Galerie Cokkie Snoei: Not Unseen
Pieter Hugo
La Cucaracha van Pieter Hugo, zijn nieuwste werk, is het resultaat van vier reizen in de afgelopen twee jaar naar Mexico.
Op de openhartige en directe manier die Hugo's kenmerkende stijl is, worden intieme en tegelijkertijd krachtige portretten van uiteenlopende onderwerpen afgebeeld, waaronder een asielzoeker op weg naar de Verenigde Staten, een jonge bruid die poseert met een leguaan (een symbool van geduld, begrip en vriendelijkheid in Mexico), en een portret van Adelita, een politieagent vermomd als sekswerker. Maar ook een beeld van een oudere generatie Muxes (het 'derde geslacht' van de Zapoteekse cultuur, die mannelijk zijn van geboorte en zich kleden als vrouwen en rollen vervullen die meer met vrouwen worden geassocieerd).
Met temperaturen in Mexico die tot ongekende niveaus stijgen en bosbranden zo wijdverspreid dat de rook ervan vorig jaar werd vastgelegd op Nasa-satellietbeelden, roept ‘Burning Bush’ menselijk falen op.
Hellen van Meene
Hellen van Meene heeft een heel eigen stijl van fotograferen die wordt getypeerd door de hoge mate van tijdloosheid en mysterie en door haar consequent gebruik van natuurlijk licht. Mede door de bepalende rol van licht in haar foto's en door de manier waarop ze de pubermeisjes portretteert, wordt ze wel eens vergeleken met meesters in de schilderkunst: van Botticelli en Velázquez tot de negentiende-eeuwse Pre-Raphaelites.
Gerco de Ruijter
Neem een vierkant papiertje, wikkel het rond een sinaasappel en je krijgt taps toelopende vouwen in het papier. Wil je de aarde met ‘rechte lijnen' overdekken, dan kan dat alleen als je de vouwen in het papiertje te slim af bent. Het systeem moet worden gecorrigeerd om zich voort te kunnen zetten alsof er niets gecorrigeerd is.
Thomas Jefferson's 'Grid' bepaalde de inrichting van het wegennet in Amerika. Omdat de aarde rond is, moest dit geometrische grid elke vierentwintig mijl worden gecorrigeerd.
Gerco de Ruijter verzamelde deze Google Earth-correcties: ondergesneeuwd of uitgedroogd, in steden en woestijnen. De dynamische reeks foto’s, getiteld Grid Corrections, vormt een netwerk waarin vorm en beeld met elkaar een dialoog aangaan.
Benny Merris
An Other Another (2012-heden) is een doorlopende fotoserie die schilderkunst en fotografie combineert.
Benny Merris werkt op locatie in verschillende natuurlijke landschappen en maakt daar abstracte schilderijen op zijn arm in de traditie van het schilderen in de openlucht. Als hij - na uren van observatie - eenmaal is afgestemd op een bepaald landschap, fotografeert hij zijn geschilderde arm tijdens een uitgebreid verkennend spel.
Hij gebruikt kleur om op te gaan in of te contrasteren met natuurlijke omgevingen in bossen, oceanen, woestijnen, watervallen, rotsen en vijvers. De kleurnuances en -vlakken op zijn lichaam gaan in dialoog met de locatie. De relaties kunnen subtiel zijn in de vorm van camouflage, terwijl op andere momenten juist schreeuwende kleuren de fysieke kenmerken, vegetatie, licht en natuurlijke ritmes van deze speciale plekken vieren.
Open van donderdag tot en met zaterdag en elke laatste zondag van de maand 13.00 - 18.00 uur. En op afspraak.
-20090804-S.JPG)
.gif)
