Missie volbracht…
Op woensdag 19 april 1989, in de vroege middag, liep ik samen met de toenmalige hoofdredacteur van Het Vrije Volk Gerard Krul over de Westblaak in Rotterdam naar onze krant in de Witte de Withstraat. We kwamen uit het kantoor van het Algemeen Dagblad aan de Westblaak waar we een ‘informeel broodje’ hadden gegeten met Hans van de Velde, directeur van de Nederlandse Dagblad Unie, de uitgever van onder meer de NRC en het AD, en tevens commissaris van Het Vrije Volk. Ik was directeur en plaatsvervangend hoofdredacteur van dat Vrije Volk.
De boodschap van deze aimabele man was niet prettig. De verliezen van Het Vrije Volk waren opgelopen tot zo'n vier miljoen gulden per jaar en er zat maar een ding op: fuseren met het overigens ook verlieslijdende Rotterdams Nieuwsblad. Dat zou ook de naam van de nieuwe krant moeten zijn met plaats voor slechts tien tot twintig redacteuren van Het Vrije Volk. ,,Dat nooit,’’ zeiden wij. ,,Als er een fusie komt dan een gelijkwaardige inbreng van beide kranten en een nieuwe naam.”
Op de terugweg naar de krant zei ik tegen Gerard Krul: ,,Een historisch moment. Ons wordt gevraagd de krant die nu bijna negentig jaar geleden door de SDAP-leider Troelstra is opgericht om de emancipatie van de Nederlandse arbeiders te bevorderen ten grave te dragen.”
Krul kauwde daar even op en zei: ,,Inderdaad, daar is die krant voor opgericht. Maar misschien is die missie wel geslaagd en zijn we overbodig.”
Die avond besloot ik maar eens een dagboek bij te houden onder de naam ‘Verslag van een fusie’. En dit citaat staat op de eerste bladzijde. Een kopie van het dagboek ligt al enkele jaren bij het Persmuseum in Amsterdam. En het loopt door tot begin 1992.
Ik moest er aan denken naar aanleiding van de rampzalige verkiezingsuitslag voor de PvdA. Is de oorspronkelijke missie van de SDAP en de PvdA volbracht? Of wordt die missie nu uitgevoerd door de SP die de PvdA links heeft ingehaald?
Ik weet het nog niet. De verschillen in beloning nemen fors toe. Er worden duizenden mensen op straat gekieperd. Het internationale kapitalisme regeert en soms zelfs dicteert internationale geldstromen. We weten ook dat het communisme geen aanlokkelijk alternatief is, maar de gematigde sociaal democratische partijen die in de Scandinavische landen, Duitsland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk toch een voor die tijd ongekende welvaart hebben bewerkstelligd kunnen toch niet zo maar verdwijnen.
Een ding weet ik wel zeker. In deze omstandigheden is een sterke krachtdadige vakbeweging een absolute noodzaak.
-S.jpg)
.gif)
