Van Europoort en jaren vrede, naar EU

18 mei 2014 door Ronald Glasbergen
Van Europoort en jaren vrede, naar EU

In 2012 kreeg de Europese Unie de Nobelprijs voor de vrede. Ze kreeg die prijs voor het zes decennia lang bijdragen aan vrede en verzoening, democratie en mensenrechten in de Europese Unie. Even een rekensommetje maken: 2012 - 6 decennia = 1952. Dat is het jaar van de oprichting van de Europese gemeenschap voor Kolen en Staal. Voor die tijd was het geen vrede in West Europa. De periode tussen 1870 en 1945 werd beheerst door Frans Duitse oorlogen die twee maal uitmondden in een Wereldoorlog.

 

In de Eerste van 1914 tot 1918 was Nederland neutraal, maar vooral door de zeeblokkade was de oorlog goed te voelen, er waren voedselschaarsten en opstanden. Beroemd is het aardappeloproer in Amsterdam.

 

Voedselschaarsten tijdens de Eerste wereldoorlog veroorzaakte o.a. het aardappeloproer in Amsterdam.

Vluchtelingen
In het begin van de oorlog nam de Nederlandse bevolking, door de komst van vooral Belgische vluchtelingen in één klap met 15% toe. Gemeten naar de huidige maatstaven zou dat in één keer 2.600.000 mensen, vluchtelingen, in Nederland erbij zijn.
Toen kwam het Interbellum, de tijd tussen de Wereldoorlogen waarin het eerst steeds beter ging. Tot de beurscrash van 1929 kwam en daarmee crisis, niet zoals nu met behoorlijke uitkeringen en AOW voor iedereen maar echte armoede.
De roep om sterke mannen groeide. Italië had toen al zijn sterke man, Rusland ook. Spanje en Duitsland moesten hem nog krijgen.

Invloedrijk
Europa is een invloedrijk werelddeel. De Eerste Wereldoorlog, de Grote Oorlog zoals hij in het zuiden wordt genoemd, liet diepe sporen na: in Vlaanderen Frankrijk, Duitsland, Engeland en alle landen die er vochten, maar ook in het Midden Oosten, in Rusland en in Oost Europa.
Het Midden Oosten was tot toen grotendeels Turks, die Ottomaanse cultuur heeft zich diep in de culturen van de het Midden Osten gegroefd. Vandaar dat tot in deze eeuw allerlei corrupte bureaucratieën en totalitaire koninkrijken er zo gemakkelijk aarden.
De Arabieren hebben getracht dat te vervangen door hun eigen trotse pan-Arabisme maar dat hebben ze allang op moeten geven. De nieuwste trends in Islamitisch fundamentalisme zijn geen vervanger daarvoor. Ze willen geen wortels hebben in sociale- of nationale netwerken en zijn daarom gedoemd terreurorganisatie te blijven. Hooguit kunnen ze lokaal een staat van verschrikking stichten á la Noord Korea of Eritrea zoals ze eerdere gedaan hebben in Afghanistan.

Stalin blijkt met het uitroeien van meer dan 60 miljoen landgenoten tot-nu-toe de grootste 'killer' van de wereld te zijn.

Killers
De Tweede Wereldoorlog kwam en ging. Volgens de onlangs overleden Amerikaanse specialist op het gebied van oorlogs- en conflictslachtoffers Rudolph Rummel was het nazisme, of zeg maar Hitler, de op twee na grootste gewelddadige killer van de twintigste eeuw. De grootste waren op de tweede plaats Mao en op de eerste plaats Stalin. Lees de boeken van Rummel over het bloedspoor dat ze achterlieten of bekijk deze website. Ze hebben nog steeds fans, de ‘sterke’ mannen.
De Tweede Wereldoorlog kostte circa 200.000 Nederlanders het leven. Toen kwam de vrede. Die kwam niet zo maar in Europa. Amerika en Canada en nog heel veel anderen hielpen. Vervolgens waren Duitsland, Frankrijk, Italië en Groot Brittannië niet zomaar vrienden voor het leven. Natuurlijk, vlak na een oorlog is iedereen oorlogsmoe maar dat slijt. De vrede bleef.

Doelbewust
De EGKS (Europese Gemeenschap van Kolen en Staal) die begon in 1952 met zes landen en landjes, en later de EG al wat groter met Engeland erbij en nog wat later de Unie hielpen daarbij. Dat was niet toevallig maar doelbewust.
Rotterdam werd een Europese stad. Het kreeg Europoort dat tussen 1958 en 1964 werd aangelegd op het eiland Rozenburg dat daarvoor grotendeels vergraven werd. Duingebied De Beer moest er voor wijken. In 1962 werd Rotterdam ‘grootste haven’, de haven met de grootse omzet van goederen van de wereld. Kleine stad met grote haven. De wereld verandert, vooral na de val van het Oostblok en de Sovjet Unie, snel. Rotterdam houdt de titel ’grootste’ tot 2004 vast. Dan passeert Azië. Met voorop Shanghai.

De wereld verandert, vooral na de val van het Oostblok en de Sovjet Unie, snel. Rotterdam houdt de titel grootste haven tot 2004 vast. Dan passeert Azië. Met voorop Shanghai.

Nog steeds is er vrede binnen de grenzen van de Europese Unie. Rotterdam distribueert en verwerkt goederen en grondstoffen en levert diensten voor een groot deel van Europa. Ze is - samen met Antwerpen en Vlissingen de twee andere steden van de Maas-, Rijn-, Schelde- en rivierendelta - hoewel een postzegel op de wereldkaart, als haven nog steeds heel erg groot.

Vrede
De Unie mag zijn mankementen hebben, ze moeten gerepareerd, verbeterd, hersteld, opnieuw uitgevonden, bekritiseerd, vervloekt - samen met de Euro - bediscussieerd, bevochten worden in vergaderingen, parlementen, werkgroepen, koffiehuizen, kantines, directiekamers, huiskamers en binnen en buiten godshuizen, steeds opnieuw, maar die vrede is de moeite waard al is ze vaak niet gemakkelijk.
Soms moet je er ook voor vechten aan of over de grenzen van je land, dat is Nederland en in de grote wereld is dat Europa. Het vraagt om veel politiek, gepraat, gemarchandeer, geneuzel en geregel. Dat hoort bij democratieën en bij de scheiding der machten.

Het moet beter, altijd, maar er is vrede. Het lijkt er niet op dat die vrede er zo lang geweest was zonder al dat Europese gedoe en dat maakt het de moeite meer dan waard.
 

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.