Amsterdam jaloers op de Kuip


Gelukkig kunnen Rotterdammers ook lezen, dus even het originele artikel van TNO gedownload. Het woord ‘instortingsgevaar’ komt er niet in voor. Het volume wordt teruggedraaid om paniek onder de muziekliefhebbers te voorkomen. Het verschil tussen een concert en een voetbalwedstrijd waarbij Feyenoord in de laatste minuut van Ajax wint, is dat het publiek bij pakweg Marco Borsato tegelijk op het ritme beweegt, terwijl tijdens een wedstrijd iedereen anders springt. Enthousiaste muziekliefhebbers kunnen daardoor de Kuip meer doen trillen. Daardoor zouden de mensen in paniek kunnen raken en derhalve gaat de muziek dan wat zachter.
Maar instortingsgevaar? Onzin. Letterlijk staat er in het TNO-artikel: ,,Het stadion kan er tegen, maar Bouw- en Woningtoezicht stond op monitoring om paniek ten allen tijden te voorkomen. In 1988 is zulke trillingsmonitoring in de vergunning vastgelegd’’.
Er is maar een verklaring voor het artikel in de Telegraaf. Het is moeilijk te aanvaarden dat in Rotterdam in 1937 een beter stadion is gebouwd dan in Amsterdam in 1996. In de Kuip groeit het gras gewoon.