Verheul: Van miljonair tot voedselbank

10 juni 2014 door Zettie Leeuwenburgh

Rotterdam - Bij Sparta lag zijn kinderhart. Zijn wat ouder geworden hart ligt er nog. Geen wonder, want daar voetbalde zijn vader in het eerste team en zijn grootvader had er een prachtige eretribune voor ontworpen en laten bouwen.

Tijdens de tweede wereldoorlog werd die tribune gebruikt als brandhout door Rotterdammers die nauwelijks iets te eten hadden, maar hun tulpenbollen toch gaar wilden hebben en zo meteen wat warmte in huis kregen.

Voetbal
Zelf voetbalde hij als kind bij een amateur voetbalclub in Hillegersberg. Op het schoolplein zonderde hij zich af van de andere kinderen, omdat hij niets aan hun spelletjes vond en zelf alleen maar wilde voetballen. Toen al moet er over hem zijn gefluisterd als hij even niet in de buurt was. Dat was de reden dat hij de brui gaf aan het stage-baantje, dat zijn vader voor hem had uitgezocht.

We hebben het over de Rotterdamse sportjournalist, programmamaker en schrijver Leo Verheul, die onlangs verraste met 'De kunst van het Mislukken'. Een boeiende autobiografie die de lezer van de ene verbazing in de andere laat vallen. Vaak ook van de ene grijns of lach naar de andere.
De lezer vraagt zich af: ,,Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat een man zoveel vreugde en ellende in zijn leven kan overkomen zonder er aan kapot te gaan?" De antwoorden op deze vraag zijn in het boek terug te vinden. Het draait om drugs, drank, seks en hoeren.

Miljonair
Leo Verheul, ooit miljonair, blufte zich met verve en charme door het leven. Hij werd tegen de zin van zijn vader journalist. Hij kreeg de kans te gaan reizen, kocht een huis in Spanje. Hij liep ondertussen tegen de verkeerde vrouw aan, die hem tot op het bot berooid achterliet waardoor hij zelfs bij de voedselbank terecht kwam.
Ook het huwelijk met zijn tweede vrouw mislukte, het gevolg is dat hij gebukt gaat onder twee alimentaties. En gedurende al die jaren kreeg hij het ene na het andere prachtige idee, waarvan hij er een aantal ook daadwerkelijk probeerde uit te voeren.
Helaas was o.a. een baan als voetbalmakelaar niet zijn gelukkigste keuze, maar een illusie. Wel heeft hij daar nu nog steeds heel goede vrienden aan overgehouden, zoals o.m. de journalist Hugo Borst en de voetballer/coach van het Nederlands nationaal elftal Louis van Gaal.
De lezer die geen werk heeft kan 'De kunst van het Mislukken' in één doordeweekse dag ademloos uitlezen. Wie echter nog andere dingen te doen heeft en het boek soms twee, drie dagen noodgedwongen moet laten liggen, slaat zich vervolgens voor z'n kop, omdat hij/zij steeds terug moet bladeren om de draad weer op te pakken.

Zelf lezen
Zo'n lezer was ik. Over Leo Verheul's boek wil ik alleen nog zeggen: ,,Ga het lezen mensen. Het is een aanrader." Eindexamenkandidaten en studenten kunnen er lering uittrekken om niet in soortgelijke valkuilen terecht te komen.
Het is ook een autobiografie, die veel moed en flair vergde om te worden geschreven. Bovendien komt de lezer, of het nu een vrouw of man is, tot de conclusie dat er nog veel wetenswaardigheden zijn verzwegen. Of er ooit een vervolg komt? Dat weet je nooit, maar Leo Verheul zou Leo Verheul niet zijn als hij niet met hetzelfde elan een tweede 'schelmenroman' het daglicht laat zien.

'De kunst van het Mislukken' is uitgegeven door Lebowski Publishers.nl in Amsterdam.