Bijna lag de Maasdam in Rotterdamse haven

14 november 2008 door de Redactie

Jan Steinvoort heeft een paar maanden een HAL-schip in bezit gehad. Dat kunnen weinig Rotterdammers hem nazeggen.

In Rotterdam had allang en definitief een passagiersschip kunnen liggen; de Maasdam. Het was zelfs al aangekocht. Maar burgemeester Peper vond het leuker om de s.s. Rotterdam hier naartoe te halen.

Of hij er nog om getreurd heeft? Nee, zo zit Jan Steinvoort niet in elkaar. Jammer dat het niet is gelukt. Meer niet. Op naar de volgende klus.
Het is zo’n twaalf, dertien jaar geleden als de Rotterdamse bouwondernemer Jan Steinvoort (67) met wat mensen van de gemeente Rotterdam, verenigd in de Stichting Waterwerk, aan een plan voor een grote maquette werkt. Een maquette van de rivier, van Hoek van Holland tot, pakweg, de Van Brienenoordbrug.
Bezoekers, was het idee, zouden door de twee meter brede ‘rivier’ kunnen lopen en links en rechts zo de kaden zien.

Het plan strandt. Te duur. Het krijgt geen plek in het Imax-theater aan de Leuvehaven. De zeven miljoen gulden (iets meer dan drie miljoen euro) is niet te vinden.
Maar Steinvoort houdt er wel weer enkele contacten met de gemeente, waar hij toch al geregeld voor werkt, aan over. Daar maakt hij gebruik van als het plan ontstaat een schip te kopen.
Journalist Frans Happel van het Rotterdams Nieuwsblad attendeert Steinvoort er op dat de Maasdam in Piraeus klaar ligt voor de sloop en misschien gekocht kan worden. Samen met een kennis en een andere journalist, de eveneens bevriende Herman van den Akker, wordt koers gezet naar Griekenland. Vier dagen lang bekijkt het kwartet de Maasdam van alle kanten. De uitkomst? Kopen! Daar is iets mee te doen!

Drijvende brug

Jan Steinvoort stapt naar de gemeente met het plan de Maasdam in de Rijnhaven te leggen. Daar is net een ander plan voor geopperd: dat van een drijvende brug tussen Katendrecht en Hotel New York. Het idee van de bouwondernemer is de Maasdam in het midden van de brug te leggen, zodat er door het schip, waar dan een gat in is gemaakt, heen gewandeld kan worden. En er zo ook een bezoek aan (het museum van) het schip kan worden gebracht.
Want de Maasdam is dan zelf een soort museum. Het vaartuig is nog helemaal in tact, hebben de vier vastgesteld.De oorspronkelijke bordjes met ‘Verbooden te rooken’ hangen er nog, de telefoons zijn van bakeliet en de Heidelberg-drukpers, waarmee onder meer de menu’s werden gedrukt, is in perfecte staat.
Havenbedrijf-directeur Willem Scholten is enthousiast. Ook de wethouder Joop Linthorst en Hans Simons lopen warm.
Jan Steinvoort kan op medewerking rekenen, krijgt hij te horen. Dus reist hij voor een tweede maal naar Piraeus en koopt voor de oud-ijzerprijs van drie miljoen gulden - 1,3 miljoen euro - het passagiersschip.
Ook al valt de exploitatie hoger uit, met een slimme aanpak is wat van het schip te maken. Bijvoorbeeld door onderhoud te laten verrichten door leerlingen van de Nicolaas Witsenschool. En een verdieping aan horeca-ondernemer Engels aan te bieden waarin een hotel kan worden gestart. En er onderdak in te bieden aan de vereniging van oud-personeelsleden van de Holland-Amerika Lijn, die een aantal functies op zich zou kunnen nemen voor de dagelijkse gang van zaken aan boord.

Hotel

Een plan is ook cruisefeesten aan te bieden in de weekeinden. Natuurlijk, het schip komt niet van zijn plaats, maar aan boord is alles zoals het bij een cruise hoort. Een heuse ontvangst, dan captain’s diner, vervolgens entertainment, een overnachting, ontbijt aan boord en klaar.
Veel hoeft er niet worden verbouwd. Het schip heeft al in een fjord in Noorwegen als hotel dienst gedaan voor personeel van een nabijgelegen booreiland. Zij hebben slechts één ruimte veranderd. In een blokhut.
Eenmaal terug volgt een nieuwe bespreking op de kamer van Linthorst. Maar dan komt burgemeester Bram Peper binnen. Hij hoort van het idee en roept: ,,Voor zoiets moeten we toch het s.s. Rotterdam hebben?’’
Waarmee het plan in duigen valt. Jan Steinvoort verkoopt, voor evenveel geld als de aankoop kostte, de Maasdam weer en die gaat alsnog naar de sloop.
Zo heeft Rotterdammer Jan Steinvoort een paar maanden een HAL-schip in bezit. Dat kunnen weinig Rotterdammers hem nazeggen. Aan het plan heeft hij, met anderen, meer dan een jaar gewerkt.