Ook kleine Jihad zinloos: het paradijs bestaat niet!

06 oktober 2014 door Hans Roodenburg
Ook kleine Jihad zinloos: het paradijs bestaat niet!

Om met de deur in huis te vallen: er bestaat geen paradijs, geen zevende hemel, geen walhalla of hoe die beloofde plek na de dood ook moge heten. Dus orthodoxe moslims hoeven niet te rekenen op de 72 maagden die zij in het paradijs zouden aantreffen. Er wordt hierover veel onzin uitgekraamd.
Het zal wel niet veel helpen, want fanatiek gelovige mensen zullen toch niet van gedachten veranderen. Hun overtuiging is, zeker in extreme gevallen, niet te veranderen. Soms vindt men er een zekere mate van troost in. Hun houvast is dat er iets mooiers is na de dood.


Ook in Rotterdam loopt de kerkgang, rooms katholiek of protestands, sterk terug.

Deze mensen zijn niet te overtuigen dat er vóór hun geboorte ook niets was dan ‘de grote stilte’. Er is nog nooit bewijs geleverd dat voor de geboorte en na de dood er iets zou zijn.

Vele geloven
Rotterdam kent vele geloven, waarvan de Islam (mét god Allah) inmiddels de grootste is geworden. Er bestaan niet zoveel cijfers over de geloofsbelevenissen onder de bevolking. Gemiddeld genomen hangt thans ongeveer de helft van de Nederlanders een geloof aan dat varieert van sluimerend tot fanatiek bezoek aan moskee of kerk en/of het dagelijks bidden.

Tijdens de eerste volkstelling in Nederland in 1879 gaf vrijwel iedereen nog een kerkgenootschap op waarvan men zei daarbij te behoren.
Slechts enkele tientallen mensen in Rotterdam zullen hun geloofsbelijdenis thans nog zo streng doorvoeren dat zij zelfs bereid zijn daarvoor hun leven op te offeren om voor het heengaan anderen – in hun ogen naar de hel - mee te slepen. Uiteraard gaat het hier vooral om Jihadstrijders die naar Syrië en de Islamitische Staat willen reizen.

Niet westers
Rotterdam telde per 1 juli dit jaar 619.826 personen als inwoners (geregistreerd bij de gemeente). Daarvan zijn er 231.759 van niet-westerse afkomst. Hoewel er geen cijfers zijn om te onderbouwen kan men gevoeglijk aannemen dat minstens de helft hiervan moslims is.
De andere gelovigen onder wie vaak de oudere inwoners zijn katholiek, Nederlands hervormd of gereformeerd. Heel soms joods, hindoestaans of boeddhist. Weer een ruwe schatting over hun aantallen: hooguit 100.000 Rotterdammers van wie maar een klein deel wekelijks de kerk bezoekt of zich met zijn geloof bezig houdt.
Het seculiere deel van de bevolking (geen enkel geloof aanhangend) neemt nog steeds toe, zo blijkt uit alle gegevens, ook die van de kerken. Wat is er voor hen dan wel? Dat is een vaag die nauwelijks te beantwoorden valt.

Een moskee. Rotterdam kent vele geloven, waarvan de Islam inmiddels de grootste is.

Evolutie
Vele seculieren hangen de evolutietheorie van Darwin aan dat aarde en heelal ontstaan zijn door heel langzame ontwikkeling van vele miljoenen jaren. Geen God of iets dergelijks dus. Het christendom spreekt niet voor niets over zoveel jaar vóór of ná Christus. Nog maar 2014 jaar geleden dus. Peanuts in het geheel van vele miljoenen jaren als je dan zelfs nog over tijdperken kunt spreken.
Misschien is het begrip ‘oneindig’ voor aarde en heelal beter op zijn plaats.
Daarom is geloofsbeleving in onze maatschappij te accepteren zolang niemand er misbruik van maakt. Een ieder moet doen wat hij zelf aardig, leuk of nodig vindt. Anders wordt het als men zijn ‘confessie’ aan anderen gaat opdringen. Volgens de grondwet mag dat nog wel omdat men ervan uitgaat dat ieder mens zelf bekwaam genoeg is zijn eigen mening of visie te vormen.

Extreem
Alleen in extreme gevallen die niet binnen onze wetgeving passen zijn er strafbare vormen die overigens altijd weer door een rechter (in Nederland) worden getoetst.
Daarin zijn er altijd weer aanhangers die vinden dat de privacy van mensen heel groot (te?) moet zijn. Moet een overheid – zelfs via anonieme computerbestanden (‘Big Brother is Watching You’) – iedereen in bepaalde gevallen kunnen checken?
Als het tot ware proporties en de mensen die het betreft beperkt blijft, zeggen wij volmondig ‘ja’. De tijden van nazi-Duistland – wat vooral bij de ouderen nog in het geheugen gegrift staat – zijn voorbij en zijn niet te vergelijken met de grotere betrokkenheid van overheden op de mensen nu. Tegenover (collectieve) financiële verantwoordelijkheden staan individuele zaken. We halen dan ook maar een oude wijsheid uit de kast: wie niet frauduleus, crimineel, behoorlijk fout, drugs- of alcoholverslaafd is, heeft niets te vrezen. En een eventuele boete na een overtreding - bewust of onbewust – hoort bij dit samenlevingsspel.

We hoeven ons geen zorgen te maken over een ongewenste ontwikkeling in Nederland en in Rotterdam. Daar zijn we zelf bij. In heel veel andere landen is dat (nog?) niet het geval. Een wereldvraag is: moeten we hen onze vrije cultuur opdringen? Soms wel, soms niet!

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.