Aliens brengen meestal vrede op aarde

28 april 2014 door Manuel Kneepkens
Aliens brengen meestal vrede op aarde

Ooit ben ik een blauwe maandag sciencefiction-redacteur geweest. Ik had willen ontsnappen aan mijn jurist-zijn. Ik wilde dichter zijn. Maar dat brengt geen brood op de plank. Daarom had ik vlak na mijn afstuderen gesolliciteerd op een advertentie: uitgeverij in het midden des lands zocht dringend (herhaalde oproep!) een redacteur sciencefiction.

Vervolgens ben ik naar de bibliotheek gesneld om vlug wat sciencefiction tot me te nemen. Asimov, Heinlein, Clarke, Bradbury. Want ik wist niets van sciencefiction.

Gekken
Die baan kreeg ik per direct! Hij had heel wat gekken langs zien komen, zo verzekerde mij de uitgever. Types die werkelijk geloofden in ufo’s en zo. Nou, dan toch maar liever een afvallige jurist!
Overigens, UFO geloof, dat kwam toentertijd in de beste kringen voor.
Eind jaren vijftig hadden bijvoorbeeld koningin Juliana en prins Bernhard zelfs ene George Adamski ontvangen op paleis Soestdijk, een Amerikaanse fantast en gewezen snackbarhouder, die beweerde contact te hebben gehad met buitenaardsen.
Deze Adamski zou namelijk in 1953 de landing van een vliegende schotel hebben meegemaakt. Met een lid van de van Venus afkomstige bemanning had hij vervolgens een gesprek gevoerd via gedachtenoverbrenging (thougt-transference), een kunde, waarin deze Adamski opmerkelijk bedreven bleek.

Wereldvrede
De spoedige terugkeer van de Venusianen kondigde hij aan om heel de failliete boedel van onze aardse ‘beschaving’ over te nemen en onze planeet eindelijk WERELDVREDE te brengen.

Jaja... in Peru heeft deze alien zich uit een dierenval weten te bevrijden.

De Generale Staf, door Bernhard geprest om de lezing bij te wonen, zat er met samengeknepen billen bij.
Mijn onwetendheid inzake sciencefiction plus mijn niet geheel en al geschift zijn, bleek dus plots een voordeel. De uitgever nam mij stante pede aan.
Uiteraard halveerde hij vooralsnog mijn salaris…. tenslotte diende ik mij in te lezen. Zaken zijn zaken!
Ik knapte vrijwel direct op mijn werk af. Geen wonder, niks op hebben met sciencefiction en nog zwaar onderbetaald worden ook! Ik heb het niet lang volgehouden.

Vast scenario
Contact met aliens… dat is een van de grote thema’s van de sciencefiction. Voortdurend blijken er ufo´s van andere, op de aarde gelijkende planeten uit verre zonnestelsels op onze planeet neer te dalen.
Daar is een vast scenario voor. Die buitenaardsen treden in contact met een eenvoudige van geest, vrijwel altijd een bewoner van de VS. Die krijgt dan bv. de opdracht om een vredesboodschap over te brengen aan de leider van zijn volk, de President van de Verenigde Staten.
Uiteraard wordt die ‘Hillbillie’ wat zijn wonderbare ontmoeting met aliens betreft door de goegemeente niet geloofd. Maar …op den duur, toch! Zelfs in Washington DC. Maar dan is het meestal al te laat. De aliens hebben dan inmiddels goed, al te goed, begrepen hoe het hier bij ons op aarde toegaat.
Niets dan geweld, hebzucht en bedrog! En zich prompt vol walging van ons afgekeerd. Moet dit een beschaving heten? En de ’Grote Witte Vader’ in Washington daar deugt ook al geen jota van.
Bah!

Reli tintje
De ufo’s verdwijnen dan even snel als ze zijn gekomen. Soms met een halo van heiligheid die nog lang nagloeit in de nacht. Als Jezus’ hemelvaart, zo ongeveer. Ja, het heeft vaak een religieus tintje… sciencefiction.

De UFO's verdwijnen even snel als ze gekomen zijn.

Ik herinner me zelfs een sf story, waarin Jezus zelf als een ruimtevaarder werd voorgesteld. Een buitenaards wezen, wiens tijdmachine was gaan rammelen, zodat deze per ongeluk was beland in Palestina ten tijde van de Romeinse bezetting. Daar had hij de boodschap van ‘De Andere Wang Toekeren’, die feitelijk voor eeuwen later bestemd was, toen toch maar uitgedragen, deze poëtische wis- en natuurkundige…. Arme ruimtevaarder Jezus! Werd hij tot zijn stomme verbazing prompt aan het kruis genageld. Dankbaarheid is anders.
Gelukkig geraakte na een tijd die tijdmachine weer op stoom.
Kon de mensenzoon alsnog vertrekken.
Terug zien we hem natuurlijk nooit meer. Ook niet aan het eind der tijden.
Ja, hij zal daar gek zijn.
En die verdwijntruc van Jezus heet hier in het Westen Hemelvaart. Nederland houdt er nog steeds een vrije dag aan over. Niks mis mee, toch?

Waarover praten zij
Andere sciencefiction-stories gaan over de niet oninteressante vraag: Als wij dan eindelijk in gesprek geraken met een alien, waarover kan, in godsnaam, dat gesprek gaan?
Religie?
God? Allah? Jahweh? Een beetje een lachertje, zo valt te vrezen. Ze zijn zelf immers min of meer goden, die types, althans eeuwig jong en onsterfelijk.
Homerus? Dante? Shakespeare?
Literatuur zal ze weinig zeggen. Menselijk, al te menselijk.
Wis – en natuurkunde dan?
Ach, Einsteins relativiteitstheorie behandelen ze op hun planeet op de kleuterschool. De quantum-theorie evenzo. En de snarentheorie in de eerste klas van de lagere.
Kortom, ze zullen het behoorlijk moeilijk hebben, die buitenaardsen, om niet ál te neerbuigend op ons over te komen, als het zo ver is. Voor hen zijn we kosmisch bezien dilettanten. We hebben niet eens de truc van de telekinese onder de knie.
Wat dan verder?

Evolutie
Darwinisme, natuurlijk. Althans dat denkt Richard Dawkins, een fervent aanhanger van de evolutietheorie. Blind toeval toch, dat die van daarginds lid zijn van een vreedzame, technisch hoogwaardige superbeschaving, terwijl wij het anno heden nog altijd met een houtje-touwtje-kapitalisme moeten doen, dat druk bezig is het milieu op onze planeet naar de kloten te helpen. Waarom is bij ons misgegaan, wat bij hun goed gegaan is?

Het is maar een vraag.

 

Aliens… aliens

uit hun UFO, medio jaren vijftig
ontscheepten zij zich bij voorkeur bij ons
naast het kolenhok op het keukenbalkon

‘Wanneer wordt hier in Blijdorp
nou eindelijk eens een MacDonald’s
geopend? zeurden zij dan in koor

Zij met hun baseballpetjes op, hun Pax Coca Cola…

Als hun ‘aardse’ moeders druk bezig waren aan het fornuis
met het sudderen van de sukadelapjes
in de Planta- margarine

‘En Lenin…wanneer wordt dat stuk goor Moscovisch
gebak
nu eindelijk eens uit z’n Mausoleum gedonderd?’

Whizz kids waren we, aliens uit Andromeda …
onze ‘aardse’ vaders op hun Solexen en Gazelles
- wankele Tijd(s)machines
iedere ochtend, richting Arbeidsvitaminen

See you later, alligator!

lichtjaren
vooruit!

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.