Verkiezing Jonge Tijgers
De Tiger Award winnaars van 2011 zijn: de Spaanse film Finisterrae (2010) van Sergio Caballero, de Thaise film Eternity van Sivaroj Kongsakul en de Koreaanse film The Journals of Musan (2010) van Park Jung-bum.
De jury bestond uit de filmmakers Lucrecia Martel, Andrei Uji, Wisit Sasanatieng, plus filmcurator Sandra den Hamer en popmusicus Lee Ranaldo van de band Sonic Youth. De Tiger Awards van dit jaar zijn een feit, maar deelnemers aan het IFFR trainingsproject voor jonge filmcritici zouden een andere keuze gemaakt hebben.
De drie met een Tiger Award bekroonde films lopen qua aard en vorm sterk uiteen. Het geëngageerde The Journals of Musan handelt over het moeilijke bestaan van Noord Koreaanse vluchtelingen in Zuid Korea. De film heeft onder haar eigentijdse realisme, een vrij klassieke dramatische opzet. Eternity is opgebouwd uit verstilde opnamen van soms meer dan vier minuten lang met daarin minimale handeling. De vorm benadrukt hier het perspectief van de hoofdpersoon, die vanuit de dood terugkijkt op zijn leven en zijn grote liefde. De derde Tigerwinnaar, de Spaanse film Finisterrae gaat over een allegorische trektocht van twee Russisch sprekende spoken door Spanje met als doel het einde van de wereld, Cabo Finisterre. De film laat zich beschrijven als verfilmd theater, een soort minimalistische Commedia dell’ arte, met veel verwijzingen naar andere kunsten. Technisch goed gefotografeerd maar het lijkt vooral verfilmd theater.
Deelnemers van het 'Trainee Project for Young Film Critics’ hielden onderling een kleine enquête naar wat volgens hen de beste films waren die meedongen naar de drie Tiger Awards. Daarin stond Bleak Night (2010) van Yoon Sung-hyun uit Korea op de eerste plaats, Flying Fish (2010) van Sanjeewa Pushpakumara uit Sri Lanka op de tweede plaats en Headshots van de Texaan Lawrence Tooley op drie. In Bleak Night wordt in een schoolportret het drama van de Koreaanse samenleving samengevat. De film doet dat in een dramatische vorm en met een cinematografie welke elkaar optimaal ondersteunen. Het viel de jonge critici op dat Bleak Night bij de 'echte’ Tiger jury al niet meer op de laatste shortlists voorkwam.
In het oordeel van de jury lees je terug dat gekozen is voor variëteit. Finisterrae is volgens de jury: '…op zoek naar de grenzen van het festival’. Een jury is er om keuzen te maken, maar de twee films boven aan het lijstje van de jonge critici, het drama Bleak Night, en de epische vertelling Flying Fish over de Sri Lankese burgeroorlog, waren als film even goed of – daar valt over te twisten- beter dan de geëngageerde film The Journals of Musan en de poëzie van Eternity. Je kan je afvragen of de jury bang was dat alle prijzen naar Aziatische films zouden gaan. Dan was de Russische film Gromozeka (Kott, 2010) een goede uitwijkmogelijkheid geweest. Of hebben de leden van de jury juist een gedurfde en geniale keuze gemaakt?
De jury heeft altijd gelijk. Maar er is hier alle reden om zelf te gaan kijken in welke mate gelijk.
Te beginnen bij de twee Koreaanse films.
.gif)
