'Vroesenpark ineens hot en booming'

27 juli 2015 door de redactie

Onder de kop ‘Klagende Rotterdammers maken cultureel klimaat onmogelijk’ heeft Tara Lewis een opinie geschreven voor de site Vers Beton die een flink aantal reacties (op dit moment ruim vijftig) heeft opgeleverd.
De onderkop luidde: ‘Oproep aan over geluidsoverlast klagende stadsbewoners: verman je!’

Wie het hele verhaal en de reacties daarop wil lezen moet op die site kijken. Eén van die reacties van ene Amber vonden wij zo interessant dat we haar op deze plaats hebben overgenomen.
Daarom als gastauteur bij ons 'Amber' die aan het Vroesenpark in Rotterdam woont. In haar reactie staat voldoende dat de inhoud van de opinie van Tara Lewis weergeeft. Tara Lewis (1986) werkt als freelancer bij Wegener waar ze schrijft voor De Havenloods en vervangend eindredacteur is voor Groot Vlaardingen. Ze is geboren in het Oude Noorden en woonachtig in Delfshaven. Ze studeerde af aan de Erasmus Universiteit (geschiedenis) en in communicatie aan de HES.

‘Hier zo’n klagende, azijnpissende, piepende, zeikende Rotterdamse klaagmiep. De grootste vijand van elk evenement aldus Tara Lewis. (Dit bevordert het begrip tussen bewoners en organisatoren van evenementen natuurlijk niet, wat juist zo nodig is!) Ik zal jullie de ellenlange lijst waar ik de afgelopen dagen verder nog voor ben uitgemaakt besparen.
Mijn naam is Amber en ik woon in het prachtige Blijdorp aan het mooie Vroesenpark. Met mijn reactie wil ik de ‘klagende Rotterdammer’ een iets menselijker gezicht geven. Dit doe ik op mijn manier want schrijven is niet mijn vak. Ik schrijf recht vanuit mijn hart.

Dit is mijn laatste reactie in het openbaar, nadat ik na grove beledigingen en zelfs bedreigingen mijn openbare commentaren overal heb verwijderd. Het knaagt en ik kan niet meer aanzien hoe ik en medebewoners worden neergezet in de vooral eenzijdige nieuwsberichtgeving. Ik spreek overigens voor mijzelf.
Woonachtig dus aan het Vroesenpark. Ik hou van Rotterdam en zijn bruisende leven. Maar ik koos ervoor om aan de rand van het centrum te gaan wonen daar ik teveel bruis niet trek. Pal aan het park, waar ik me vaak na een hectische werkdag in de zomer heerlijk kon terugtrekken.

Het Vroesenpark was ineens hot en booming, wie kent de beelden niet van die honderden mensen gezellig aan de bbq, muziekje erbij, draaitafels zonder vergunning zijn geen uitzondering meer en dikke zwarte rookpluimen.
Als bewoner moest ik even wennen om ramen en deuren gedurende de gehele zomer dicht te houden. Het is namelijk niet bevorderlijk voor je wit geschilderde plafonds en schoongewassen kleding. JE VERMANT JE en beseft dat tijden veranderen.
Het Vroesenpark is het enige park in Rotterdam waar in het openbaar en zelfs overdag alcohol genuttigd mag worden. Dit is sinds enkele jaren opgepikt door enkele groepen alcoholisten die elders niet meer welkom zijn.

Met hun dronken kop slingeren ze door de straten, beschouwen het park en omliggende portieken als pisbak, kotsen zo ongeveer wekelijks de plantenbakken vol. Ik ben al drie keer rennend achter mijn ‘voor mijn neus gestolen fiets’ aangerend. JE VERMANT JE, zoekt naar oplossingen en je beseft dat dit de maatschappij is waarin we op dit moment leven, move on!
Het Vroesenpark als evenemententerrein. Dat is ook nieuw! Het Foodtruckfestival, een meerdaags festival, met een bezoekersaantal van ruim 22.000 mensen, lopend langs mijn raam, waarvan ongeveer de helft nog even op mijn raam tikt want de kat zit er zo leuk bij, die het overigens zelf fantastisch vond en luid miauwend mijn vensterbank als podium betrad.

Zo’n 10.000 mensen in de wachtrij. Je kunt ze moeilijk vragen of ze even stil willen zijn wanneer je zoals mijn buurvrouw net je kindje eruit ligt te puffen maar JE VERMANT JE. Je probeert de humor ervan in te zien en jawel ik heb zelfs een vorkje mee geprikt. Duizel in het Park, een kleinschalig, gezellig evenement voor jong en oud. Duizel in het Park, staat op de planning!
En dan BAM! De gemeente Rotterdam verleent op 24 juli jl. een vergunning voor het house en dance event, Het Vrije Volk Festival. Het festival dat niet meer welkom is op de Parklaan vanwege de grote impact, voor de goede orde er staan daar vooral kantoorpanden. Dus dan doen we het toch lekker in een woonwijk dacht Aziz Yagoub!
De gebiedscommissie Noord en vele omwonenden zijn tegen dit festival. Er is een negatief advies afgegeven door de gebiedscommissie. Het is geen geschikte locatie en strookt totaal niet met het door de gemeente zelf opgestelde locatieprofiel, plus er zijn afspraken gemaakt dat er maar twee evenementen in het park zouden mogen plaats vinden.

Wethouder Visser en achterban schenden dus hun afspraken met bewoners en leggen klakkeloos het advies van de gebiedscommissie naast zich neer, waarom vraag je ze dan om advies vraag ik me af. Zoals je dus ziet Tara Lewis, wethouder Visser zwicht niet voor ons klagende bewoners hoor. Sterker nog! Zijn D66 collega Jos Verveen doet er gewoon nog een schepje bovenop.

In de nu gaande, verhitte discussie over de verdeling van festivals over Rotterdam, waarbij mensen elkaar voor van alles en nog wat uitmaken, waar bewoners en organisatoren als kemphanen recht tegenover elkaar staan, waarbij de gemoederen dus echt heel hoog oplopen pleit Jos Verveen ervoor festivals tot 01.00 in de nacht te laten duren.

OK, ok….. maatwerk zegt hij er wel bij. Wat een timing! Maar ik snap het wel hoor, de festival-scène in Rotterdam heeft een grote aanhang, altijd handig om die achter je te krijgen, voor als de gemeenteraadsverkiezingen weer beginnen, je weet wel….Ik vind het onhandig. O ja! Hij beweert ook nog dat ik als bewoner aan het ‘not in my backyard syndroom leidt’ weet jij toevallig wat dit betekent? Iets met een achtertuin?
Ik woon aan het park, ik kijk er zo op, hij bedoelt waarschijnlijk dat ik leid aan het ‘frontyard syndroom’ ofzo, dan nog snap ik het niet… Ok, nog 1 dan: het park is van ons allemaal! Aldus Jos Verveen, alleen op 29 augustus even niet, het park wordt dan afgesloten en je mag er alleen in wanneer je hier voor betaald….

Beste Tara Lewis, ik kan me even niet meer VERMANNEN begrijp je dit? Ik verman me al jaren, heb overigens nog nooit een klacht ingediend en zou niet eens weten hoe ik de DCMR zou moeten bereiken. Dit keer sta ik echter op scherp, weet je waarom?
Ik voel me zwaar in de steek gelaten door de Gemeente Rotterdam, ik heb slapeloze nachten over het mooie Vroesenpark, welke straks weer geheel vertrapt en vernield achterblijft, over mijn favoriete eend met jonkies die even moeten wieberen, over Jos Verveen en consorten die aan mijn nachtrust morrelen, over wethouder Visser die straks geen vergunning meer durft te weigeren. Achter iedere klagende bewoner zit een persoon, een mens met een eigen verhaal! Zijn eigen zorgen en zijn eigen belangen, zijn eigen idealen, mijn droom was altijd een huis aan een heerlijk, rustig, groen park, heb ik even pech!

Maar weet je waar ik me het meeste zorgen over maak? Over alle mensen die bij deze discussie en elders op sociale media betrokken zijn. Mensen, Rotterdammers onder elkaar, die geen enkel begrip meer voor elkaar op kunnen brengen, elkaar uitschelden, elkaar hun mening opdringen en alleen maar aan hun eigen, egoïstische ik alias het ego kunnen denken! Daar maak ik me het meeste zorgen over……
Ok, en over dat ik me niet meer kan vermannen dan….

Gegroet!’