Oudedijk kampt met toezichtregels
Met de fraai 'aangeklede' Oudedijk kwam ook een handvol maatregelen, soms tot vervelens toe. Opnieuw slaan bewoners en winkeliers de handen ineen onder het motto: 'Regels zijn er om (met verstand) te worden overtreden'!
Koud drie jaar geleden werd een moeilijk karwei afgesloten met een heel bescheiden feestje op de Oudedijk in Rotterdam-Kralingen. Winkeliers vanaf de bocht van de Vlietlaan tot het begin van de 's Gravenweg haalden opgelucht adem, enkelen schudden elkaar de hand. Er waren er echter ook die hun deuren voorgoed hadden gesloten.
Her en der stond winkelruimte te huur of te koop. Ook woningen kregen nieuwe bewoners. Iedereen, zelfs bewoners van de zijstraatjes, had meer dan genoeg van het geploeter door zand het klauteren over de blootliggende tramrails en in het slechtste geval het struikelen over plankieren.
Woestenij
Gelukkig, na meer dan jaar als een woestenij open te hebben gelegen was de Oudedijk opnieuw ingericht en zag eruit om door een ringetje te halen. Was het gezichtsbedrog of streek iedereen de hand maar over het hart?
Tot grote verbazing van de redactie van Vandaag en Morgen ging een maand geleden in Nesselande plotseling het gerucht dat de Oudedijk in Kralingen spoedig opnieuw op de schop zou gaan. Tsja, je hoort nog eens iets bij de kapper. Een eigenaar van een lunchroom zou zelfs al van plan om zijn gezellige nering maar meteen te sluiten en in 'Verweggiestan' iets nieuws proberen op te zetten. Op navraag op de Oudedijk kwam geen antwoord.
Wel slikte een 'keukenprinses' een paar tranen weg. Elders knalden wat deuren dicht als onuitgesproken protest. Er werd zelfs gefluisterd dat een winkelier in het buitenland is gaan werken om zijn zaak op de Oudedijk drijvende te kunnen houden. Uit betrouwbare bron weten wij dat dit op waarheid berust.
De voorzitter van de Winkeliers Vereniging Oudedijk, goudsmid en diamantair Maarten Pieterse schudt in 'Het Juweel' zijn wijze hoofd, zucht eens en zegt: ,,We weten van niets. Ook ik heb geruchten gehoord, maar niemand vertelt ons iets. Het zou mij echter niets verbazen als het waar is. De herinrichting van de Oudedijk is totaal mislukt. Het is er gevaarlijker dan ooit. Constructieve antwoorden kan ik nauwelijks geven. De kwaliteit van het werk zo'n drie jaar geleden verbaast me. Overal vind je nu alweer verzakkingen en gebroken tegels.''
Hij haalt zijn hand eens door zijn al wat grijzende haar en vervolgt: ,,De gemeente is ervan overtuigd, dat er goed werk is afgeleverd. Wij niet. De fietspaden zijn een ramp, net als het afslaan voor automobilisten naar de zijstraten. En dan die toestand met de parkeervakken; onbegrijpelijk is het betaald parkeren. Er is hier nooit een probleem geweest met parkeerruimte. Nu wel, omdat men 30 procent parkeerruimte heeft laten verdwijnen. Het beleid is niet getoetst aan de realiteit.''
Parkeren
Maarten Pieterse weet precies waar hij het over heeft. Zijn winkel op de Oudedijk bestaat al ruim 30 jaar. Hij haalt zijn schouders op als parkeren bij de supermarkt ter sprake komt. ,,De inrit is jaren oud en slecht te overzien. Het pand is eerst een kruitfabriek geweest, daarna werd het een verffabriek, een lampenbedrijf en vervolgens vestigde de familie Den Toom er de eerste 'witte' supermarkt, tot de familie uiteindelijk werd uitgekocht door de 'aha-super'. Het pand is wel opgeknapt en verbeterd, maar aan de breedte van de in- en uitritten kan niet worden gesleuteld. Weet je, dat ik hier elke week wel een gewond verkeersslachtoffer kan fotograferen?''
Er glijdt een droevige glimlach over zijn gezicht en hij vervolgt: ,,Fietsers rijden net zo vrolijk over het trottoir als in de tijd dat er geen fietspaden waren. De fietspaden negeren zij gewoon. De Oudedijk is bovendien een 'racebaan' gebleven. Er wordt veel te hard gereden. Er zou een 30 km. zone kunnen worden ingevoerd, al ben 'k daar geen voorstander van. Fatsoen en sociaal gedrag moeten uit de mens komen en niet uit regelgeving. Een 30 km.zone werkt volgens mij alleen maar frustrerend.''
Terrassen
,,En dat, terwijl de Oudedijk juist zoveel gezelliger aan het worden is. Er zijn meer leuke terrassen gekomen en bewoners zetten zelfs al een bankje of een paar stoeltjes voor hun eigen deur. Zo maak je een levendige wijk, waar iedereen met plezier leeft, woont, werkt en waar kinderen kunnen spelen.
Het oude wijkgebouw tegenover de Jericholaan, dat tenminste 15 jaar leeg heeft gestaan, is net omgetoverd in een restaurantje met daar achter een leuke kinderspeelruimte. Dat is toch een fijne vooruitgang? Het is een positief antwoord op de vraag wat te doen met mensen en vooral hun kinderen, die zich vervelen in een steriele wijk.''
Maarten Pieterse veert op: ,,Het spanningsveld tussen gemeente en winkeliers in wijken moet weg. Oplossingen moeten beter worden evenals het overleg. Als er nu weer iets wordt veranderd, geef dan meteen onze parkeervakken terug. Dan krijgen wij een gezellige, levende wijk met sociale activiteiten en dat is goed. Winkeliers maken nu gelukkig weer meer werk van hun etalages, die er steeds aantrekkelijker uitzien.''
Het is duidelijk te merken dat Maarten Pieterse zich al jaren met veel elan inzet voor 'zijn' Oudedijk. Is zijn onverwoestbare inzet genoeg om de Oudedijk een nog betere status te bezorgen? Of sluimert deze statige weg straks toch nog weg in het duistere gebied van vergetelheid? Zijn de regels die er gelden voor onder meer terrashouders te streng? Wordt er met twee maten gemeten?
De afgelopen weken hebben wij zelf bijna dagelijks rond gekeken op deze verkeersader. Constateerden hoe gezellig het er was. Groepen zingende kinderen liepen netjes in een rij van de speelruimte terug naar het kinderdagverblijf. We zagen dat terrashouders op verzoek van nieuwe klanten snel een paar tafeltjes en stoelen extra neerzetten als het terras vol zat. Hoorden hoe de buurman uitnodigend riep: ,,Zet ook maar een tafeltje voor mijn etalage, hoor. Dan bekijken jouw klanten mijn etalage ook eens iets langer. Goed voor de klandizie.''
Controleurs
Uitgerekend die joviale geste blijkt een heet hangijzer te zijn. Strenge controleurs van Stadstoezicht knijpen geen enkel oogje toe. Boete op boete wordt uitgedeeld zonder enig begrip. Zij hebben geen seconde in de gaten hoe moeilijk het is voor een kleine terrashouder om 'nee' te moeten verkopen aan nieuwe klanten, die vervolgens nooit meer terug komen. Erger nog: de heren zien niet eens, dat zware reclameborden aan de rand van terrasjes eigendom zijn van andere winkeliers, die zo de doorgang voor rolstoelgebruikers versperren. Op deze manier wordt de Oudedijk kapot gemaakt.
Natuurlijk is het niet alleen kommer en kwel op de Oudedijk. De kleermaker, die zijn deur wagenwijd open laat staan bij mooi weer, zwaait vrolijk naar passerende klanten en belangstellenden. En bij de meeste winkeliers is het voortdurend een 'kijkersdrukte' van belang voor de deur. Dat kan wél op de Oudedijk, die niet voor niets de 'Slagader van Kralingen' wordt genoemd.
-20090804-S.JPG)
.gif)
