Een onvoltooid Haags politiek probleem
Kaag was een sterk diplomate een van de beste buitenlandministers die we gehad hebben. Dat ze een motie van afkeuring moet incasseren juist over een buitenlandkwestie, zijnde de razendsnelle val van de Afghaanse regering Ghani, een kwestie die iedereen, inclusief de meeste binnen en buitenlandse inlichtingendiensten, niet goed hadden ingeschat en de daarop volgende evacuatie, is wrang, maar heeft ook veel met de formatieperikelen te maken.
Aan het begin daarvan spreidde ze bij de 'Omtzigt Functie elders' kwestie een schromelijk gebrek aan gevoel voor de binnenlandse politiek ten toon. Kaag bleef toen twijfelen aan Rutte's eerlijkheid in een kwestie waarbij het alleen om de kleine lettertjes ging en nergens om de inhoud. Want wat was nu precies het probleem ? Dat Omtzigt's naam genoemd was? Het leek wel een religieus beginsel 'Gij zult de naam van de Here niet ijdel gebruiken'. In de hele vertoning rond die kwestie had het er de schijn van dat ze zich had laten meeslepen door de harde retoriek die opklonk met name uit de mond van Geert Wilders en in mindere mate van alle andere flankenpartijen en partijtjes die de Kamer steeds dichter bevolken.
Vervolgens werd in de formatie de 'ethische kaart' gespeeld om een voortzetting van de coalitie met de Christen-Unie onmogelijk te maken. Het Voltooid Leven beginsel was bij de formatie in 2017 een heet hangijzer en wordt nu door Sigrid Kaag nog harder uitgespeeld. Dat tegen de Christen Unie, tegen het CDA, tegen een niet onbelangrijk deel van de Nederlandse samenleving die daaraan twijfelt . Hoe ingewikkeld de kwestie is, het gaat om de ethiek rond leven en dood van kwetsbare bejaarden laat bijvoorbeeld ook het Rapport van de Adviescommissie Voltooid Leven uit 2016 zien. Rosanne Herzberger noemde het recent in een woedende column in NRC Zetje Zelfmoord. Het blijkt opnieuw een belangrijk heet hangijzer bij de formatie.
Kaag's aftreden intussen wordt door oppositie en medestanders geprezen en gerespecteerd. Feit blijft dat Sigrid Kaag er macht mee heeft ingeleverd. Een aangenomen motie van wantrouwen betekent dat de Kamer het vertrouwen heeft opgezegd, de bewindspersoon of personen treden af.
Bij een motie van afkeuring blijft de keus aan de betreffende minister. Nu hebben twee ministers hun ontslag ingediend wegens zo'n motie van afkeuring. Daaraan heeft tit-for-tat, de eerder steeds door D66 uitgesloten Christen Unie zijn steun verleend.
Nederlandse politiek is coalitie politiek. Schoon Schip willen maken in bestuurscultuur is mooi, de politieke realiteiten van dit moment het soms troebele politieke Nederlandse landschap aan je laars lappen, is meer dan onhandig: Lesson learned: buitenlandpolitiek van een minister wordt naar binnenlandse maatstaven beoordeeld. Intussen moeten Nederlandse burgers het nog langer zonder missionaire regering stellen. Of het aftreden van twee ministers het klimaat verbetert is een onvoltooide zaak.
.gif)
