Code tegen desinformatie
Desinformatie op internet is een groot probleem en kost niet zelden mensenlevens. Dat geldt voor desinformatie van terroristische organisaties zoals ISIS over hun zaak, van haatsites van extreem links of rechts, of van clubs en belangengroepen die desinformatie verspreiden over gezondskwesties zoals bij Covid. In het geval van een pandemie kan dat laatste buitengewoon schadelijk zijn doordat mensen passende maatregelen nalaten om ziekte bij zichzelf of bij anderen te voorkomen. Maar natuurlijk zijn er talloze andere voorbeelden van desinformatie zoals het systematisch twijfel zaaien over wetenschappelijke bevindingen. Dit in plaats van uit te leggen hoe wetenschap, hoe de wetenschappelijke wereld tot bepaalde conclusies komt. Om dat tegen te gaan is een Praktijkcode tegen desinformatie ontwikkeld.
Zelfregulerend
De praktijkcode is een zelfregulerend instrument dat beginselen en principes voor onlineplatforms en de reclamesector omvat om de verspreiding van online desinformatie in de EU tegen te gaan. De ondertekenaars van de code komen overeen die beginselen toe te passen. Uit de beoordeling van de Code in 2020 blijkt dat deze goed voorbeeld is van gestructureerde samenwerking met online platforms om te zorgen voor meer transparantie en verantwoording.
Met de 'beoordeling' moeten verbeteringen in de bestrijding van desinformatie worden doorgevoerd. Hoe ingewikkeld dat soms is laten ook de recente ontwikkelingen in de aanvang van de coronacrisis toen nogal wat dis- en misinformatie de ronde deed. Recenter liet ook de berichtgeving rond de gefotografeerde notities van Kasja Ollongren zien. Het laat ook zien dat journalisten en met name redacties alert moeten zijn op zowel misinformatie (vaak propagandistisch van aard) als de vaak wat gerafineerdere disinformatie die zich verhult als informatie.
Reacties op dit artikel naar contact@vandaagenmorgen.nl
-20090804-S.JPG)
.gif)
