Youp heeft gelijk: twitter
(Door Jan Booister)
Recent heb ik een effectieve aanpak van problemen geleerd van Youp van ‘t Hek. Die luidt: twitter het probleem rond.
De cabaretier meldde afgelopen zaterdag in zijn NRC-column dat zijn zoon een probleem had met T-Mobile. Niets bijzonders. Alleen, het kon niet simpel worden opgelost.
Zeker, T-Mobile bekende dat zij de fout hadden gemaakt. Maar op de vraag of het dan via de telefoon even kon worden geregeld, kwam een botte afwijzing. Er moesten papieren aan te pas komen. Ook nadat Youp zichzelf als bekende cabaretier had gemeld met het verzoek de zaak normaal op te lossen.
Nee, jammer, jammer, maar echt, het kon niet anders. Formulieren moesten worden ingevuld.
Dat maar gedaan. Evenwel, het ging daarna weer mis. T-Mobile bekende dat zij ook die fout hadden gemaakt. Dus nu wel even telefonisch...?
Nee, weer formulieren.
Toen ging Youp twitteren. En in een mum van tijd belde de hoogste baas met de mededeling dat het natuurlijk zonder papierwerk kon worden afgehandeld. Zo gaat dat dus. Even twitteren.
Het kwam me allemaal zeer bekend voor.
In mijn geval ging het om UPC. De postbode had enige tijd geleden een nota van de kabelaar bij mij in de bus gedaan. Gedachteloos voldeed ik aan het verzoek te gireren. Dat gedaan hebbende, wilde ik de rekening opbergen toen mijn oog viel op het woord herinneringsnota. Ik? Een herinneringsnota? Toen ik verder keek, zag ik dat de nota voor de buren bestemd was, een pension voor Portugezen.
Ik heb nog even, gezien eerdere ervaringen met weinig hoop, daar aangebeld en inderdaad, alhoewel ik geluid binnen hoorde, werd er niet open gedaan.
Dus UPC gebeld en gevraagd of ze het terug konden storten.Welnu, dat bleek onmogelijk, meldde een mevrouw aan de lijn. Omdat, zo was haar verklaring, de rekening was voor een wanbetaler, die nog een aantal nota’s moest voldoen. En in zo’n geval kan het systeem terugbetalen niet aan.
Ik stond even perplex.
Dus eh, stamelde, ik, moet ermee akkoord gaan dat ik dat geld kwijt was omdat zij bij terugbetaling een onoplosbaar technisch probleem hadden?
Nou ja, zei ze, het ging erom dat het nou eenmaal niet ging.
Ik vroeg haar met haar chef te overleggen omdat dit mij te gortig was.
Ik zal niet het hele gesprek herhalen, maar ik heb haar drie keer naar een steeds hogere chef gestuurd en uiteindelijk werd beloofd dat het bedrag, het ging om iets van 51 euro, verrekend zou worden met de eerste de beste betaling van mij.
Dat is gebeurd.
Ik heb niet hoeven twitteren. Maar telkens als ik er over begin, ben ik weer verbaasd over zoveel onbegrip. En vraag ik me af hoeveel mensen - bejaarden ook? - in die onzin zijn getrapt.
-S.jpg)
