De smerige voetbaloorlog van FIFA en KNVB
Een zucht van verlichting gaat door de stad nu de Oranjekoorts en de Oranjegekte eindelijk zijn afgekoeld. Dank zij een koude douche van hemelse stortbuien na de zinderende finale. In café Centraal in het oude Noorden roept een nog heet geblakerde Oranjefan afgelopen maandag: ‘Kijk, eindelijk het gaat regenen!’. Een nog nuchtere kroegganger antwoordt luchtigjes: ,,Regenen? Je bedoelt huilen, met je oranjepet op!’’
Nederland had in de afgelopen weken zo’n dertien miljoen bondscoaches. Iedereen was er van overtuigd dat we wereldkampioen zouden worden, zeker na de overwinning tegen Brazilië. Uiteindelijk zijn we WKK geworden, zoals één cafébezoeker het treffend verwoordde: ‘Wereld Kampioen Kater!’
De Hollandse leeuw likt voor de derde achtereenvolgende keer zijn wonden, na de drie verloren finales. Toen Duitsland, zeker toch onverwachts, met zulke grote cijfers van Argentinië won riep ik als oudere wk-fan: ,,Nederland moet nu in de finale tegen Duitsland, worden we zeker wereldkampioen!’’
De jongere garde in alle oranjecafé’s was het hier allerminst mee eens. ‘Jong Oranje’ was bang voor Duitsland. De toen verloren finale in 1974 had niemand van hen ooit meegemaakt. Dat trauma is gelukkig voor hen nooit aan den lijve ondervonden.
Maar goed in de kroeg hebben ze Spanje gewenst en dus Spanje gekregen. Onderschat nooit een tegenstander en dat is uiteindelijk wel gebeurd. Met als gevolg een loodzwaar boetekleed voor allen.
Angst en bangheid zijn de slechtste raadgevers in voetbal, waar het nog steeds ‘oorlog’ is. Niet alleen op het veld, maar ook bij alle ó zo nationalistische en oorlogszuchtige volksstammen. Met Nederland voorop.
Naast de Oranjeboomstraat werd haast elk groot Rotterdams plein omgetoverd in ‘Oranjepleinen’ met grote wk-schermen. Keurige nette Rotterdammers, waarvan je het nooit had gedacht, schreeuwden hun kelen schor. En als ze niet toevallig in het oranje waren gekleed dan hadden ze onherroepelijk door ambulancediensten worden opgehaald. In witte dwangbuizen en al. Hoe gek een volk kan zijn!
Analyse
Een supporter had een bijzondere analyse na de verloren finale: ,,Nederland heeft het niet verdiend, maar Spanje ook niet…’’.
Voor mij heeft hij volkomen gelijk.
Om wereldkampioen te worden moet je van iedereen kunnen winnen. Spanje deed dat niet door eerder in het toernooi van Zwitserland te verliezen. Tot aan de alles bepalende wedstrijd had Nederland dus het meeste recht op de wk-titel.
Natuurlijk als Robben dit… en als Robben dat… Maar hoe correct ook de Oranjeleeuwen in alle voorgaande 25 niet verloren wedstrijden hadden gespeeld, ineens sloeg de onzekerheid toe. Dit was het Nederlands elftal niet meer, maar een schoppend, slaand en onsportief ‘rugby- en karateteam’. Angst voerde de boventoon, in plaats van al die eerder aangekondigde zelfzekerheid.
Voer voor psychologen.
Overigens was het overduidelijk dat die Engelse scheidsrechter op handen was van de Spanjaarden. Maar daardoor mag je op geen enkele wijze je uit het veld laten slaan, terwijl de hele wereld toekijkt. Met zoveel gele kaarten en uiteindelijk die ene rode, namen de frustraties bij Nederland zichtbaar toe. Een groot deel van die nodeloze overtredingen was zeker te wijten aan de spelwijze van ‘ons elftal’, dat ineens niet meer ‘ons elftal’ was.
De commentaren in de buitenlandse kranten logen er niet om. ‘Nederland door onsportiviteit een terechte verliezer, het team heeft alle sympathie verspeeld.’
Na de eerste gele kaart van Robin van Persie wist deze ‘coach’ al wat te vrezen was, naast de uiteindelijke uitslag: ,,De wedstrijd gaat beslist worden door het aantal gele en rode kaarten die zullen volgen’’.
Corrupt
Blijft wel over de enige juiste conclusie: ,,De corrupte en maffiose FIFA-bende van Sepp Blatter en de door hen betaalde en partijdige scheidsrechters, bepalen wie er wereldkampioen wordt’’. Niemand anders. En de hele wereld sprak er tijdens het toernooi schande van.
Miljarden mensen hebben kunnen zien hoe de ene na de andere scheidsrechtelijke dwaling tot stand kwam, met alle gevolgen van dien.
Maar het volk, voetballers en trainers blijven volkomen ‘slaafs’ achter die grote machtslustige bende- en maffialeider aan lopen.
In een schitterende diepgravende tv-documentaire van onze zuiderburen in Canvas van afgelopen maandag werd overduidelijk wie Sepp Blatter was en nog steeds is. Eentje die over lijken gaat om de ‘voetbalpaus’ van de wereld te spelen. Met belastingontduikingen, steekpenningen, persoonlijke ‘onkostennota’s’ van miljoenen euro’s, van alles te smerig voor woorden. Behalve dan: ‘een wereldwijde smerige commerciële FIFA-voetbal-(rot)oorlog.’
Drie weken geleden maakten aanklagers in het Zwitserse kanton Zug bekend dat hooggeplaatste FIFA-officials 99 miljoen dollar aan steekpenningen hebben aangenomen.
‘De betrokkenen hebben ontkend iets crimineels te hebben gedaan, maar niet ontkend dat ze geld hebben ontvangen’, aldus de rechtbank
Boete: 3,5 miljoen euro.
Voor de FIFA is de zaak nu gesloten, maar de bond weigert de namen van de betrokken officials bekend te maken.
Geheime bonussen
Sepp Blatter weigert zelf zijn salaris uit de doeken te doen. Een Engelse onderzoeksjournalist ontdekte in 2003 alleen al dat Blatter zich geheime bonussen toekende van 200.000 dollar per stuk. Volgens het ‘afgedekte’ jaarverslag had de FIFA in 2009 zo’n 360 werknemers. Die verdienden gezamenlijk een kleine 50 miljoen dollar, gemiddeld ruim 137.000 dollar per persoon. Om over extraatjes verder maar niet te spreken.
Cruyff, Gullit en zelfs staatshoofden kruipen als lakeien smekend naar Sepp Blatter toe. Ja zelfs bedelend of ze alsjeblieft het WK van 2018 mogen organiseren. Met dat hele zooitje van de KNVB als souffleurs achter de schermen.
De Canvas-documentairemakers vingen bij al deze ‘laffe’ voetbalgrootheden bot als het ging om commentaar te geven over de oppermachtige FIFA-chef. Onder het mom van: ,,Nee, dat kunnen wij niet doen, dat zou onze zaak alleen maar schade doen!’’
De Oostenrijker Adolf Hitler is ooit zo aan de macht gekomen.
En dus blijft de geschiedenis zich herhalen: of je nu Hitler of Blatter heet.