IFFR: ‘Our Sunhi’ en ‘Riocorrente’

25 januari 2014 door Ronald Glasbergen

Niet te missen tweegesprekken uit Korea en stadsleven onder hoogspanning in Brazilië

‘Our Sunhi’
Niet te missen is Hong Sang-Soo’s komedie ‘Our Sunhi’ uit 2013. Hong Sang vertelt met veel humor en in uitgewogen statische beelden, over vier mensen voor wie niets menselijks vreemd is. Prachtig geacteerd. Let vooral op Lee Sun-Kyun als dronken verliefde student en op Jung Yumi als de verraderlijk kwetsbare Sunhi.

De film haakt qua motieven en stijl aan bij eerdere briljante Hong Sang films. In dit geval vooral Hong’s eerdere meesterwerk ‘Oki’s Movie’ (2010).

‘Our Sunhi’ is opnieuw een buitengewoon aangename, intelligente en diep humane vertelling over vriendschappen en liefde. Als een achttiende-eeuwse barokcomponist speelt Hong Sang met verhaallijnen die uitgewerkt worden in verbluffend acteren en in simpele, uitgewogen mis-en-scène. De longtakes van Hong zijn statisch maar door de schittering van spel en dialoog nooit te lang.
Sunhi keert terug naar de stad waar ze gestudeerd heeft om een referentie te krijgen van Dung, de filmprofessor bij wie ze afstudeerde. Ze ontmoet, in de paar dagen dat ze terug is, ook twee andere oude bekenden, een regisseur en een medestudent waar ze vroeger een relatie mee had. Alle drie vallen onvermijdelijk voor haar.
Wie de film niet gaat zien doet zichzelf serieus te kort.

‘Riocorrente’
De debuutfilm van de Braziliaan Paulo Sacramento‘Riocorrente’ is een film over de levens van vier mensen in de onstuimig voortwoekerende Braziliaanse metropool São Paulo. Het is een film met weinig dialoog en veel dynamische beelden.

Carlos, een ex-revolutionair, die zich ophoudt aan de schimmige randen van de samenleving, is met enige tegenzin geëvolueerd tot part time autodief. Kijk voor een simpele methode voor het kraken van eenvoudige modellen auto’s goed naar een scene aan het begin van de film.
Bij hem in huis leeft Exu, een straatkind dat hij onder zijn hoede genomen heeft. Het jongetje heeft zijn zwervend straatleven nog niet achter zich gelaten. Carlos heeft een verhouding met Renata die beschikt over een tomeloos driftleven.

Renata woont samen met Marcelo een kunstjournalist, maar heeft aan de verhouding met de twee mannen niet genoeg. Ze symboliseert met haar zinnelijkheid de stad, zoals Carlos dat doet met zijn ongerichte anarchie, zoals Exu dat heeft met zijn straatboefjesmentaliteit. Wat de twee mannen delen is de ongebreidelde zinnelijkheid van Renata.
Alle vier de personages drijven dagelijks, in verschillende tempi voort, op de niet aflatende stroom van beweging van dit grootstedelijk gebied. Wat de personages delen met de stad, is een voortdurend overschot aan ongerichte energie en emotie. Renata zet dat om in passie die zich niet beperkt tot de twee mannen. Carlos maakt onder invloed van Renata een transformatie door in een richting die parallel lijkt te lopen met de explosieve kanten van de stad. En de kleine Exu laat zien dat er niets voor nodig is om die energie te ontketenen. ‘Riocorrente’ is een rivier, een stroom van overweldigend heden die alle verleden en toekomst opslorpt met zoveel energie dat vuur de enige uitweg is.