RJV heeft pad geëffend voor Obama

27 maart 2016 door Jim Postma
RJV heeft pad geëffend voor Obama

Met enig gevoel voor overdrijving heeft de Rotterdamse Journalisten Vereniging (RJV) ruim tien jaar terug – in november 2005 – in feite het pad geëffend voor het recente bezoek van president Obama van de Verenigde Staten aan Cuba.

De RJV was toen ook al op zoek naar de persvrijheid in dat land en naar de economische perspectieven van dit warmbloedige Caraïbische eiland.

Het viel de delegatie van journalisten uit Rotterdam, die op eigen kosten de reis maakten, toch wel enigszins tegen dat het nog ruim tien jaar heeft geduurd voordat Cuba en de VS wat nader tot elkaar kwamen en diplomatieke betrekkingen aangingen.

Zelfs The Rolling Stones zijn tegenwoordig welkom in Cuba. Zij werden lang beschouwd als een rockgroep van het verdorven Westen.

Op elke straathoek van Havana wordt live muziek gemaakt.Castro
In die tijd waren we wat optimistischer dat Cuba en de VS – die op ruim 150 kilometer van Havana lagen - de dooi in hun diplomatieke relaties zouden aankondigen. Toen was de grote vijand van de Amerikanen, Fidel Castro, nog aan het Cubaanse bewind. Dat is daarna door ziekte van Fidel zijn broer Raoul geworden die er – net zoals Obama – er veel gematigder opvattingen op nahield over zijn grote broer Amerika op korte afstand. Waarschijnlijk ook uit economische noodzaak.
Over de recente actualiteit kunnen we kort zijn. Op radio, televisie en in dagbladen is daarover zoveel geschreven en geanalyseerd dat we daaraan voorbij kunnen gaan.
Alleen de treffende toespraak van Barack Obama in Havana (op dinsdag 22 maart) verdient nog enige aandacht. Treffend zei hij: ,,Ik ben gekomen om de laatste resten van de Koude Oorlog te begraven. Ik ken de geschiedenis, weet wat er is gebeurd, maar ik wil er niet in blijven vastzitten, maar samen vooruitkijken.’’

Eenheid
En aan het eind van zijn toespraak: ,,Wij hebben deel uitgemaakt van verschillende blokken op dit halfrond, we zullen diepgaand van mening blijven verschillen over de wijze waarop vrede, veiligheid, kansen en mensenrechten kunnen worden bevorderd. Maar naar mate wij onze betrekkingen normaliseren, denk ik dat we kunnen bijdragen tot een sterker gevoel van eenheid in heel Amerika. We zijn allemaal Amerikanen!’’

Een fragment uit de film van het journalistenbezoek van de RJV in 2005 aan Cuba.In 2005 was de delegatie van de RJV al zover. Waar Nederland nog steeds het vingertje omhoog hield als het ging om regimes die niet de onze zijn, waren de Rotterdamse journalisten zo handig om zelf ervaringen op te doen. Natuurlijk hadden we al lang in de gaten dat we door geheime diensten in de gaten werden gehouden.
We hadden wél als voordeel dat we volstrekt onafhankelijk waren. Geen enkele vorm van sponsoring of bijdrages van wie dan ook. Wél gebruikten we relaties (vanuit Nederland) om ons te helpen waarbij wij hen in hun waarde lieten. Alles op eigen kosten waarvan enkelingen nog een deel terugverdienden door declaraties. Het was dus als het ware eigen onderzoek!

Verbazing
In Rotterdam hebben we ons wel verbaasd dat er commotie was ontstaan bij belangenorganisaties als de katholieke vredesbeweging Pax Christi Nederland en het bestuur van de Nederlandse Vereniging van Journalisten. Pax Christi vroeg ons of we toch niet op een af andere manier gesponsord waren door met name de Cubaanse overheid.
Nadat we in een korte e-mail hadden duidelijk gemaakt dat we op eigen kosten gingen, hebben we nooit meer iets van de vredesbeweging gehoord. Het leek wel een verplicht nummer.
Voor de NVJ moest toenmalige voorzitter Hans Roodenburg bij de algemeen-secretaris opdraven. Hij raadde aan om niet te gaan! Aangezien Roodenburg al lang had ontdekt dat toenmalige afdelingen, zoals de RVJ, een grote mate van journalistieke zelfstandigheid kennen, trok hij zich er niks van aan. Ook dat liep dus met een sisser af!

Natuurlijk ontbrak een bezoek aan een traditionele sigarenmakerij niet.Zoals uit bijgaande videofilm blijkt is Cuba vooral bekend van zijn muziek (Buena Vista Club), rum en de grote vriendelijkheid van mensen. De laatsten proberen ook maar het hoofd boven water te houden door voor fooitjes muziek te maken of soms te schooieren.

Briefing
Natuurlijk kregen enkele delegatieleden die een officiële visum hadden als journalist (geen toeristenvisum) op de eerste dag een briefing op het Cubaanse ministerie van Buitenlandse Zaken door een vrolijke persvoorlichtster die ook maar niet begreep waarom zij ons moest bijpraten. Zij werd alleen maar vrolijker toen wij meldden dat we een gecombineerd bezoek maakten aan het land vanwege toeristische zaken, Fondel uit Rotterdam (de enige investeerder) en onze zusterhaven Havana.

Alleen bij het vertrek van het vliegveld merkten we dat we in de gaten werden gehouden. Twee delegatieleden werd gevraagd of ze smokkelaars waren. De één had een paar Cubaanse dollars over en meegenomen en de ander had een kunstwerk gekocht. Ook dat liep al snel met een sisser af.

Bekijk hier het filmpje op Youtube.

 

 

 

 

 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.