Deel supporters snapt alleen repressie!

06 augustus 2014 door Hans Roodenburg

Supporters van Besiktas in Istanboel hebben géén revanche genomen voor het (kleine?) deel van de Feyenoord-aanhang dat zich vorige week in de thuis-wedstrijd heeft misdragen. Een positieve rol bij hen heeft ongetwijfeld gespeeld dat de Turkse club met 3-1 won van Feyenoord dat zijn verlies te wijten had aan blunders. Ook was er maar een handjevol Feyenoorders (een paar honderd) afgereisd naar Istanboel.

Instemming
Haar spraakmakende artikel staat op site van het Rotterdamse online tijdschrift Vers Beton.
Het heeft al heel veel reacties teweeg gebracht waarvan veruit de meeste met haar instemden dat een deel van de supporters ‘grote idioten’ (vaak 'doorgesnoven', ongemanierd en met wel erg lage zelfkennis) zijn.
De grote vraag is wie het zijn en hoeveel. Waarschijnlijk maar enkele honderden imbecielen. Echter vele duizenden voelen zich geroepen om mee te schreeuwen en te roepen met deze amokmakers. Het meest verbazingwekkend is nog dat niemand in dat grote stadion – bij Feyenoord-Besiktas waren 45.000 toeschouwers – de moeite nam om dit zooitje (met een mooier woord non-valeurs geheten) uit te fluiten, te overstemmen of anderszins woord en daad te ontnemen.

De politie staat hier vaak machteloos tegenover. Het kost al heel veel moeite om de ‘daders’ eruit te pikken. Eigenlijk is maar één straf mogelijk: de wedstrijd laten staken door de scheidsrechter als die dit soort ontoelaatbare spreekkoren (ten opzichte van derden in het stadion) hoort. Het zou van realiteitszin getuigen als spelers de scheidsrechter op de spreekkoren wijzen en als zij onder leiding van de scheidsrechter het veld aflopen.

Zwaarder straffen
Vervolgens is het de taak van de voetbalbond (in dit geval de UEFA) om de thuisclub zwaar te straffen of, als het supporters van de uitspelende voetbalvereniging betreft, (vaak vrij gemakkelijk te herkennen) de club punten in mindering te brengen. Of minstens de wedstrijd voor de betreffende club verloren te beschouwen met bijvoorbeeld 5- 0! Er wordt altijd gesteld dat de clubs niet mogen lijden onder het wangedrag van sommige van hun supporters. Maar er is geen andere oplossing, al is het alleen maar om de goedwillende supporters als eerste in beweging te krijgen en dat zij niet als makke schapen deze ontoelaatbare spreekkoren accepteren.
In de discussies op Vers Beton wordt gesteld dat de spreekkoren onder 'vrije meningsuiting' valt. Dat is zeer te betwijfelen. Soms gaan ze veel te ver en zou via rechtspraak ingegrepen moeten worden. Maar dat is vrijwel onmogelijk. ‘Dood aan Allah!’ en ‘Godverdomme!’ zijn voorbeelden die misschien wel individueel gesteld kunnen worden maar niet als spreekkoor.
Dat was eind jaren ’60, beginjaren ’70 toen ik nog zeven jaar lang een seizoenkaart had van Feyenoord wel even anders. Zelfs mooie acties van tegenstanders (ook van bijvoorbeeld Johan Cruijff van Ajax) konden bij een groot deel van het stadionpubliek op applaus rekenen, zij het soms wrang.

Draai om de oren
Incidenteel kwamen onderling wel knokpartijen voor. Maar jonge jongens onder de twaalf jaar die zich te buiten gingen aan ondoordachte opmerkingen kregen van een oudere (of van hun begeleidende ouder) een gezonde draai om hun oren. Maar dat schijnt tegenwoordig verboden te zijn terwijl het heel heilzaam kan werken om de jeugd enige discipline bij te brengen.

Zelfs supporters van verschillende naties kunnen in één vak – met alle landelijke kleuren van dien – naast elkaar leven. Behalve als een eikel denkt een ander te kunnen beledigen in bewoordingen die hier niet herhaald zullen worden. Lees daarvoor maar het artikel op Vers Beton.
Zelf kom ik nooit meer in het stadion na het begin van het hooliganisme eind jaren ’70. Ik had mijn zakken vol van mijn mede Feyenoord-supporters. Het werd van kwaad tot erger. Ik heb zelfs nog meegemaakt dat naaste collega’s (nota bene journalisten van een destijds vooraanstaande Rotterdamse krant) dit onwelvoeglijke gedrag goed praatten. Ik zou niet met mijn tijd meegaan. De jonge Tara komt nu ook tot het besef dat dit gedrag niet goed kan zijn voor de club.

Niet aanspreekbaar
De voetbalbond KNVB heeft het eerst lankmoedig toegestaan, maar een kenmerk van non-valeurs is dat zij totaal niet aanspreekbaar zijn. Nu zijn er wel maatregelen mogelijk maar in de praktijk blijft het een slap zooitje.
‘Respect, respect en respect’ wordt gevraagd door voetbalbonden, de UEFA, de FIFA en elftallen. Wat ons betreft mag het wel een stukje verder gaan. Aanpakken die non-valeurs, ze opvoeden (ook de vaak asociale gezinnen waaruit ze komen) en ze vooral in hun portemonnee treffen (hoge boetes). Sommige politieke partijen roepen te vaak dat als je hen sociaaleconomisch meer kansen geeft op werk, hogere uitkering of meer begeleid door sociale academie-figuren het probleem zich grotendeels vanzelf oplost. Geloof het maar niet! Voor hen is er maar één maatregel die hen aanspreekt: repressie!

Het probleem beperkt zich niet tot het voetbal. De hele hedendaagse samenleving is ervan vergeven: moslims contra joden, asocialen versus iets hoger opgeleiden, het ene volk ten opzichte van het andere volk of zelfs onderling als zij verschillende politieke of religieuze opvattingen erop na houden. Maar ook gewoon op straat kom je deze ongemanierde figuren tegen.