Waanzin, woede, wraak (9-11)

Op 11 september 2001 was ik als hoofdredacteur van Het Nieuwsblad van het Noorden te Groningen in Den Haag bij het persbureau GPD dat voor een groot aantal regionale kranten de landelijke en internationale nieuwsvoorziening verzorgt. Aanwezig waren vrijwel alle hoofdredacteuren van die kranten.

De vergadering was nog maar net begonnen of we hoorden wat rumoer op de redactie van de GPD. Er was een klein vliegtuigje in een WTC toren in New York gevlogen. We gingen even kijken toen de tweede klapper kwam. De vergadering was voorbij. We snelden naar onze auto’s op weg naar het thuisfront.
Het Nieuwsblad was toen nog een middagkrant, maar in de auto was er al snel overleg over een extra-editie waarmee we in de ochtend op straat moesten zijn. Dat soort dingen zijn bij de meeste kranten binnen een kwartier geregeld en dat was hier niet anders.
Hoe treurig de aanleiding ook is, het maken van een extra-editie met een kleine vastberaden ploeg van journalisten, opmakers, drukkers en distributiemensen is het mooiste wat er is. De aanleiding is overigens niet altijd treurig. In Rotterdam heb ik in 1970 meegewerkt aan een extra editie omdat Feyenoord in Milaan de Europa Cup won. Kop: ‘WE HEBBEN ‘M’ en later toen Nederland Europees kampioen werd. Kop: ‘HEBBES’
In het hoofdredactionele commentaar schreef ik dat deze aanslag niet alleen een aanval was op de mondiale rol van de grootmacht VS, maar ook op het Amerika van de jazz, de goede literatuur, de kritische pers, de film en het theater. Kortom de Amerikaanse cultuur die in sommige ogen platvloers is, maar over de hele wereld toch vrijheid en creativiteit heeft laten zien.
Na lang nadenken zette ik als kop boven het hoofdverhaal op de voorpagina ‘WAANZIN, WOEDE, WRAAK’
Enkele dagen later werd ik door een dominee in Groningen aangesproken.
Hij zei: ,,Nog bedankt voor die kop. Daarmee had ik mijn preek voor zondag in feite al geschreven”.