark in Hoek van Holland

Over een dossier dat vooraan staat in de belangstelling van Van Schaik, is veel te doen geweest in de publiciteit. Het betreft het recreatiepark in Hoek van Holland dat de gemeente graag wil verkopen. Acteur John Buijsman wierp zich in de landelijke media op als vertegenwoordiger van de bewoners die fel gekant zijn tegen die voorgenomen verkoop. Ook Leefbaar Rotterdam, Benvenido voorop, is mordicus tegen. De aanleiding voor de verkoop is het gegeven dat het park vier ton verlies draait en dat het parkbeheer geen kerntaak van de gemeente is en dus afgestoten kan worden.

Benvenido: ‘Het is me helemaal in het verkeerde keelgat geschoten dat ze het willen verkopen. Er zijn daar 1100 huisjes. Het tekort komt neer op 400 euro per huisje. Als je tegen die recreanten zegt dat ze 400 euro per huisje meer moeten betalen om de huur kostendekkend te maken, dan willen ze dat. We hoeven het helemaal niet te verkopen.

Het college wilde het verkoopvoorstel snel in de raad brengen om er toestemming voor te krijgen. Toen heb ik mijn kont tegen de krib gegooid en gezegd dat ik eerst over de voorwaarden wilde praten en dan beslissen of we het verkopen of niet. De wethouders Kasmi en Kurvers wilden eerst toestemming van de raad en daarna zelf de voorwaarden bepalen. Ik zei, nee, zo werkt het niet want dan kan ik namelijk niks meer inbrengen. Ik wil het aan de voorkant geregeld hebben. Nou ja, dat is een hele lange discussie geworden, maar we hebben we voor elkaar gekregen dat alles van tafel werd geveegd en dat er nu een nieuw plan wordt gemaakt door de recreanten en de gemeente Rotterdam.

Maar dan gebeurt er vorige week weer een kunstje, om het zo maar te zeggen. De recreanten krijgen een fantastische brief waarin staat dat de gemeente in 2022 ook nog verhuurt en dan wordt er een brief naar de raad gestuurd waaruit blijkt dat ze toch weer met de Europese aanbesteding bezig zijn voor de verkoop. Ik vermoed dat zij gewoon bezig zijn met partijen die het willen kopen en die ongetwijfeld een fantastische prijs willen betalen. Ik garandeer, dat ze zo’n recreatiepark daarna binnen een jaar platwalsen en dan zetten ze er een bungalowtje Bas (wethouder Kurvers) en een bungalowtje Said (wethouder Kasmi) op en die verhuren ze dan voor 1500 euro in de week. Leg mij nou eens uit waarom wij het park moeten verkopen? Wij kunnen de grond in eeuwig durende erfpacht aan de recreanten zelf aanbieden en de opstallen aan hen verkopen voor 1 euro. Dan kunnen de mensen het zelf gaan beheren. Of het blijft van de gemeente Rotterdam en we zetten er een vastgoedbeheerder tussen en de mensen blijven gewoon lekker in hun huisje zitten en we gaan gewoon zorgen dat het park kostendekkend wordt.

Ik ben vorige week met mijn complete fractie naar het park geweest om die mensen een hart onder de riem te steken en te zeggen dat Leefbaar Rotterdam zich 100% zal inzetten voor het tegenhouden van de verkoop, maar ja we zitten wel in de raad met dat ene zeteltje minder dan de coalitie’.

Het onderwerp zal opnieuw in de raad besproken worden. Benvenido hoopt dat, met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht, meer partijen zich achter de oren gaan krabben en zich gaan afvragen of het park wel verkocht moet worden. ‘Oh ja’, voegt Benvenido er aan toe, ‘ze vinden dat het recreatiepark geen kerntaak is van de gemeente en dat is ook een reden voor de verkoop. Toen ik dat hoorde zakte mijn broek af. Is Feyenoordcity een kerntaak van ons? Of Boijmans van Beuningen? Daar gaan miljoenen naartoe. Dan verdomme die oude eiken daar, die onze stad opgebouwd hebben, weg jagen om er een paar van die recreatiecowboys op los te laten? Nou, al moet ik me aan het hek vastzetten. Dat gaat echt niet gebeuren!’

De menselijke maat

Tijdens het gesprek met Benvenido valt op dat hij politiek bedrijft met het hart. Dat tekenden wij ook op uit de mond van Ruud van der Velden, de fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren in de raad. Hij windt zich op als het belangen van gewone mensen betreft.

‘Ik krijg heel veel voor bewoners voor elkaar. Ik heb samen met mijn collega Michel van Elck, geregeld dat de European Para Championschips voor mensen met een handicap naar Rotterdam komt in 2023. Ik denk dat het voor de economie heel mooi is want het trekt ik weet niet hoeveel duizenden bezoekers dus die zoeken hotelovernachtingen en die gaan lekker uit eten. Dus de horeca, die door corona keihard is geraakt, gaat er weer lekker van profiteren net als de winkels en de stad Rotterdam, want het geld wordt hier uitgegeven.

Ik zet me ook enorm in voor de gehandicapte Rotterdammer. Het irriteert me gewoon mateloos al die leasescooters die overal staan en dat mensen er niet door over straat kunnen. Je breekt er je poten over. Sowieso kom ik bij de komende begroting met de motie ‘klein geel’. Die houdt in dat op alle invalideafritjes op stoepen een geel streepje komt te staan van een meter. Zo word je erop geattendeerd dat we ook nog mensen hebben die niet zo goed ter been zijn. Mensen die wat slechter zien of mensen met kinderwagens kunnen dan op afstand een afrit zien.

Ik los op veel dingen individueel op. In mijn fractie ben ik een beetje het doorgeefluik. Ik ken een enorm arsenaal mensen van allerlei pluimage, die mij heel goed weten te vinden. Ik geef dan veel aan mijn fractiegenoten door. Dan zeg ik joh, luister, pak jij dat even op. Want we hebben natuurlijk voor elke portefeuille een portefeuillehouder’.

Zijn gerichtheid op de menselijk maat blijkt eveneens uit de toevallige ontmoeting die hij had op de markt in Domburg. Hij raakte in gesprek met een vrouw en daar vertelde hij dat hij raadslid is in Rotterdam. De vrouw vertelde dat zij een nazaat was van s’ Jacob, die van 1893 tot 1906 burgemeester was van Rotterdam.

Benvenido en schilderij burgemeester s'Jacob Foto Martin Reekers

Benvenido: ‘Ik vroeg haar of ze wel eens in het Rotterdamse stadhuis was geweest. Nee, zei ze. Ik zei op de eerste verdieping van het stadhuis hangen schilderijen van alle burgemeesters. Ik ga eens even kijken hoe het zit . En inderdaad hangt er een schilderij van s’ Jacob. Dus ik bel die vrouw op en zeg, die hangt hier inderdaad. Ik heb contact gezocht met burgemeester Ahmed Aboutaleb en die zei: Benvenido, we nodigen die mensen uit. Dus we hebben die familie hier naartoe laten komen en hen het schilderij laten zien. De ambtsketen die ’s Jacob om had is nog dezelfde als die burgemeester Aboutaleb nu draagt. Dus ze hebben de ambtsketen in handen gehad. Nou die mensen hebben de dag van hun leven gehad. Maar het schilderij zag er niet helemaal puik meer uit waarop die familieleden besloten geld bij elkaar te leggen voor de restauratie’.

Doornen in het oog

Met enige regelmaat kan Benvenido zich opwinden over zaken die hem bijzonder steken. Ook daar spelen steeds belangen van gewone mensen een rol

‘Het sluiten van het politiemuseum is voor mij maar moeilijk verteerbaar. Het werd in 1938 opgericht en het was the place waar oud dienders van Rotterdam bij elkaar konden komen en over dingen konden praten. Toen de politie nationaal werd moest de collectie het naar een depot in Apeldoorn. Ik heb me er met hand en tand tegen verzet hier in de raad, maar door het zeteltje meer van de coalitie moest het politiemuseum gewoon verdwijnen. Nu ligt de collectie opgeslagen in een kelder. Het levenswerk van zoveel jaar is gewoon naar de kloten. Ondanks dat wij prachtige voorstellen deden aan wethouder Kasmi van D66. Bijvoorbeeld door voor te stellen het museum onder te brengen in de leegstaande garages naast de Maastunnel. Kasmi heeft er niet voldoende aan gedaan. Hij heeft helemaal niet zoveel gedaan, maar dat er buiten gelaten’.

Sluiten politiemuseum moeilijk verteerbaar. Foto: Leefbaar Rotterdam)

Onlangs werd hij geconfronteerd met een incident over automatische externe defibrillatoren (AED’s). In 2016 had hij bij de gebiedscommissie Prins Alexander twee dames van 76 jaar ontmoet die een aanvraag indienden voor een AED voor verzorgingshuis de Zevenkamp waar kort daarvoor een bewoner was overleden die waarschijnlijk gered had kunnen worden door een AED.

Benvenido: ‘Ze vroegen 1000 euro om een AED aan te kunnen schaffen. Dat werd faliekant afgewezen. Daar ben ik toen zo boos om geworden dat ik het aan de kaak heb gesteld in de gemeenteraad. Ik heb het samen met mijn collega Michel van Elck voor elkaar gekregen dat er een dekkend netwerk in Rotterdam kwam van AED’s. Maar wat schetst mijn verbazing? Drie weken geleden word ik door die dames gebeld. Het blijkt dat iemand hun AED heeft weggehaald. Ik heb direct de wethouder gebeld. Ik zei, ik heb u een brief gestuurd waarin stond dat er gerommel was tussen ‘Hartslag nu’ , de Hartstichting en City AED’s. Nu blijkt de bonje zo groot te zijn dat ze AED’s aan het weghalen zijn uit verzorgingshuizen. Ik krijg signalen dat er al meer dan 70 zijn weggehaald. Ik wil dat u direct actie onderneemt. Veertien dagen later bel ik de wethouder op en die zegt dat het uitgezet wordt. Ik vroeg: Het wordt uitgezet? Je had gewoon die dienstauto moeten pakken en kasten moeten gaan plaatsen. Elke seconde telt in dit verhaal. We gaan niet eerst het probleem uitzoeken, maar zorgen eerst dat die AED’s er hangen. Daarna ga je uitzoeken hoe het komt en niet andersom. Nu hangen er dus geen.

AED-logo

Ik had er gisteren een debat over en dan zie je wel in die hele raadszaal dat ze me gelijk geven. Ondertussen heeft de Hartstichting een vorstelijk aanbod gedaan en er 55 ter beschikking gesteld. Maar dan zegt zo’n wethouder dat het nog wel 14 dagen duurt voordat ze er hangen. Waarom hangt er hier niet een aan het stadhuis? Ik heb zwart op wit staan dat er AED’s aan die muren zouden komen, dus hang die dan op! Ik heb geen bevredigend antwoord gekregen. Ik ga nu, denk ik, schriftelijke vragen stellen. Waar zijn de AED-kasten gebleven, waar hangen ze, zitten de AED’s er in? Leg het maar uit. Ik wil het weten, want we hebben er 120 K euro aan uitgegeven als gemeente’.

Een fulltime job en een langere adem

In elk interview dat Rotterdam Vandaag & Morgen had met Rotterdamse gemeenteraadsleden blijkt dat de hoeveelheid werk feitelijk een fulltime inzet vergt. Raadsleden worden nu betaald om twee dagen per week aanwezig te zijn. Benvenido: ’Ik ben er soms wel drie-vier dagen mee bezig. Als ik geen eigen bedrijf had dan zou het niet te doen zijn. Als je het goed wilt doen, dan zou het eigenlijk een fulltime baan moeten worden met daar ook de vergoeding tegenover. Als je het verschil ziet tussen het salaris van eens raadslid en dat van een wethouder, dan slaat dat echt nergens op terwijl wij veel harder moeten werken. Wij krijgen als lokale partij ook veel minder ondersteuning vanuit Den Haag dan de landelijke partijen.

‘Ik ben vaak te emotioneel met mijn werk bezig. Dat is niet verkeerd maar ik kan er wel soms dagen wakker van liggen’.

Ik ben ontzettend trots op onze partij dat wij er met een minimum aan inkomen toch elke keer weer uitkomen. Dat komt door de enorme groep vrijwilligers die zich keihard inzet. Terwijl andere partijen de luxe hebben om hun spullen per post te laten versturen, moeten wij de post zelf in de brievenbussen gooien. Wij lopen die deuren zelf wel langs. Dat vinden we helemaal niet erg want dan spreken we gelijk ook de mensen waarvoor we het doen’.

Hij pleit eveneens voor een langere zittingsperiode voor gemeenteraadsleden. ‘In het eerste jaar ben je onwetend, in het tweede jaar ga je het een beetje snappen, in het derde jaar kun je je werk doen en na het vierde jaar zijn er weer verkiezingen. Dus wie zijn er nu de baas? De ambtenaren. Nou bij mij zijn de ambtenaren nooit de baas. Want er werken er 13.000 en ik ken ze niet bij naam, maar mij kennen ze allemaal ondertussen. Als ik het ergens niet mee eens ben, zit ik er bovenop gewoon’.

Bevlogen met de poten in de klei

Benvenido: ‘Van mijn partij kan ik zeggen dat we echt met de poten in de klei staan en dat is wat ik hier op het gemeentehuis erg mis. Die wethouders weten niet wat er gebeurt. Ze verzinnen van alles maar ze doen niks. Ze moeten zich hier op de Coolsingel, maar ook in Den Haag, nou eens realiseren waarom en hoe ze hun positie gekregen hebben. Het is niet omdat ze er zo leuk uitzien of zo amicaal zijn. Die hebben ze gekregen van de kiezers om hun belangen te vertegenwoordigen. Laten ze dat dan ook doen. Laten ze dan gewoon stoppen met hun eigen persoonlijke strijdjes en zich realiseren waarom ze in de Tweede Kamer, Eerste Kamer, een gemeenteraad, gebiedscommissie of wijkcomité zitten. Ze moeten zich hard maken voor de problemen die op straat liggen en hun persoonlijke belangen er buiten laten’.

Hij is bevlogen aan het werk. Als je geen bevlogenheid hebt om in dit huis iets te doen dan moet je niet op een lijst gaan staan, is zijn mening. Hij gaat graag recht door zee en neemt geen blad voor de mond. Hij zit niet in de raad om vrienden te maken. ‘Als ik er vrienden aan over houdt, heb ik het niet goed gedaan. Ze moeten gewoon weten dat raadslid van Schaik hier rondgelopen heeft en problemen aan de kaak gesteld heeft.

Ik ben een knokker. Het is hier af en toe David tegen Goliath. Ik zit er gewoon bovenop. Het kan me niet verrotten. Liever op mijn knieën met twee blauwe ogen strompelend het strijdveld af dan dat ik me laat verslaan. Dan moeten ze echt over me heen gaan’.

Broederschap met emotie

Als hem gevraagd wordt naar zijn kernkwaliteit dan noemt hij ‘broederschap’. ‘Ik ben iemand binnen de raad die met iedereen en alle partijen goed communiceert en iedereen in zijn waarde laat. Benvenido: ’Toen er een nieuwe commissie veiligheid en bestuur moest komen, een van de hoogste commissies hier in dit huis zeg maar, vroegen ze of ik dat wilde doen. Nu zijn ze er achter dat ze mij ontzettend graag als voorzitter willen hebben omdat ik namelijk de gunfactor heb van heel de raad. Dat is prachtig. Ik ga bijvoorbeeld ook uit eten met andere raadsleden . Waarom? Omdat wij elkaar soms nodig hebben om de meerderheid te halen. Iedereen mag zijn standpunt en zijn eigen mening hebben’.

Hij vindt wel dat hij zijn emoties beter in toom zou moeten houden. ‘Ik ben vaak te emotioneel met mijn werk bezig. Dat is niet verkeerd maar ik kan er wel soms dagen wakker van liggen’.

Het zit in het bloed

Trots vertelt Benvenido over zijn dochter die ook politiek actief is geworden. ‘Nadat mijn vrouw was overleden kwam mijn dochter naar me toe. Ze zei, papa ik wil ook de politiek in. Ze zei dat politiek thuis met de paplepel werd ingegeven. Ik zei nou dan moet je gewoon gaan solliciteren. Je weet hoe het werkt. Ik help je daar niet bij. Ik heb het ook op eigen kracht gedaan. Zij is toen in de gebiedscommissie Prins Alexander gekomen en dat vond ik wel heel apart om samen met mijn dochter in de politiek te zitten. Mijn dochter stond op plek twee voor die gebiedscommissie en daar was ik zeer trots op en ze haalde met 1650 voorkeurstemmen meer stemmen dan het hele CDA, meer dan de PvdA, meer dan D66’.

Benvenido van Schaik, een trotse vader, opa en een opvallende persoonlijkheid. Gemoedelijk in het contact, fel als iets hem raakt. Iemand die tussen grootstedelijke grote beleidslijnen ook oog heeft voor kleinere incidenten en gebeurtenissen die grote invloed hebben op het leven van gewone mensen. Hij zal nog wel van zich laten horen. Dat kan niet anders. Opkomen voor belangen van Rotterdammers zit hem in het bloed.

Foto's: foto: Leefbaar Rotterdam