Ode aan Tjitte
Ode aan Tjitte
Toen hij net als anderen van ons, tussen schip en wal belandde na de fusie tussen Het Vrije Volk en het Rotterdams Nieuwsblad, viel Tjitte in een diep gat. Volgens de uitkeringsinstantie moest hij opnieuw te werk worden gesteld. Er bleek een vacature voor hem te zijn als vuurtorenwachter op het noordelijke eiland Ameland. Tjitte ging daarover heftig tekeer. Alsof er een moordaanslag op hem was gepleegd. Hieronder zijn woorden van destijds.
Vuurtorenwachter
‘Vuurtorenwachter!
Dat willen zij dus van mij maken'.
Stel je voor: ‘Een vuurtorenwachter!’
Ikke als een vuurtorenwachter!
Daarboven staan, wapperend in weer en wind
met mijn vuurrode haren,
als een brandende vuurtorenwachter…
Sta ik daar eenzaam en alleen, in mijn eentje
constant als een fakkel in vuur en vlam.
Jim Postma
.gif)
