Is voetbal eerlijk? Ach, is het leven eerlijk?

(Door Jan Booister)
Een zinnetje, ergens halverwege het artikel ‘Extreem ijdele Kesler gooit bij afscheid olie op het uur’, vandaag (vrijdag 15 november2010) in NRC Handelsblad. Op de sportpagina dus. Onderaan.

Kesler, scheidend directeur van de profsectie van de KNVB, is groot supporter van FC Twente en heeft een meer dan warm hart voor die club.

Zo toegewijd dat hij arbiter Pieter Vink liet straffen toen deze fluitist na de wedstrijd AZ-FC Twente zijn club had benadeeld.

Het artikel meldt niet dat hij andere scheidsrechters strafte nadat die, bijvoorbeeld, Willem II of De Graafschap hadden benadeeld. We mogen aannemen dat hij in die gevallen niet thuis gaf.

Benieuwd of er reacties komen op het NRC-artikel.

Het is al langer bekend; wie wel eens wedstrijden heeft bezocht van de grote clubs, al was het de C3 daarvan, weet dat Ajax, Feyenoord en PSV heel vaak worden bevoordeeld. Daar mogen we nu dus FC Twente bij zetten.

De ‘straf’ voor Pieter Vink is natuurlijk de andere scheidsrechters in het betaalde voetbal niet ontgaan. Het gevolg? Ach, dat laat zich raden. Wie een mooie loopbaan wil in het betaald voetbal als referee moet de grote clubs, en nu dus ook FC Twente bevoordelen. Zou het meegeholpen hebben aan het kampioenschap van FC Twente?

Bij het 100-jarig bestaan van de voetbalclub Fortuna Vlaardingen, ook ooit een vereniging die meedraaide in het betaalde voetbal, heb ik samen met oud-collega Aad van Cortenberghe een boek geschreven. Daarin brachten we een ode aan alle vrijwilligers waarop ook sportverenigingen draaien. Die stukken werden gelardeerd met leuke ‘weetjes’. Zoals het feit dat honderd jaar geleden mannen stopten met voetballen als ze trouwden. Want wie geblesseerd raakte, kreeg geen geld van zijn baas. En dat risico was in een huwelijk te groot.

Of dat aanstaande echtgenotes hun vriendjes bij de uitgang van het sportcomplex opwachtten om te voorkomen dat ze ook nog naar de kroeg gingen. Leuke informatie om een indruk te krijgen van de tijdgeest.

Er stonden ook een paar regels in over Dirk Nijs in zijn functie van voorzitter van de scheidsrechterscommissie. Nijs lustte graag een cognacje. Meer dan graag zelfs. Als hij op bezoek kwam bij een thuiswedstrijd van Fortuna Vlaardingen kreeg hij in de rust altijd een bakkie ‘thee’ in de bestuurskamer. Alleen, er zat cognac in het koppie in plaats van thee. ,,Lekker bakkie,’’ was dan de vaste vraag aan Nijs? En natuurlijk was het antwoord: ,,Erg lekker.’’

Deed Fortuna Vlaardingen dat zomaar? Natuurlijk niet. Als de club een belangrijke wedstrijd tegemoet ging, werd Nijs gebeld met de vraag of er een ‘goede’ scheidsrechter kon komen. Dat gebeurde ook. De betreffende leidsman gaf dan, zo nodig, een of meer penalty’s aan Fortuna, dat dan uiteraard won.

Kortom, zit het voetbal eerlijk in elkaar? Tja, gaat het er in het hele leven eerlijk aan toe?

Nietwaar, meneer Kesler?