Is Maasstad niet een horror-ziekenhuis?
Er is iets gruwelijk misgegaan in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam-Zuid. Zeker 27 mensen die daar zijn behandeld, vonden de doodmet mogelijk een levensgevaarlijke bacterie als (mede-)oorzaak.
NRC Handelsblad meldt dat al in april, dus twee tot drie maanden geleden, door meerdere ziekenhuizen, die patiënten uit het Maasstad kregen, is gewaarschuwd voor de aanwezigheid van de hardnekkige bacterie Klebsiella, en daar de oxa-48-variant van, die ongevoelig is voor de meeste antibiotica. Maar pas in mei is door de verantwoordelijke microbiologen de hoofddirecteur gewaarschuwd voor deze zeer gevaarlijke situatie.
Ik geef het toe, soms word ik wat ongenuanceerd en vergelijk ik appels met peren. Maar mag dat een enkele keer? En ook hier? Lucia de Berk, Haags verpleegster, werd jaren geleden tot aan de Hoge Raad ten onrechte veroordeeld voor ongeveer een zelfde aantal doden als in het Maasstad Ziekenhuis en uiteindelijk bleek dat ze daar helemaal niet voor gevangen had mogen worden gezet.
Kan je dit vergelijken met de situatie op Zuid? Nee, natuurlijk. Maar toch, wie opzichtig zo onzorgvuldig en zeer waarschijnlijk ook eigengereid handelt als een aantal medici in dat Rotterdamse hospitaal in de volle wetenschap welke risico’s er gelopen worden, kunnen die vrijuit gaan? Het wringt.
Ruzie over handen wassen
Er is daar geregeld geruzied over de vraag hoe vaak er handen moesten worden gewassen. Terwijl het aantal besmettingen elke dag groter werd! De anesthesioloog Jan Klein, ook hoogleraar patiëntveiligheid, heeft nu zijn functie neergelegd omdat er onvoldoende naar hem is geluisterd. Ook dat ligt genuanceerd, ik weet het, maar bij zijn motivatie verwijst hij naar de Eed van Hippocrates die elke arts aflegt. Daarin staat dat uitgangspunt van handelen is dat de patiënt geen schade mag worden gedaan.
Waarom verwijst die man daar naar? Ik kan maar één reden bedenken: die gelofte heeft op de tocht gestaan; artsen hebben niet altijd het belang van hun patiënten het zwaarst laten wegen. Als dat waar is, dan is dat nogal wat. Dan is dat hèèl wat.
Nog wat
De directeur van het Van Weel-Bethesda-ziekenhuis in Dirksland wilde al zijn patiënten die eerder in het Maasstad lagen in quarantaine houden. Hij vraagt zes weken geleden om een lijst van patiënten aan Maasstad. Hij krijgt die niet.
Nou kan ook in Dirksland simpel aan de patiënten zelf worden gevraagd of ze in het Maasstad zijn geweest, maar het is tekenend dat er niet afdoende wordt gereageerd.
Sinds er toezicht is bij Maasstad is het motto dat na elke handeling, hoe miniem ook, de handen grondig moeten worden gewassen. Maar werd dat niet of onvoldoende gedaan? Het wringt.
Er zijn zaken in Maasstad gruwelijk mis gegaan. Met dodelijke gevolgen.
Verklaart dat waarom de directie niet meteen is ingelicht? De medisch microbiologen zeggen dat ze het nog niet eerder wisten. Misschien moeten we spreken van voorliegen van de hoofddirecteur?
Wat ook gebeurde: medisch microbiologen stuurden informatie over verdachte bacteriestammen niet op naar het RIVM, en dat hadden ze wel moeten doen volgens landelijke richtlijnen. In denk bij mezelf: het is grove nalatigheid, met dodelijke gevolgen. Wat anders moet ik denken?
We doen dat straks toch niet alleen af met de kwalificatie ‘onzorgvuldig handelen’?
Intussen heft nog niemand het over de vraag of justitie hier niet eens naar moet kijken, maar wat mij betreft mag dat.
En wat ik me ook afvraag: wordt dan niemand anders in Nederland hier ontzettend boos over?
-20090804-S.JPG)
.gif)
