‘Ik smijt alles in Robeco’

26 augustus 2011 door de Redactie

(Door Geert-Jan Laan)

Na de beursval van 2008 leek de wereldeconomie zich weer wat te herstellen. Maar nu denderen de koersen opnieuw omlaag.Is er sprake van een dubbele neergangof zoals sommigen wel zeggeninhet koeterwaals Engels dat je steeds meer hoort: ‘een double dip’?

Er is in Rotterdam een heel mooi voorbeeld van hoe in de crisis van 1929 en de jaren dertig van die eeuw een aantal Rotterdamse zakenlieden met groot succes de toenmalige ‘double dip’ te lijf zijn gegaan.

In 1929 – toen de beurskoersen te beginnen in New York- omlaag suisden brachten die Rotterdamse ondernemers een bedrag van bijna twee miljoen gulden bijeen. Hun devies was: ,,kopen, kopen en kopen. En dan vooral in de VS”. Zij gaven hun beleggingsmaatschappij de naam Rotterdamsch Beleggings Consortium. Afgekort Robeco.

In 1932, dus net als nu drie jaar later, was ongeveer de helft van dat bedrag verdampt. Toch bleven ze investeren. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, en later toen ook Nederland werd bezet, was ongeveer de helft van de portefeuille belegd in de VS. Dat leverde geen windeieren op. In 1946 was de waarde van de bezittingen met 90 procent gestegen.

In 1953 werd ook de kleine man in staat gesteld voor aandelen Robeco te sparen. Er volgde een gigantische uitbreiding over de hele wereld. In 1963 was Robeco een van de eerste beleggingsmaatschappijen die in Japan ging investeren. Maar altijd vanuit Rotterdam. In 1992 werd het 95 meter hoge nieuwe hoofdkantoor van architect Wim Quist betrokken op de hoek van de Coolsingel en de Blaak. Met gevoel voor historie naast het oude Schielandshuis.

Er zijn natuurlijk ook mindere jaren geweest. In het jaar 2001 werd de beleggingsmaatschappij een volledige dochter van de Rabobank.

Ergens in de jaren zeventig zat ik na de presentatie van het jaarverslag van Unilever bij de lunch naast de toenmalige grote baas van dat bedrijf Klijnstra.

Hij had weinig last van verhullend taalgebruik.

,,En,’’ meneer Laan, zo vroeg hij mij, ,,waar belegt u de muntjes die u niet direct nodig heeft?” Ik legde uit dat daar met een jong gezin en een hoge hypotheek weinig sprake van was.

Hij knikte begrijpend. ,,Nou ja. Voor als het zover komt. Ik smijt alles gewoon in Robeco. Dan heb je er ook geen omkijken naar.”