Poëziebus 2016

08 augustus 2016 door de Redactie
Poëziebus 2016

Door Jana Beranová, voormalig Rotterdams stadsdichter

Enkele highlights van een tour van zeven dagen door vijf Vlaamse en vijf Nederlandse steden: Antwerpen, Leuven, Brussel, Gent, Hasselt, Nijmegen, Groningen, Meppel, Utrecht en Rotterdam. Met Vlaamse en Nederlandse dichters: Demi Baltus, Burnice Hiwat (Bnice), Karin Dée, Esa Denaux, Elten Kiene (Ella), Edith de Gilde, Gijs ter Haar, Daan Hafkamp, Joy Singh (Infinite Joy), Saskia van Kampen, Wibo Kosters, Jill Marchant, Simon den Haerynck (Mon Geveer), Richard Nobbe, Pieter Seinen, Spitler , Lies Jo Vandenhende, Michiel van Opstal, Meliza de Vries, Martin Wijtgaard, Hugo de Haas-van Dorsser (Wordbites) en Jana Beranová.


Poëzie als ontroering, troost, kritiek, entertaining. Poëzie als een brug naar het publiek. Maar ook poëzie die een intense band schept, solidariteit, genegenheid. Niet kapot te krijgen. Ruim twintig dichters uit België en Nederland, op verschillende haltes aangevuld met plaatselijke schrijvers. Een krachttoer, met drie of vier optredens per dag. Reizen met de prachtige oude bus langs Vlaamse en Nederlandse steden. Een tour vol onvoorziene perikelen, het draaiboek klopte nooit helemaal door omstandigheden van buiten. En toch: niet kapot te krijgen. Ik heb genoten.

De reis begon in Antwerpen. Verdeeld in kleine groepen werden we losgelaten op de stad, belandden op een terras naast de schouwburg waar een groep mensen ademloos naar ons luisterde. Ze hadden zojuist een collega begraven, vertelden ze, we werden met open armen ontvangen. Poëzie als troost.

In Leuven lazen we in een mooie boekhandel en in Brugge in een van de mooiste designwinkels die ik ooit heb meegemaakt. En in twee boekhandels. Alle tot de nok toe gevuld. Je kon een speld horen vallen. Niet alleen teksten die op voordracht zijn gericht, maar ook diepere beelden kwamen volledig tot hun recht. Zo hoort het ook.

In het Volkhuis in Gent waren de remmen los. En op middernacht gidste René van de plaatselijke dichtersgilde ons nog rond de stad. In Hasselt vormde het Literair Museum voor mij de top. Het publiek moet langs een smalle trap zo ongeveer tot aan de hemelpoort klimmen. Maar ze doen het. En worden beloond. Wij ook.

De overstap naar het openluchtfestival in Nijmegen was aanvankelijk door regen overspoeld. Maar de optredens de middag daarna in Groningen waren sprankelend, in gezelschap van plaatselijke collega’s. En dan Meppel. We reden die avond naar Meppel, aten op en terras en gingen uit het dak. Het publiek was niet alleen de plaatselijke bevolking, maar ook wij zelf. De solidariteit van zo’n grote groep is fantastisch. Iedereen die op het podium staat wordt op handen gedragen. Je wordt lid van een familie.

De volgende dag naar café Broei in Utrecht waar Hugo, een van de dichters van de troep, maandelijks een poëziegebeuren organiseert. En geloof het of niet: ’s avonds waren we betrokken bij een vrijgezellenparty – de toekomstige bruid van Michiel, ook een van de dichters.

Op de laatste dag reden we Rotterdam binnen en parkeerden even vlak bij het Centraal Station.

Ik stapte als een van de eersten uit en zag hoe twee agenten in onze richting snelden. Ik liep ze tegemoet en zei enthousiast: ‘Wij zijn van de Poëziebus, mag ik u een gedicht voordragen?’ ‘Hoe oud is die bus?’ was hun wedervraag. Gelukkig had de chauffeur, Bassie Putzmann, de vergunning paraat. Hij is vergroeid met zijn busje, slaapt er meestal ook in.

Op het Eendrachtsplein was het eindpodium, waar we,aangevuld met Hans Wap, Jan Wagenaar en andere Rotterdamse gastdichters, afscheid namen van een onvergetelijke reis. ‘Een 100 jaar, allemaal’ riepen we, sloegen vuisten tegen elkaar, ‘we zullen doorgaan’.

Dank Irene Siekman (met achterban), die het schier onmogelijke heeft georganiseerd, dank de crew: Arthur van der Ham (soms op hoge hakken), dank fotokunstenaar Theo Huijgens, dank Remco, Miranda, Sven. Dank Bassie met zijn bus, dank alle lieve, lieve collega dichters. I love you…

Foto’s van deelnemers aan de Poëziebus 2016 tijdens hun optreden op het Eendrachtsplein vlakbij Kabouter Buttplug. Met onder meer achter de microfoon voormalig Rotterdams stadsdichteres Jana Beranová met groen-zwart hoedje op. En hierboven de eerste stadsdichter van Capelle a/d IJssel: Miranda de Haan. Foto’s © Rinus Vuik.


Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.