Scheringa in de politiek, een déjà vu
Oud-bankier Dirk Scheringa heeft zich aangemeld als kandidaat-bestuurslid bij de partij ‘50 plus’. Dat bezorgde mij een déjà vu. Want het is niet de eerste keer dat Dirk Scheringa in de nabijheid van Jan Nagel opduikt!
Toen eind jaren negentig ‘Leefbaar Nederland’ was opgericht door Jan Nagel en Henk Westbroek, benaderde mij Roel van Duijn.
Hij wilde namens zijn eigen ‘Amsterdam Anders’ en mijn ‘Stadspartij Rotterdam’ een brief schrijven aan Nagel om tot samenwerking te komen.
Henk en Jan waren immers ‘lokalo’s’ als wijzelf en zaten dus klaarblijkelijk met hetzelfde probleem. Sommige kwesties zijn namelijk enkel op landelijk niveau aan de orde en kunnen dus door een lokale politicus niet worden aangepakt, terwijl men er toch telkenmale op wordt aangesproken. Jan Publiek pleegt geen onderscheid te maken tussen een lokale en een landelijke politicus (‘Allemaal zakkenvullers!’).
Alleen
Te Hilversum bleek ik echter zeer alleen op het partijbureau van Leefbaar Nederland. Roel van Duijn was niet uitgenodigd. Welbewust. Die had een te groot 'geitenwollensokken-imago', dat zou maar zwaar op de nieuwe partij gaan rusten, zo gaf Nagel als reden daarvoor op. Roel suggereerde later aan de telefoon, dat het was omdat hij Jan Nagel telkenmale placht te verslaan in het jaarlijkse parlementair schaaktoernooi en dat Jan nu eenmaal niet tegen zijn verlies kan... ce non e vero, ben trovato!
Maandelijks was ik dus te Hilversum aanwezig als de vertegenwoordiger van het kiesdistrict Rotterdam van Leefbaar Nederland. Men was daar te Hilversum zo op mij gesteld dat ik met de auto werd opgehaald en wel door bestuurslid Olaf Tulen, een computerprogrammeur, een typische ‘whizzkid’. Olaf was eigenlijk voortdurend bezig met het berekenen van de te halen ‘zeteltjes, ik althans heb hem nooit op enig vertoog over inhoud kunnen betrappen, Jan Nagel zelf trouwens evenmin. De partij moest een ‘Bekende Nederlander’ als lijsttrekker hebben, dan kregen we véél zeteltjes. Daar ging het steeds over .
Eltingh
,,We denken aan Jacco Eltingh,” zei Tulen op de eerste rit.
,,Jacco wie?”
Jacco bleek een jeugdig sportsman, politiek zo blanco als zijn tennisballen. Gelukkig koesterde de jongeman zelf geen politieke ambities.
Een maand later: ,,Weet je met wie we nu onderhandelen... met Wiegel!”
,,Wiegel?”
,,Ja, die wil terug in de nationale politiek. En bij de VVD houden ze de deur dicht. Jongen, met Hans Wiegel halen we dertig zetels!”
,,Luister, Olaf, Hans Wiegel... dat kan echt niet. We zijn toch niet rechts!?”
En ik herinnerde hem nog eens fijntjes aan het woord van Henk Westbroek, dat ,,als de PvdA maar goed gefunctioneerd had in de landspolitiek, dat dan het initiatief van Leefbaar Nederland helemaal niet nodig was geweest.’’
Afgebroken
Het gesprek met Wiegel is, zo bleek later, van diens kant afgebroken, omdat het Erelid van de VVD groot bezwaar had tegen de door Leefbaar Nederland van D66 gejatte verkiezingsitems als de gekozen burgemeester, het referendum, etc. Die punten waren echter al zwaar geventileerd in de pers en Nagel kon niet meer terug.
Vervolgens werd ik zowaar door Jan Nagel zelf gebeld.
,,We denken aan Dirk Scheringa als lijsttrekker.’’
,,Dirk wie?”
,,Dirk Scheringa! Hij heeft een bank!’’
,,Jan, wat moeten we met een bankier als lijsttrekker? Bankiers hebben een heel slechte naam vandaag de dag. Die verrekte bonus graaicultuur. Een bankier, dan kunnen we wel opdoeken bij de gewone man!’’
,,Manuel, Dirk zal het nu juist heel goed zal doen bij de gewone man, want hij heeft een voetbalclub! AZ in Alkmaar. Speelt in de Eredivisie!
,,Jan, Berlusconi heeft ook een voetbalclub! En dat is een Mussolini-verheerlijker en ….”
,,Manuel, dat is nog niet alles. Je bent toch zo voor de Kunst? Dirk bouwt een museum voor magisch-realistische kunst in Spanbroek. Dat móet je toch aanspreken. Dirk heeft diverse Willinks.’’
,,Jan, Ik houd niet van Willink. Het is knap geschilderde leegte. Ik wil een politieke partij met inhoud! Dat wil jij toch ook! Anders stop ik er nu mee!”
Exit Scheringa.
Joost den Draaijer
Niet door mijn ‘Njet’ overigens, mocht u dat denken. Maar vooral door toedoen van Willem van Kooten, voorheen disc-jockey Joost den Draaijer, die was met zijn platenfirma ‘Red Bullit’ miljonair geworden en hij was eigenlijk de grote man achter de schermen bij Leefbaar Nederland, want de partij draaide, zo is later gebleken, in hoge mate op zijn financiële bijdragen. Zo financierde hij o.a. de dure campagneadviseur Kay van de Linden (de Nederlandse Amerikaan, die zie je al van verre staan...).
Willem had namelijk een andere kandidaat op het oog, een TV-personage, wonend te… Rotterdam!
Die maandelijkse vergaderingen van Leefbaar Nederland werden overigens bekwaam door Nagel geleid. Alleen, over de inhoud ging het nooit. Ik liet mij paaien door de belofte dat na het oprichtingscongres er een apart ‘programma’congres zou komen, en dat pas daarna op een slotcongres de lijstrekker zou worden gekozen en de kieslijst samengesteld.
Vertrouwen
Mijn vertrouwen zou 100% beschaamd worden! Niets van dat alles zou plaatsvinden. Dat had ik niet gedacht! De ontvangst in Hilversum was immers altijd allervriendelijkst! Met Jan Nagel en zijn secretaris, de dichter Ton Luitingh, placht ik na afloop van de vergadering in het aanpalend café aan het Langepad af te dalen, en het samenzijn aldaar kan niet anders dan als plezierig omschreven worden. Ik begon zelfs te geloven dat Hilversum een bloeiend nachtleven had.
Totdat plots volkomen onverwacht, letterlijk vanuit het niets, de Prins der Duisternis (The Lord of the Dark Room) op mijn TV-scherm verscheen, als... de toekomstige lijsttrekker van Leefbaar Nederland.
Pim is niet meer. Maar wat Scheringa betreft, oude tijden blijken dus te herleven!
Mijn voorspelling: als Dirk Scheringa prominent wordt in ‘50 plus’, kan die partij, die er toch al niet best voorstaat na het gedwongen vertrek van Henk Krol, wel opdoeken. Want ‘50 plus’ zal dan de lijdensweg van voorheen de DSB-bank op gaan.
.gif)
