'Rotterdam is 'n stad met een litteken'

19 december 2012 door Ronald Glasbergen
'Rotterdam is 'n stad met een litteken'

Een interview met actrice Roos van Erkel

In dit vijfde en laatste interview in de reeks rond de Nederlandse speelfilm `Het Bombardement’, een vraaggesprek met hoofdrolspeelster Roos van Erkel. Ze speelt de uit Duistland gevluchte Eva die verloofd is met Dirk, een welgestelde Nederlander.


Aan de vooravond van de oorlog die de wereld en Nederland voorgoed verandert, ontmoet ze de jonge Vincent (Jan Smit). Actrice Roos van Erkel verhaalt over de vacuümstolp van het speelfilm maken, over Rotterdam dat ze kent van haar werk, over de noodzakelijke chemie tussen de spelers en over de tweestrijd tussen veiligheid en avontuur.

In de film ben je Eva…
Eva von Heerle. Eva is opgegroeid in Duitsland met een Nederlandse moeder. Het is een heel zorgzaam verantwoordelijk type. Ze is eigenlijk heel vroeg volwassen geworden. Onder druk van de oorlog moeten er ook een paar dingen gebeuren in haar familie en ze heeft plannen voor de toekomst. Veilige plannen. Ze gaat trouwen met een veilige rijke man, ze wil architect worden. Ze heeft het allemaal - het plan van haar leven - heel duidelijk in haar hoofd hoe haar leven moet lopen. En dan wordt ze verliefd; op zo maar een jongen. Een jongen, die iets in haar naar boven haalt, dat ze nog niet van zichzelf kende. Iets speels, iets ondeugends, iets avontuurlijks. Dat trekt enorm aan haar. En die tweestrijd is het eigenlijk wat Eva maakt.

Als ik naar documentaire- of journaalbeelden uit die tijd kijk valt me op dat de mensen heel anders bewegen, volkomen anders praten. Spelen jullie een interpretatie anno 2012? Heb je je ingeleefd in die tijd?
Ik moest sowieso ietsje damesachtiger worden. Ik ben van mezelf gewoon zo’n 2012-meisje. [lacht] Dus ik heb wel geleerd hoe ik me vrouwelijker kon gedragen, hoe ik vrouwelijk moest lopen en deugdzaam moest zijn. Hoe ik dat kon uitstralen, keurig bewegen. Geprobeerd keurig te praten. Ja, ik heb er wel erg aan gewerkt om er een meisje van die tijd van te maken.

Betekende het bombardement iets voor je?
Natuurlijk. Het is een gedeelte van de Nederlandse geschiedenis. Een hele nare gebeurtenis: in twintig minuten tijd wordt een hele stad van zijn identiteit beroofd. Ik ben zelf een Amsterdamse dus ik ben niet heel erg thuis in Rotterdam, maar heb het altijd wel een bijzondere stad gevonden. Ik ben er vaak geweest. Het is een hele moderne stad, maar dat was het niet altijd, dus ik ben altijd wel nieuwsgierig geweest naar hoe het daarvoor was.

Roos van Erkel en Jan Smit: 'We zijn wel van elkaar gecharmeerd. Voor mij was hij gewoon Vincent en ik was Eva en er was gewoon sprake van veel vertrouwen, van een veilige basis. Foto: Dutch Filmworks

Wat deed je in Rotterdam? Met vrienden op stap?
Vaak ging ik naar theater. Voorstellingen kijken of zelf spelen. Ik heb heel veel in het Oude Luxor gespeeld.

Hoe ervaar je de stad, zoals die nu is?
Wel bijzonder. Ik vond wel dat het een stad met een litteken is. Een hele toffe stad. Het heeft iets ruigs, ik heb altijd wel het gevoel dat het hier een beetje gebeurt…, [lacht] we zijn nu in Rotterdam. Een beetje wat Berlijn ook heeft, je voelt een soort geschiedenis.

Hoe ben je in 2011-2012 bij Het Bombardement betrokken geraakt ? Was er een auditie, ben je gevraagd?
Ik ben gebeld - ergens in maart - of ik wilde komen casten voor `Het Bombardement’ naast Jan Smit. Eerst wist ik niet voor welke rol ze me belden, dus ik vroeg: ,,welke rol kom ik nou casten?” Toen zeiden ze: ,,de vrouwelijke hoofdrol.’’ ,,Oh, de vrouwelijke hoofdrol,” dacht ik, ,,nou, te gek.”
Toen hebben ze me drie keer gezien. De eerste keer zonder Jan. De tweede keer heb ik gekeken of het klikte tussen mij en Jan, of we konden samenspelen. Toen merkte ik al meteen dat er sprake was van goeie chemie. Ik had er ook wel meteen vertrouwen in dat hij Vincent zou kunnen zijn. Toen ben ik het script gaan lezen en het leek me een hele mooie rol.
Ik was toen misschien al na de eerste ronde de favoriet van Ate de Jong, de regisseur. Toen moesten we dat [Roos van Erkel als Eva] nog voorstellen aan de producenten. Die hebben we nog een paar keer gezien en toen waren ze overtuigd van mij als hoofdrolspeelster.

Was dat belangrijk, die goeie chemie? Jij bent actrice, Jan is zanger, het is niet zijn cameradebuut maar wel zijn debuut als filmacteur?
Ja, wel zijn acteerdebuut ja. Of het belangrijk is? Ik heb eigenlijk nog nooit een tegenspeler gehad die ik niet mocht. Dus ik zou niet weten hoe het is om met iemand te spelen die je niet kan luchten, maar Jan en ik kunnen, in het echte leven, wel heel erg om elkaar lachen. We zijn wel van elkaar gecharmeerd. Voor mij was hij gewoon Vincent en ik was Eva en er was gewoon sprake van veel vertrouwen, van een veilige basis. We konden gewoon eerlijk tegen elkaar zijn over alles. We hebben gewoon prettig samengewerkt. Dat is heel belangrijk, het is een soort cadeau als het zo loopt.

Waar heb je eerder gespeeld?
Ik heb voornamelijk theater gedaan. Ik ben in 2009 afgestudeerd aan de toneelschool Amsterdam en ik heb enkele jeugdmusicals gedaan. Ik heb ook zelf voorstellingen gemaakt voor muzikaal theater. Een paar tv-rolletjes gedaan, in Klokhuis gespeeld, dat soort dingen. Maar dit is wel mijn filmdebuut. Ik had überhaupt nog nooit in de film gespeeld, ook geen klein rolletje. Ik wordt eigenlijk voor de leeuwen gegooid op filmgebied.

Roos van Erkel. Videostill: Rolf Versteegh. Videostill in de inleiding: Rick Messemaker

Hoe verschilde dat van eerder tv-werk?
Het is gewoon een veel grotere schaal. Ik had iemand die mijn visagie deed, iemand die mijn haar deed. Drie mensen voor kostuums, ik heb ontzettend veel jurken gepast, ik had drie trouwjurken. Er zijn ongelofelijk veel mensen op de set. En dit waren alleen nog maar de mensen die voor de aankleding van de acteurs zorgen. Er is gewoon nog veel meer, het is een hele grote wereld. Geen dag is hetzelfde. En er is alleen maar dat. Het is echt een vacuüm dat filmen. Dus ik heb tweeënhalve maand in een vacuüm van 1940 geleefd. Dat is best intensief.

In het rijtje heren, Smit, Cox, Weerts, Postema, ben je de eerste dame. Is dit een mannenfilm?
Het is een romantische film, dus een dames en herenfilm, want het gaat over de liefde tussen Vincent en Eva. Maar zitten er veel…? Je hebt natuurlijk Vincent en Chris zijn broer: mannen. En je hebt mij en Monic… . Ja, misschien zitten er inderdaad weinig vrouwen in. Olga Zuiderhoek speelt de oma van Vincent. En je hebt natuurlijk de twee kleine meisjes.

Olga Zuiderhoek en Monic Hendrickxs, wel geweldige actrices...
Het was ook een feest om met hen te mogen werken.


De vorige vier interviews in deze reeks over de film ‘Het Bombardement’ van Rotterdam, met respectievelijk Gerard Cox, Mike Weerts, Ate de Jong en Jan Smit, zijn vanaf afgelopen woensdag 12 december hier verschenen.
 

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.