Dominic Schrijer teveel solist?

19 mei 2011 door Jan Booister

Het vertrek van PvdA-leider Dominic Schrijer in Rotterdam is misschien niet zo onverwacht als het lijkt.

Zeker, de aankondiging van zijn vertrek kwam zonder dat er maandenlange ruzies in het openbaar aan vooraf gingen, maar nu de rookwolken optrekken,kan worden geconcludeerd dat de clash niet alleen te maken had met het verzet van de wethouder tegen nakende bezuinigingen bij de sociale dienst, maar ook met diens karakter.

Uit meerdere publicaties komt het beeld naar voren van een bestuurder die beter zou moeten luisteren naar adviezen. Schrijer wilde nog weleens eigengereid handelen, is in bedekte termen in meerdere artikelen te lezen.

De landelijke partijleider Job Cohen bevestigt dat beeld in NRC Handelsblad. Op de vraag of er sprake is van een conflict over de persoonlijkheid van Schrijer, antwoordt hij dat er meer aan de hand is dan een principiële discussie over de omvang van de bezuinigingen in diens portefeuille.

De problemen waren dus in de landelijke top bekend. Cohen heeft enkele malen contact met Schrijer gezocht om te bemiddelen - hij is dus blijkbaar wel benaderd door de PvdA-wethouders Kriens en Karakus, dan wel de plaatselijke partijvoorzitter - maar kreeg hem niet te pakken.

Raar. Als je tegenwoordig iemand mobiel belt, blijft er een melding met telefoonnummer achter op je toestel en als je dan ziet dat jouw partijleider belt, bel je terug. Toch? Waarom wilde Schrijer dit niet?

Schrijer wilde meer niet. In 2010, bij het bepalen van de strategie voor de raadsverkiezingen, is er even gespeeld met het idee om Karakus mede-lijsttrekker te maken naast Schrijer. Dat zou extra allochtone kiezers moeten trekken. Schrijer heeft dat meteen van tafel geveegd. Alleen hij, en hij alleen, moest de lijst aanvoeren. Die wetenschap krijgt nu een ander gewicht als er wordt verteld dat met Schrijer vaak moeilijk zaken was te doen.

Ook de gang van zaken dit weekeinde bevestigt het beeld dat de opgestapte wethouder solistisch opereert. Hij praat met Radio Rijnmond en zegt dat meer bezuinigingen bij de sociale dienst echt onbespreekbaar zijn en binnen zitten collega’s te wachten om daar verder over te praten. Dat is niet netjes, dat doe je niet.

Is het ook ijdeltuiterij? In ieder geval eiste Schrijer dat hij loco-burgemeester zou worden nadat het college was gevormd en niet partijgenoot Jantine Kroens. Die het was.

Aardig is ook te weten dat Schrijer recent tegen staatssecretaris Paul de Krom (sociale zekerheid) heeft geroepen dat die zelf maar die bezuinigingen moest uitvoeren. Dat is wat raar, want toen de uitvoering van de sociale zekerheid naar de gemeente werd overgeheveld, mochten de lokale overheden zelf houden wat ze er op konden bezuinigen. Dus werd opeens veel strenger gecontroleerd op misbruik en hield Rotterdam jaarlijks tientallen miljoenen euro’s over en kon die in eigen zak steken. Toen werd ook niet geroepen dat dit moest worden teruggegeven aan het rijk.

De vraag is wie er op de zetel van Schrijer moet gaan zitten. Fractieleider Richard Moti? Die straalt ook niet echt kracht uit. Een beetje stotterend raadslid, die niet echt resoluut optreedt. Maar misschien mocht hij daarom wel fractievoorzitter worden. Als iemand die niet al te lastig is voor wethouders.

Ook de naam van Hans Vervat wordt genoemd. Hij was even wethouder in het vorige college. Vervat is misschien beter gebekt, maar hij was ook een bestuurder die zijn dossiers heel slecht kende. En dat is desastreus als het om sociale zaken gaat en er richting Den Haag moet worden onderhandeld. Zeker in deze tijden.

Kortom, de PvdA krijgt het nog moeilijk genoeg om een wethouder te vinden. Hans Kombrink misschien, om de rit uit te zitten? Het nadeel daarvan is natuurlijk dat hij zonder moeite ook Kriens en Karakus controleert. En willen die dat?

Is Schrijer de eerste wethouder die pas op de plaats moet maken bij de PvdA in Rotterdam, zoals diverse media melden? Nee. In 1975 kreeg wethouder Johan de Jong zijn congé omdat hij niet voldeed. Het college toen, bestaande uit alleen PvdA-wethouders, wisselde hem moeiteloos in voor een collegialer en kundiger partijgenoot.

Met Schrijer gebeurt nu hetzelfde. Zoals Leefbaar Rotterdam (De Faria) en GroenLinks (Kaya) dat recent deden.