Verslaggever v.d. Polder overleden

Toen ik in 1968 overstapte van de lokale Delftse editie van Het Vrije Volk naar het Rotterdams Parool trof ik daar een kleine club vrolijke, enthousiaste redacteuren die de zon in het water konden zien schijnen. Op de sportredactie was Dick van den Polder duidelijk de baas. Met zijn hoge stem domineerde de oud-speler van Excelsior de discussie wanneer het over voetballen ging.
Dat liet hij ook in de krant blijken. Zonder aanziens des persoon kon hij genadeloos kritiek uitoefenen en in zijn ogen verkeerde trainers en spelers neersabelen. Zoals Willem van Hanegem in het Rotterdams Dagblad zegt: ,,De meeste spelers hadden respect voor hem. Hij kon je wel prikkelen. Zijn kritiek was nooit persoonlijk bedoeld. Hij redeneerde altijd vanuit het voetbal.”
Deze markante sportverslaggever is nu op 79-jarige leeftijd overleden. In vergelijking tot de andere sportredacteuren, ik noem Jen Vlietstra bij Het Vrije Volk, Barend Buisman van het AD en Rob Vente van het Rotterdams Nieuwsblad, was hij een matig mens. Hij kwam zelden in de kroeg van de oud-Feijenoord speler Jan Linsen aan de Rotterdamse Oude Binnenweg waar de genoemde heren menige borrel weg klokten.
De jonge schavuit Jan D. Swart werkte als leerling-journalist ook veel voor de sportredactie. Toen Dick eens met het rode potlood door een verhaal van hem ging merkte Jan D. snedig op: ,,Maar die uitdrukkingen heb ik uit een verslag van jou van Excelcelsior gehaald.”
Daar moest hij wel om lachen, want hijzelf kon ook nemen en geven. Toen Het Vrije Volk van Amsterdam naar Rotterdam verhuisde en het Rotterdams Parool werd opgeheven stapten veel redacteuren over naar Het Vrije Volk. Zo ook Dick.
Nog net voor Het Parool maakte hij in 1970 een adembenemend verslag van de wedstrijd Celtic tegen Feijenoord in Milaan toen de Rotterdammers als eerste Nederlandse club de Europacup veroverden. De hoofdredacteur van Het Parool Sandberg complimenteerde hem in een persoonlijke brief. Dick bleef gewoon voetballen. Met de pen.
Geert-Jan Laan