Ruim twee ton vanwege lunch met een oud-notaris
Mr. Wim E. de Vin, een populaire, maar ook zeer vindingrijke gepensioneerde Rotterdamse notaris kreeg vorig jaar te horen dat hij leed aan ALS. Dat staat voor de weinig bekende soort spierziekte Amyotrofische Laterale Sclerose. Die ziekte is altijd fataal. Binnen drie jaar wordt via de aantasting van je ruggenmerg je vermogen tot ademhalen aangetast en is het voorbij.
Maar Wim de Vin zou Wim de Vin niet zijn geweest wanneer hij niet strijdend naar de eindstreep zou gaan.
En daarom vond afgelopen zondag een markante lunch plaats op de 15e verdieping van het Inntelhotel in Rotterdam. De ruim 230 aanwezigen keken uit op de zonovergoten Erasmusbrug, de Nieuwe Maas, het Noordereiland en de Schiedamse Dijk. Zij hadden – vaak voormalige topbestuurders uit het Rotterdamse bedrijfsleven – direct na de uitnodiging – forse bedragen gestort in het “De Vin bestemmingsfonds ALS” ten einde wetenschappelijk onderzoek naar die ziekte op gang te krijgen..
En het resultaat overtrof alle verwachtingen. Professor Leonard van den Berg, de leider van dat onderzoek, kon een cheque ter waarde van bijna € 207.000 in ontvangst nemen.
Maar wie is Wim de Vin? En waarom werd zo enthousiast gereageerd op zijn oproep?
De voormalige topman van het baggerconcern Boskalis Hans Kraaijeveld van Hemert kent Wim de Vin niet alleen als zakelijk adviseur om (destijds) het familiebedrijf op een meer eigentijdse leest te schoeien maar ook als vriend voor het leven.
Kraaijeveld van Hemert:”Een man met humor, een open karakter, maar ook een scherp oog voor zakelijke kansen.”
Het was Kraaijeveld van Hemert die Wim de Vin wees op de zakelijke mogelijkheden op de jaarlijkse management conferentie in het Zwitserse Davos. Toen nog een vrij bescheiden Europese zaak. Nu uitgegroeid tot een bijna wereldwijde mediahype.
In het boek dat mijn overleden collega Rien Robijns en ik over die conferenties schreven wordt De Vin als volgt omschreven. De concurrerende Rotterdamse notaris Nauta kwam ook naar Davos teneinde te bezien hoe de goedlachse en hoog aangeschreven De Vin van het kantoor De Brauw en Westbroek via deze bezoeken zo ongeveer alle krenten uit de notarispap aan het pikken was en begon te vrezen dat er in de toekomst voor zijn kantoor alleen nog maar eer te behalen bij gedwongen verkopen van panden in saneringswijken.”
Kraaijeveld van Hemert: “Zo was het precies. Ik heb die Nauta ook niet weer gezien. Maar hij is een echte Rotterdammer. En hij was ook behoorlijk teleurgesteld toen zijn kantoor De Brauw en Westbroek onder weer een andere naam naar Den Haag verhuisde.”
Dat blijkt ook, naast een aantal commissariaten en bestuursfuncties, uit niet-betaalde bestuursfuncties zoals het Sponsorfonds Rotterdamse Schouwburg, Sponsorfonds Rotterdams Philharmonisch Orkest en de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij.
Geboren in Oude-Tonge in 1935, de Rijks- HBS in Middelharnis en rechtenstudie in Utrecht heeft hij naast zijn vrouw Christien, drie dochters, een schoonzoon en een bijzonder gekoesterde kleindochter Puck.
Zijn humor en relativeringsvermogen wordt volgens Kraaijeveld van Hemert bijzonder getypeerd door de volgende uitspraak van De Vin wanneer hij zijn loopbaan overziet: “Ik heb als notaris drie hoogtepunten gekend. T e beginnen alle fusies. Ten tweede de ontmanteling van veel van die fusies. En ten slotte de echtscheidingen van een aantal topbestuurders van die ondernemingen.”
Zie ook www.stichting-als.nl
.gif)
