Obama mag niet om de hoek wonen

11 maart 2009 door de redactie

Ik hoorde pas van ingewijden dat Obama overweegt over acht jaar in Rotterdam west te komen wonen. Hij denkt tegen die tijd politici en wereldleiders spuugzat te zijn. Hij wil dan weer met gewone mensen omgaan. Obama wil onopvallend een etage huren bij mij om de hoek. Om weer contact te krijgen met het echte leven.

De president is bepaald niet gek. Hij weet dat het acht jaar duurt voordat je in Rotterdam als nieuwkomer voor een huurhuis aan de beurt bent. Hij heeft zich nu al laten inschrijven
bij Woonbron.

Hoe ik dat allemaal weet? Dat zal ik vertellen. Zondagmorgen rinkelde om zes uur de telefoon. Ik zat gelijk rechtop toen ik die typische wat hese stem hoorde. Werd ik in de maling genomen?

.. Nee, nee’’, verzekerde hij. ,,Dit is volle ernst. Ik heb uw telefoonnummer van een gemeenschappelijke vriend in Kenia. Ik heb uw hulp nodig’’.

,,Ik ben geheel tot uw dienst’’, stotterde ik.

,,Ik durf het u bijna niet vragen, het is zo gênant’’, hoorde ik de president op zijn beurt stotteren.

,,Ik kan wel tegen een stootje. Kom maar op’’, zei ik nu met vaste stem.

Obama slaakte een diepe zucht en zei ,,Omdat ik weet dat Nederlanders een liberaal en gastvrij volk zijn. Dat heb ik altijd gehoord overal ter wereld. Van mijn medewerkster Kirsten Verdel vernam ik dat Rotterdam een dynamische internationale stad is met een heel gemixte bevolking. Dat lijkt me wel wat voor na mijn presidentschap. Nogmaals, ik durf het eigenlijk niet te vragen omdat het bijna niet waar kan zijn. Van mijn ambassadeur hoorde ik dat ik niet bij u in de Vierambachtstraat mag wonen omdat er geen zuiver Nederlands bloed door mijn aderen stroomt. Is dat echt waar?’’ Zijn stem klonk nu weer als vanouds, nog scherper eigenlijk.

,,Die kans is groot. Veel mensen willen dat. Wilders wil is wet’’, hoorde ik mezelf zeggen.

Het bleef even stil. Toen werd de verbinding verbroken. Hij heeft zich bij Woonbron laten uitschrijven.