Waltzing on the Waves op ‘De Lijn’
Dansorkesten, trio’s, maar ook entertainers en goochelaars bevolkten, zeker in de economisch exploderende jaren vijftig en zestig, de fameuze passagiersschepen van de Rotterdamse Holland Amerika Lijn. In New York kwamen de Nederlandse musici in aanraking met Amerikaanse grootheden als Louis Armstrong, Duke Ellington, Stan Kenton en Benny Goodman.
Met koffers vol Amerikaanse grammofoonplaten keerden zij in Rotterdam terug. Zo swingde Pia Beck in de Jungle Bar van de ss Nieuw Amsterdam. Met een ondeugende verwijzing naar haar seksuele geaardheid sprak de New York Times met een knipoog over ‘Jazz behind the Dykes...’
Reuchlin
Over dit onderwerp is nu een razend interessant boek verschenen van de hand van George Reuchlin, telg uit een befaamd Rotterdams redersgeslacht. Zijn grootvader was George Reuchlin, een van de oprichters van de Nederlandsch –Amerikaanse Stoomvaart Maatschappij de NASM en de latere Holland Amerika Lijn.
Zijn vader was lid van de Raad van Bestuur van de HAL. (Ik heb hem in 1970 voor Het Vrije Volk nog geïnterviewd). Maar het boek is opgedragen aan zijn peetovergrootvader jhr. Johan George Reuchlin die als jong directeur van de HAL als gast van de White Star Line op 14 april 1912 met de Titanic om het leven kwam.
In het gebombardeerde Rotterdam was kort na de oorlog aan de Rochussenstraat bij de ‘sGravendijkwal weer een bloeiend nachtleven op gang gekomen. Links van de toerit naar de Maastunnel stonden broederlijk naast elkaar de ‘Habanera’ en ‘L’ Ambassadeur’.
Rechts de ‘Cascade’, onsterfelijk gemaakt door Annie M.G. Schmidt met het liedje ‘Alie Cyankali’.
,,Ik lokt de heren mee, naar de Cascadee, ik doet wat in hun thee….”
‘Zingende slagwerker’
Een van de hoofdpersonen in het boek is de ‘zingende slagwerker’ Bennie Bosman. Hij werd door impresario Lou van Rees, die een eigen kantoor had in het gebouw van de HAL aan de Wilhelminakade, benaderd om een reis in te vallen.
Op zijn derde reis aan boord van het ss Statendam speelde het orkest The Evergreens onder leiding van John Paay die zijn jeugdige dochter Patricia Paay als zangeres had meegenomen. Bij de start van de cruise vanuit New York scheepte ook een cameraploeg van de Amerikaanse TV- maatschappij NBC in om opnames te maken (zie ook de foto).
De musici voeren liever op de wat kleinere passagiersschepen zoals de Maasdam, de Statendam en de Rijndam waar de sfeer wat meer ontspannen was dan op de grote broers Nieuw Amsterdam en later de Rotterdam.
Zij verdienden goed. Een maandsalaris van zo’n duizend gulden en daar kwamen soms nog dikke fooien bij van enthousiaste rijke Amerikaanse passagiers in de eerste klasse.
Oude bekenden
Op de foto’s herkennen we vele oude bekenden. Zoals de nog jonge saxofonist Piet Le Blanc die later wat aan lager wal geraakt maar op straat ook de sterren van de hemel speelde. Hij kreeg tegen het einde van zijn leven nog een grandioos huldigingconcert in het Luxortheater.
We zien de band ‘Tzigane’ aan boord van de Ryndam met als piepjonge gitarist de liedjesschrijver Jaap Fischer. Pim Jacobs en Rita Reys. Maar ook figuren als de moppentapper Max Tailleur. De mij bekende drummer Tony Viola die ook een aantal jaren bij de ‘De Lijn’ had gevaren zag ik niet genoemd.
Het was soms groot feest op zee. De lange deining was vaak voor vrouwen en mannen een redelijke kermis voor de hormonen. De oude naam N.A.S.M. werd spottend geparafraseerd tot Never A Single Man.
Bij het boek is een CD gevoegd met dansmuziek en evergreens uit die periode samengesteld door musici van de huidige Marinierskapel. Dus dat zit wel goed.
Het boek is te bestellen bij de auteur: J.G. Reuchlin, Waddenoijenlaan 289, 4006 AD in Tiel. Zijn telefoonnummer is 06 -53157873.
.gif)
