Interview met Tjalling Vonk CU-SGP: Weg met armoede en schulden
Hoe komen gemeenteraadsleden van woorden tot daden waar je als burger van Rotterdam iets mee kunt? Om antwoord op die en andere vragen te krijgen, zet Rotterdam Vandaag & Morgen periodiek een gemeenteraadslid in de spotlight. Als eerste is Tjalling Vonk (Smallingerland, 1969) aan de beurt. Tjalling werkt, behalve in de gemeenteraad bij het Leger des Heils. Aanvankelijk was hij daar manager van de regio waar ook Rotterdam onder valt. Om belangenverstrengeling te voorkomen, is hij nu twee dagen per week beleidsmedewerker op het hoofdkantoor. Voor de rest van zijn tijd heeft hij zitting in de gemeenteraad voor de Christen Unie - Staatkundig Gereformeerde Partij.
Raadslid zijn vergt tijd en energie
Tjalling steekt veel energie in zijn raadswerk. Tjalling: ‘Wij zijn een eenmansfractie, maar we zitten ook in de coalitie. Dat is een slopende combinatie. Er komen veel onderwerpen aan de orde en die moet je wel voorbereiden. Volgende week moet ik bijvoorbeeld vijf commissievergaderingen voorbereiden, die gaan over de onderwerpen waarop ik mij richt. Wij hebben ook twee zogenaamde burgerleden die helpen. Die zijn niet gekozen maar wel beëdigd, waardoor zij aan een raadcommissie mogen deelnemen. Voor kleine fracties moet dat wel, omdat je anders niet aan alle commissies deel kunt nemen. Ons ene burgerlid heeft als onderwerpen wonen en stadsbeheer en het andere economie en duurzaamheid. Zij hebben dus ook allebei hun eigen commissievergaderingen. Ik zelf heb de onderwerpen sociaal domein en veiligheid. In totaal zijn er acht van die vergaderingen volgende week en ik moet, voor besluitvorming in de gemeenteraad, ook weten wat er in de commissievergaderingen van die burgerleden wordt besproken. Er zijn steeds twee weken met commissievergaderingen waarin je besluiten voorbereidt voor de raad. In de derde week is dan de gemeenteraadsvergadering waarin de besluiten worden genomen. Daarna begint dat alles weer opnieuw. Die vergaderingen, allerlei overleg tussen door, afstemming met andere partijen en het volgen van het nieuws vraagt ontzettend veel tijd en energie.’ Tjalling vindt het moeilijk om daarnaast nog tijd te vinden voor contacten met burgers. Hij is blij als mensen hem met vragen benaderen. Tjalling: ‘Dan reageer ik graag, want op die manier is het voor mij gemakkelijk om even contact te hebben.’
Niet dweilen, maar de kraan repareren!
Tjalling: ‘Ik wil er graag iets positiefs betekenen voor deze gave stad en de vele ingewikkelde uitdagingen ervan. De gemeenteraad is daar een goede plek voor want je krijgt alle informatie die erover is bij je langs. Als je iets wilt weten, dan kun je er vragen over stellen aan de wethouder. Die moet daar binnen zes weken antwoord op geven, dan gaat er een ambtenarenapparaat voor jou aan het werk voor de antwoorden. Dat is geweldig. Bovendien neemt de raad besluiten die echt ergens over gaan. Bij het Leger des Heils ontdekte ik de armoede van de stad en dacht: daar moet ik iets mee. Vanuit het Leger des Heils kan je voor mensen zorgen, ze opvangen en op weg helpen, maar dat is een beetje dweilen met de kraan open. In de politiek kun je iets aan de kraan doen en kijken of je kunt voorkómen dat mensen in de problemen raken. Dat was voor mij de belangrijkste reden om raadslid te worden. Belangrijk is ook dat je als raadslid controleert of degenen die de macht zijn zich ook echt aan de afspraken houden. Als dat er niet zou zijn dan ontspoort het.’
Rotterdam is de armste stad
Tjalling richt zich vooral op de armoede in de stad. Tjalling: ’Rotterdam is aan de ene kant hip, innovatief, snel en enorm in ontwikkeling, maar een deel van de stad is arm. Wij zijn de armste stad van Nederland. Er is geen stad in dit land waar zoveel kinderen opgroeien in armoede. Veel problemen van mensen die niet kunnen aanhaken bij de samenleving en in een uitzichtloze situatie terecht komen, vloeien daar uit voort.’
Tjalling deed mee aan een challenge om een week lang met zijn gezin rond te komen van €50. Om zelf te ervaren hoe dat is.
‘Je ziet terrasjes en winkels en alles wat Rotterdam in het centrum te bieden heeft, en je hebt er geen toegang toe. Ik liep niet eens een winkel binnen, want ik dacht: daar heb ik niets te zoeken. Ik deed het maar voor een week en realiseerde me wat het moet zijn om daar jarenlang mee te moeten leven. Armoede wordt ook nog eens van de ene generatie op de andere overgebracht. In armoede kijk je heel anders naar de samenleving en ik kan me voorstellen dat je dan geen vertrouwen in de samenleving krijgt en geen moeite meer doet. Ik dacht: wat wij nodig hebben is een ambitieus armoede- en schuldenprogramma. Dat was de vorige raadsperiode heel minimaal. Wij hebben daar als eenmansfractie al meer in bereikt dan we vooraf dachten.
Met 'Reset' helpen we elk jaar 15.000 Rotterdammers met schulden
Op een bijzondere manier zijn we in de coalitie terechtgekomen en konden we een wethouder leveren op het onderwerp armoede en schulden. Door dat armoede- en schuldenprogramma, ‘Reset’ heet het, hebben we 12 miljoen Euro beschikbaar om in vier jaar tijd jaarlijks 15.000 Rotterdammers met problematische schulden te helpen. Zelfs de staatsecretaris kwam bij ons op bezoek om te kijken hoe wij het hier aanpakken. Vorig jaar haalden we die doelstelling ruim; door de coronatijd lukte dat dit jaar minder goed. Mensen moeten wel naar je toekomen en dat kon een tijd lang niet. Nu gaat het weer beter, maar nog steeds beperkt. We moeten nieuwe manieren vinden om mensen te bereiken. Het was belangrijk voor ons, dat het aantal mensen in de bijstand in vergelijking tot andere steden spectaculair aan het dalen was vorig jaar, want dat heeft natuurlijk te maken met armoede. Door corona neemt het aantal bijstandsgerechtigden weer net zo hard toe, maar wij blijven even ambitieus als daarvoor bezig met armoede- en schuldenbestrijding’.
Over een jaar vragen we Tjalling naar de resultaten van die ambitie.
.gif)
