Tsipras’ missie was Europa verbeteren

02 juli 2015 door Ronald Glasbergen

Iedereen weet intussen alles van de Griekse crisis. De Grieken zijn helemaal geen uitvreters, als ze werk hebben, werken ze hard, keihard en gaan rond dezelfde leeftijd met pensioen als wij.

Het IMF en de Eurogroep hebben sinds 2012 - toen de Griekse staatsschuld nog 100% was tegen 170% nu - bijgedragen aan de huidige problemen vindt Nobelprijs econoom Stiglitz in The Guardian van 16 juni. Een andere ‘Nobel’ econoom Paul Krugman, blogt op 29 juni in de New York Times dat hij als hij Griek was zondag NEE zou stemmen.

Investeren
Het linkse Syriza is tegen bezuinigingen. Het hangt net als Krugman en Stiglitz het Keynesiaanse idee aan dat je als staat juist moet investeren in tijden van crisis en dat al die bezuinigingen de Griekse economie afgeknepen hebben. Tsipras ontkent intussen dat hij tegen de euro is hij wil alleen een ander soort politiek.

Over zo’n andere politiek sprak Tsipras’ adviseur Theodoros Paraskevopoulos zich op zijn beurt duidelijk uit. Paraskevopoulos was op 28 juni te gast bij de Duitse ARD tv-show van Günther Jauch.
Syriza heeft van het begin af aan een missie gehad: een eind maken aan de knellende Griekse besparingen. Dat beloofden ze de kiezers in januari.
Maar deel twee van die missie was om ook de andere landen van de Europese muntunie ertoe over halen de besparingspolitiek om te buigen en daarmee ook Europees de strenge begroting- en staatsschulddiscipline op te rekken. Syriza had dus niet alleen een Griekse maar ook een Europese missie.

David tegen Goliath
Wie door die bril naar de gebeurtenissen van afgelopen week kijkt, vanaf de mislukte besprekingen van zaterdag 27 juni tot heden, ziet een dappere kleine Syriza-David tegen een machtige grote Muntunie-Goliath aantreden.
De economisch- en muntunie overtuigen van het ongelijk van de besparingspolitiek en de begrotingsdiscipline overboord gooien of de euro doen ‘exploderen’ daar kwam het volgens Paraskevopoulos, die deze keuze verdedigde, zo ongeveer op neer.
Dat de Griekse staatsschuld intussen onhoudbaar is lijkt evident. Nu is het moment niet maar in de toekomst zal waarschijnlijk kwijtgescholden worden. Even evident lijkt het dat er in Griekenland een aantal zaken die fundamenteel zijn voor ontwikkelde economie, zoals een behoorlijk functionerend belastingsysteem, niet op orde zijn.

Dan het referendum van zondag. Dat is onderhandelingstechnisch superslecht getimed. Als het nodig geacht werd had het weken geleden plaatsgevonden moeten hebben. Dan had de uitslag ervan in Brussel en Athene ingezet kunnen worden bij onderhandelingen en ter legitimatie van concessies aan een al te idealistisch ingezette politiek.

Noodgreep
Nu lijkt het komende referendum op een noodgreep op het laatste moment om gezichtsverlies voor Syriza-kopstukken te voorkomen. Het lijkt op angst voor moeilijke beslissingen en om onaardig gevonden te worden.
Bij de voor hen onwelgevallige uitslag van JA tegen het voormalige aanbod van de EU kunnen ze trots ontslag nemen. Ze hebben dan hun handen niet vuil gemaakt aan pragmatische compromispolitiek en ‘kiezersbedrog’. Tsipras zegt geen Grexit te willen, maar adviseert NEE. In het onwaarschijnlijke geval van een meerderheid die hem steunt, krijgt de hardcore vleugel Syriza een steuntje in de rug en kunnen ze hun land met opgeheven hoofd een ongewisse toekomst in helpen.

De timing is slecht, maar voor de rest is het idee van een referendum zo gek nog niet. Het volk heeft Syriza, Tsipras en Varoufakis gekozen op hun Griekenlandpolitiek. Het kan daar nu opnieuw voor of tegen stemmen, inclusief de mogelijke consequenties.