Politici zijn erg bezig met het ‘eigen ik’

15 augustus 2014 door Hans Roodenburg

De veel gehoorde kreet onder de burgers, dat politici – althans zij die geacht worden de bestuurders te controleren – alleen bezig zijn voor hun eigen ‘ik’ en voor hun kiezersgunst, klopt tegenwoordig grotendeels wel. Ook in de gemeenteraad van Rotterdam zitten dergelijke personen.

De door sommige mensen gedane opmerking dat ‘de politiek één pot nat is’, klopt veelal niet. De kiezers hebben nog nooit zoveel keuze gehad tussen heel verschillende politieke partijen die vaak in hun verkiezingsprogramma’s zeer onhaalbare standpunten innemen.

Erger
Het lijkt wel of het politieke geroezemoes erger is geworden dan vroeger. De algemene media en de sociale media spelen daarin een stimulerende rol. Kabinetten en colleges van burgemeester en wethouders bepalen het landelijke en het gemeentelijke beleid.
De controle daarop van de Tweede Kamer en gemeenteraden speelt zich vaak af in debatten waarin de beleidsmaatregelen van bestuurders aan de orde worden gesteld. Zelden gingen media vroeger zaken ‘opkloppen’. Ze hadden vrijwel allemaal een eigen opiniepagina of een commentaar waarop de eigen journalisten of buitenstaanders (vaak elite) zonder veel ophef hun mening konden verkondigen.

In een raadsdebat heeft burgemeester Van Aartsen gezegd dat hij tot nader order alle demonstraties in de Haagse Schilderswijk verbiedt.

Ik heb zelf tussen 1982 en 1991 deels parlementsredactie gedaan. Wijlen Frits van der Poel (chef parlementsredactie van Het Vrije Volk en een bekendheid in Nederland van televisie) leerde mij toen dat alleen de beleidsbepalers (het kabinet), de coalitie (letten op afwijkende standpunten) en de grote oppositiepartijen (in die tijd vaak alleen de VVD of de PvdA) van belang zijn.

Aandacht
SGP, RPF, PPR, CPN, Groen Links, Boer Koekoek, of hoe ze ook mochten heten, kregen nauwelijks aandacht in de media. Alleen in hun eigen zuil. Of ze moesten wel iets heel bijzonders doen. Bovendien waren ze meer afwachtend tot het debat in de Tweede Kamer dan thans.
Die situatie is heel anders geworden. De vertegenwoordigers van de kleinere partijen timmeren voordat zij goed op de hoogte zijn al aan de weg of hun mening wordt al gevraagd door media die dan een mooie aanleiding hebben om kabinetsvoornemens onderuit te halen. Of dat een verbetering is, laat ik in het midden.
Vaak brengen deze politieke figuren tegenwoordig voorbarige opmerkingen waarvan je later nooit meer hoort of ze zijn in een later stadium onderuit gehaald door bestuurders of zelfs eigen partijgenoten.

Voorbeeld
Afgelopen week was er weer een prachtig voorbeeld met het politieke gedoe rond de demonstraties in de Haagse Schilderswijk. Enkele Haagse raadspartijen (PVV, Groep De Mos en SP) vonden dat de burgemeester Jozias van Aartsen) meteen terug moest komen van vakantie om een spoeddebat te doen.
Of er geen locoburgemeesters zijn die ook aangepakt kunnen worden. Iedereen in dit land is vervangbaar, zeker als het om, politiek gezwets gaat.
Daarmee willen we niet zeggen dat allerlei extreem-rechtse of extreem-linkse symbolen in de Haagse Schilderswijk bij demonstraties maar geaccepteerd dienen te worden. Justitie is en was er al mee bezig.

De meerderheid van de moslimbevolking in de Schilderswijk heeft laten weten dat zij niet achter het kalifaat van ISIS of thans IS staat in Irak, laat staan met vlaggen daarvan gaan zwaaien.

In het debat – Van Aartsen is uiteindelijk toch teruggekomen – heeft de burgemeester gezegd dat hij tot nader order alle demonstraties in de Schilderswijk verbiedt.
Je kunt er donder op zeggen dat een klein uiterst rechtse groepering (Volksunie) hierin kansen ziet om de zaak aan de rechter voor te leggen. Een kansloze missie van deze partij die weer uit is op publiciteit. Eigenlijk zou deze site er ook aan voorbij moeten gaan.

Niet provoceren
Burgemeester Aartsen vindt de demonstratievrijheid in Nederland een groot goed, maar men moet niet gaan provoceren. Bovendien heeft Den Haag veel vaste plaatsen voor protesterende groeperingen (Malieveld en Binnenhof) om binnen de wetgeving hun meningen te verkondigen.
De meerderheid van de moslimbevolking in de Schilderswijk heeft al laten weten dat zij – op hooguit een honderdtal branieachtige jongeren na – helemaal niet achter het kalifaat van ISIS of IS staat in Irak, laat staan met vlaggen daarvan te gaan zwaaien. Mooiste opmerking: ‘Moslims moeten andere mensen niet doden of hinderen in hun eigen geloof. Respect, respect en respect!’

Arno Bonte - raadslid voor Groen Links - begon al vlak na het neerhalen van vlucht MH17 te roepen dat we de Russen in Rotterdam daarvoor moesten straffen.

In Rotterdam kan men er trouwens ook wat van als het om voor je beurt roepen van politici gaat. Met name Arno Bonte, raadslid voor Groen Links, begon al in een of ander radioprogramma te pushen, nauwelijks nadat de Boeing 777 van Malaysia Airlines (vlucht MH17) was neergehaald, dat we de Russen daarvoor in Rotterdam moesten straffen.

Shtandard
Volgens hem zou er zelfs een meerderheid in de raad op komst zijn die de olieterminal Shtandard in Rotterdam verbiedt. Hij kreeg daarvoor steun van andere marginale politieke partijen in Rotterdam. Zoals van Leefbaar Rotterdam (dat raadslid van de coalitie is waarschijnlijk al op zijn vingers getikt), de SP en de Partij van de Dieren. Hij liep wel erg hard van stapel en denkt niet goed na. Eerst vragen stellen en jezelf profileren in de media, vervolgens pas kijken hoe het afloopt. Nogal voorbarig, opportuun en egocentrisch.
Zelfs Peter van Heemst (een PvdA-paus in Rotterdam) twitterde dat zijn fractievoorzitter Leo Bruijn (in de oppositie) de neiging goed kan onderdrukken om eerst te roepen en dan pas serieus vragen te stellen.

Arno Bonte schrijft op zijn twitteraccount dat hij raadslid van GroenLinks in Rotterdam is, van linkse hobby’s houdt en wereldburger is. Wat mij betreft is hij meer een provinciaaltje dat niet weet hoe de politieke hazen in dit land lopen. Hij zal ongetwijfeld wel een deel van zijn aanhang hierdoor aanspreken.