Danny van Walsum: ‘Van Pietje Bel tot waarlijk volwassen kunstenaar’

19 december 2018 door Jim Postma
Danny van Walsum: ‘Van Pietje Bel tot waarlijk volwassen kunstenaar’

Van kunstenaar en Rotterdammer pur sang Danny van Walsum (1964) zijn een aantal zaken en feiten bekend, andere ‘weetjes’ bij velen nog onbekend. Zoals dat hij jarenlang ‘als een schuimmajoor’ tot grote vrees van de lokale horera door de stad is getrokken als een ware ‘Pietje Bel!’

Toch gelukkig soms ook met de nodige humor. Zo liep Dan al weer vele jaren geleden het bekende café De Bel binnen in Rotterdam-Noord. Het was nog in de guldentijd met de oeroude zwarte telefoons verankerd aan de muur. De zaak was geheel afgeladen, aan de toog was nog amper plaats. Totdat Danny naar voren drong en aan de toenmalige ober vroeg: ‘Hoeveel kost het hier om te bellen?!’ De kastelein keek hier even vreemd van op en antwoordde: ‘Natuurlijk een kwartje. Weet je dat niet?!’

Hierop toverde Danny van Walsum een kwartje uit zijn broekzak, legde het met een spontaan gebaar op de bar en begon daarop tot ieders zijn stomme verbazing aan de koperen scheepsbel te trekken. Zo keihard dat alle barogen nu op ‘Kwatta’ waren gericht. De stamgasten dachten vanzelfsprekend dat Danny hiermee een ‘rondje voor de hele zaak’ ging weggeven. Er ging reeds een enorm gejuich op toen Dan als een ware ‘Speedy Gonzalez’ vliegensvlug het hazenpad koos. De hele zaal weer in stomme verbazing en teleurstelling achterlatend.

Alle foto's bij dit artikel zijn gemaakt door Wim de Boek.

Donkere kanten
Zo’n nieuwtje verspreidde zich vervolgens als lekkende vlammen door de hele stad, van café tot café en van kunstenaar naar kunstenaar. Danny van Walsum was er wederom in geslaagd zijn ‘Pietje Bel’ reputatie hoog te houden. Maar er waren helaas ook donkere kanten aan zijn wispelturige gedrag, waar zelfs Vincent van Gogh in zijn vermaarde zuippartijen nooit aan heeft kunnen tippen

Foto hierboven: Tijdens de openingstoespraak even stilte voor de storm.

Zo is er haast geen Rotterdamse horecazaak en ver daar buiten meer te noemen waar niet hij als ‘grote lastpak’ naar buiten is gedragen. Of letterlijk met ‘kop en schouders’ eruit werd gesodemieterd door zwaar geïrriteerde uitbaters en klanten. Want de immer populaire ‘Dannyboy’ bij de vrouwen, kon bij het tegenovergestelde mannelijk geslacht, vooral aan de bar, het bloed onder je nagels weghalen. Toch een hele prestatie om zo in je eigen Maasstad uiteindelijk bekend te worden.

En daar staat ineens weer een hele andere Danny van Walsum op. Dit keer afgelopen zondag in galerieWind aan de Prins Hendrikkade 123/124 op het Noordereiland tijdens de opening van zijn expositie ‘Vrouwen, mensen en andere levensvormen.’ Door vele, voornamelijk oudere kunstliefhebbers, bezocht. Van Walsum daar tussendoor ‘smilend van oor tot oor’, als een ware ‘Dandy’ zeker tussen de vrouwen. En ‘surprise, surprise’ bijzonder vriendelijk en goedlachs tot alle andere ‘levensvormen.’ Niks meer ‘Pietje Bel’, maar geheel volwassen met een expo om ‘U’ tegen te zeggen.

Foto: Heel veel bezoek....

Bruisend
Zo’n dertig kleurrijke werken, vrolijk, bruisend en abstracter dan abstract. Een grote keerzijde van de medaille waar hij met recht trots op kan zijn. In prijzen variërend van vanaf 240 euro tot aan haast vijfduizend euro (4.950). Zoals tekeningen met gemengde techniek, linodruk en olieverf of anderszins. Om als door een ringetje te halen.

Van Walsum volgde de Academie van Cargelli aan de Kunstacademie in Rotterdam. Later exposeerde hij onder meer in het gerenommeerde museum Boymans van Beuningen, de Kunstgreep ’91 in Amsterdam, Galerie Kralingen, de RAI, Kunstmarkt Mokum, Kunsthal CBK Rotterdam, galerie Van Waning en nu recentelijk in galerieWind. Zijn expo is tot en met 26 januari hier te bewonderen.

Volgens Danny van Walsum zelf raakte hij ooit en tot nu toe geïnspireerd door de bekende kunstenaars Tapies, Rothko en H. Breitner. Persoonlijk wil ik mij hierbij nog even aansluiten bij de slotwoorden van de opener van de expo Julian van der Zwaard, namelijk:

‘Danny, het begint zo waar ergens op te lijken!’

-.-

Voor degenen die het openingswoord bij de expositie van Danny van Walsum hebben gemist, hierbij de speech van kunstverzamelaar Julian van der Zwaard.

Foto hierboven: Kunstverzamelaar Julian van der Zwaard tijdens zijn openingswoord.

Noordereiland, 16-12-2018

Lieve mensen,

Als eerste wil ik jullie allemaal hartelijk welkom heten namens Ellen, Danny en mijzelf, ik ben Julian van der Zwaard, bij deze verkoopexpositie : Vrouwen, mensen en andere levensvormen.

Danny belde mij 2 weken geleden op en vertelde dat hij een expositie ging houden, en of ik hem even wilde openen….Nou, bij deze…..

Ik heb Danny zo’n 20 jaar geleden leren kennen. Hij kwam met enige regelmaat eten in de

oh zo mooie Bierhandel de Pijp in de Gaffelstraat, zijstraat van de Nieuwe Binneweg.Waar ik toen werkzaam was.

Leuke gozer !!! Nét iets anders dan de doorsnee gast van dat etablissement…

Hij kwam daar samen met Aad Speksnijder van galerie Duo/Duo en samen aten ze gezellig een hapje. Vaak ging dit gepaard met een “klein drankje” … en dan nog een klein drankje…. en vaak ook nóg een drankje….

En steevast tegen sluitingstijd, het moment waarop ik de hele winkel moest opruimen en alles moest schoonmaken hing Danny als een blok aan mijn been. Of hing om mijn nek. ik heb die kerel honderden meters door die zaak heen gesleurd. En hij bleef maar zeuren dat ik naar zijn schilderijen moest komen kijken.

Op deze foto: In het midden tussen twee kunstverzamelaars De Muze Machteld. Gespitste oortjes tijdens de toespraak van kunstverzamelaar Julian van der Zwaard.

Haagse School
Nou verzamelde ik in die tijd al een beetje, maar dit was voornamelijk Haagse school. En als ik geluk had wat ouder werk. Maar je kon op die schilderijen altijd goed zien wat die kunstenaar bedoelde: Landschapjes, boerderijtjes, figuurtjes, oesters, citroenschilletjes. Je kent het wel.

Enfin, Danny had net een expositie bij Aad en zijn Duo Duo gehad, en vroeg me toch nog even te komen kijken. Want over twee dagen zou alles weer weg zijn en nu hing alles nog zo mooi bij elkaar. Dus ik zei, ‘ik kom morgen kijken’. . Zo gezegd, zo gedaan. Ik de volgende dag op de stoep bij Aad, keurig netjes haartjes gekamt, ding dong belde ik aan bij Aad. En ik word daar keurig welkom geheten door zowel Aad als Danny en krijg een biertje in m’n hand geduwd en ik begin aan me rondje….

Ik sta voor het eerste schilderijtje en wat zie ik nou? Alles dat daar hing was ‘ABSTRACT’!

Ik denk NEE hé, dat is toch helemaal niets voor mij. Daar snap ik toch helemaal niks van. Weet je wat, ik maak keurig me rondje af, drink me biertje op, bedankt de heren hartelijk en ga heel snel weer weg hier.

Maar bij het vierde of vijfde schilderij aangekomen merkte ik dat ik me anders voelde; beter en vrolijker dan toen ik binnenkwam. En ik voelde me helemaal niet slecht toen ik binnenkwam, maar nu leek het wel alsof de zon binnen in de galerie begon te schijnen.

Foto hierboven: ‘Een paar apart’, (links) Hansje de Reuver en rechts Einar Been.

‘Gekke schilderijen’
‘DAT ZOU TOCH NIET DOOR DIE GEKKE SCHILDERIJEN KOMEN?’ Want, en nu moet ik de grote Frans Vogel citeren. (die overigens ook eens een expositie van Danny heeft geopend in Ijsland ik meen in 1997.

De beste Vogelman sprak toen de gevleugelde woorden: ‘HET WERK VAN DANNY VAN WALSUM

LIJKT HÉLÉMÁÁL NERGENS OP!’

Een groter gelijk had hij niet kunnen hebben. Want het leek ook echt nergens op!

Ik ben vervolgens tot diep in de nacht daar gebleven en ben huiswaarts gekeerd met een knots van een schilderij onder mijn arm. Dat hangt overigens nog steeds prominent aan mijn recent gitzwart geverfde muur.

Nu, twintig jaren, en bijna evenzoveel kunstwerken later bekijk ik zijn werk met nog steeds hetzelfde enthousiasme. Na een lange periode bij Aad Speksnijder is Danny gaan exposeren bij galerie Jan van Waning aan de Westersingel.

Die had een briljant idee : Hij zei: ‘Danny, je moet je werk titels geven.’ Dit was niet tegen dovemansoren gezegd. En dan heb je Danny: ‘-Shit, ik moet het tuinhek nog verven’.-Zwaai. -Stoute jongen.

Maar dan krijg je: -Vrouw met parkiet 1. -Vrouw met parkiet 2, -vrouw met muts, vrouw met beestje, vrouw met vliegtuig, vrouw met klein poesje, vrouw met bloemetje.

En nu hebben we dan: -staandevrouw, liggende hond,-staande vrouw, blaffende hond, -liggende vrouw, staande hond, -blaffende vrouw. Oh nee sorry, vrouw met een mening, die hangt hier aan de muur, prachtig werk, de kleuren spatten van het doek. en het leuke is deze is te koop !!! En één van jullie mag haar vanavond mee naar huis nemen.

Op deze foto: Twee nieuwe werken van Van Walsum.

Artoons
Sinds Danny’s werk titels heeft beginnen ze veel duidelijker en ook figuratiever te worden: ‘Het zijn Artoons, laat dat maar even op je inwerken.’

Het leuke is: elke keer dat er weer een nieuwe reeks werk van zijn hand komt kijk ik weer anders naar zijn oude werk en zie er ook veel meer in. Maar goed het zijn dus vrouwen, ( wat een verrassing). Danny is namelijk gek op vrouwen, dat stond in de krant. Sterker nog: Danny is een feminist, Danny is en blijft feminist tot in de kist. Die kist waarvan kunstschilder Piet Roovers zei: ‘ALS DE KIST ZAKT, DAN STIJGEN DE PRIJZEN’.

De Piet Roovers die op zijn altelier tegen de toen nog erg jonge Danny zei: ‘Zo jochie, dan zal ik nou eens een écht mooi schilderij laten zien.’

En zodra Danny het werk aanschouwde zei deze: ‘Nou Piet, als je mij nou even een wascootje geeft maak ik m wel effies voor je af’. ’Die kist gaat nog lang niet zakken, en iedereen hier heeft vandaag de kans om zijn of haar collectie uit te breiden of er misschien één te beginnen.

Op deze foto: Fraai uitgelicht werk van Danny van Walsum.

Herman Brood
Dan zijn er nog wat vergelijkingen die ik uit de wereld wil helpen. Zo hoorde en las ik laatst de vergelijking met Herman Brood. ‘Nee, nee, nee’!.

Herman kon hele leuke liedjes schrijven. En daar wou ik het eigenlijk bij laten.

Nou vooruit, een vergelijking die opgaat: ‘Herman was een boefje en Danny is een boefje’.

Dan heb je er nog een, kom, hoe heet die ook alweer. Oh ja, Karel Appel. Het enige vergelijk dat we hiermee kunnen maken is dat de werken van Danny over een jaar of 30 niet meer te betálen zijn. Dus ik zou zeggen koop nu vast in !

Danny, nu ik je werk zo bekijk en het allemaal wat figuratiever aan het worden is, moet ik tegen je zeggen: ‘Danny, het begint zowaar ergens op te lijken!’

Lieve mensen, bij deze verklaar ik de verkoopexpositie ‘Vrouwen, mensen en andere levensvormen’, voor geopend.

Julian van der Zwaard, Rotterdam 16 december 2018.

Op deze foto: Links Pablo Waakop Reijers met deerne en de artiest in het midden

Op deze foto: Twee veteranen van het Veteranenlegioen, links ‘hoofdcommissaris’ Adriaan Zijlmans en rechts kolonel b.d. Cees van der Elst.

Op de foto: Kunstenaar Gerard Vogelaar,Multikunner Rob 'Turpin' Bezemer en charmante mevrouw en vormgeefster Mariska Oprel.

Op deze foto: Kate rechts na de aankoop van een echte van Walsum

Foto: Machteld met moeder rechts en vriendin. Gelachen werd er volop

Op de foto hierboven: Gezellig aan de borreltafel met v.l.n.r. een lieftallige Van Walsum-fan, kunstverzamelaar en opener Julian van der Zwaard, Dannyboy van Walsum (himself) en een stralende Ellen Wind, galeriehouder van galerieWind. Geheel links daarachter silhouet van kunstenaar Hansje de Reuver driftig in gesprek met fotograaf/musicus Einar Been.

Op deze foto: Twee bierkameraden poseren voor Danny”s kunstwerken. (Links Wim van Dijk)

Foto: Het ‘gouden echtpaar van Rotterdam’ Jos Evers en Connie Pieters stralen hier beiden tijdens het openingsfeest.

Op de foto: Danny van Walsum tijdens de opening bij galerieWind op handen gedragen door al het aanwezige vrouwelijke schoon.

Op deze foto: Twee duidelijke veteranen uit het kunstenaars- en uitgaansleven verouderen ogenschijnlijk niet meer…

Op deze foto: Merel-Lolette in de bediening en een duidelijke trotse vader, oud-recherchechef Adriaan Zijlmans met dito trotse dochter …… Zijlmans staat ook bekend als ‘hoofdcommissaris’ van de kunstsoos Matrix.

Foto: Kunstenaars Ineke Hekking en Machteld Wijlacker.

Foto hierboven: Saska, Danny Bart Koppe en de onvolprezen Nathalie Pravda.

Het thema/de titel van de ekspo: 'Vrouwen, Mensen en andere Levensvormen'. Wat betreft de Vrouwen voegde Danny de DAAD (!) bij het woord....

Foto hierboven: Yolande, the artist en Axel net na de aankoop van drie ontroerende kunstwerken.

 

Op deze foto hierboven: Danny van Walsum tijdens de opening bij galerieWind op handen gedragen door al het aanwezige vrouwelijke schoon.

Bron foto's: Wim de Boek.

 

 

Foto's: Wim de Boek

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.