Op reis door het leven van anderen

11 november 2016 door de Redactie
Op reis door het leven van anderen

(Ronald Glasbergen)

De elfde film van de Koreaanse filmmaker Kim Ki Duk heet ‘Bin-jip’, wat zoveel betekent als ‘leeg huis’. Tae-suk (Jae Hee) is een jonge inbreker die van de lege huizen uit de titel zijn specialiteit maakt. Hij heeft een verbluffend simpele manier om te ontdekken of de bewoners thuis zijn of niet. Vervolgens breekt hij in en maakt zich tijdelijk van het huis en in zekere zin ook het leven van de bewoners meester.

Hiernaast: Poster van de film Bin-Jip.


Daarna verlaat hij het huis weer. Alles spoorloos opgeruimd achterlatend, op een paar kleine ontregelende veranderingen na, zoals een de reparatie van een kaduuk huishoudelijk apparaat. De uitgangspunten van Kim’s film uit 2004 zijn onschuldig genoeg. De wrijving, het geweld, de niet alledaagse liefde die handelsmerk van de filmer zijn, ontstaan als de eenzame zwerftocht van hoofdpersoon Tae-Suk onvermijdelijk een keer botst met de bewoners.

In de film is de 3-Iron iets tussen sportattribuut en wapen in. Dat hoeft niet te verbazen in een film van Kim Ki Duk. Vanaf zijn eerste film, 'Crocodile' uit 1996 -mooie fragmenten eruit zijn te zien op youtube- is geweld een structureel onderdeel van zijn films. Zo ook in ‘Bin–jip’, zij het in wat mindere mate dan in zijn andere films zoals 'Pieta' (2012), 'The Island' (2000) of 'Bad Guy'(2001). Geweld hoort bij het leven, zegt de regisseur er in interviews over. Dat mag zo zijn maar het hoort ook bij zijn eigen leven. Kim Ki Duk groeide op als kind van een hardhandige en door de bloedige Korea oorlog waar hij vocht als soldaat, getraumatiseerde vader. Hij had geen relatief voorspoedige jeugd die via de middelbare school naar de universiteit voerde zoals de meeste van zijn collega filmers. Na de basisschool kwam hij op een landbouwschool terecht, Daarna ging hij in dienst en bleef vier jaar bij de mariniers. Hij werd een tijd lang assistent van een christelijke prediker. Hij begon met schilderen. Hij ging daarna naar Parijs om zich verder te bekwamen als kunstschilder. In die stad vatte hij liefde voor de film op.

Eén van de huizen die door Tae-suk tijdelijk bewoond wordt, blijkt niet zo leeg als hij denkt. Een door haar echtgenoot mishandelde bewoonster, Sun Hwa (Seung-yeon Lee) zit stil weggekropen in een verborgen hoek. Hij ziet haar, gaat weg, keert terug en ziet hoe ze opnieuw door haar echtgenoot (Hyuk Ho-Kwon) mishandeld wordt. In de scene die volgt wordt een specifieke golfstick, de ‘3-Iron’, tevens de Engelse titel van de film, een belangrijk attribuut in de film.

Hieronder: Tae Suk lockpicking (Still uit de film Bin-Jip)

Nadat hij dankzij een door hem in Parijs geschreven filmscenario terugkeerde in Korea en de kans kreeg een film te maken bleef Kim Ki Duk lange tijd buitenbeentje in de Koreaanse filmwereld. Behalve aan het academische filmklimaat van het land moet dat ook aan zijn films gelegen hebben die niet het meest conventionele soort filmwerkelijkheid laten zien en die soms ook een gehard filmpubliek kunnen shockeren. Hem is naar aanleiding van films als 'The Island' of 'Bad Guy' waarin de vrouwelijke hoofdpersonages aardig wat moeten doorstaan ook vrouwenhaat verweten. Toch speelt ook juist in die films naast geweld, een oprecht soort liefde hoofdrol. Geweld is in het universum van de filmmaker een ongemakkelijk bijproduct van de menselijke samenleving. Liefde in al haar varianten van volslagen vergeestelijking tot pure zinnelijkheid, een beleving om het leven dragelijk te maken.

In de film 'Bin-jip' is het niet anders. Door en dankzij de tegenslagen van hun excentriek bestaan tot in de gevangenis aan toe, ontstaat een vanzelfsprekende zielsverwantschap tussen Sun Hwa en Tae-Suk. Kim Ki Duk verstaat de filmkunst om zijn hoofdpersonen als mimespelers - ze zijn de enige die zwijgen in een met woorden gevulde wereld- als beminnelijke sprookjesfiguren neer te zetten. In ‘Bin-jip’ vertelt de camera in precieze, afgemeten scènes en shots het verhaal. Kim’s afgemetenheid correspondeert met de manier waarop hij filmt: snel en efficiënt met weinig re-takes. Het resultaat is poëtisch –soms bikkelhard- en met unieke stem.

‘Bin–jip’ van Kim Ki Duk draait op zaterdag 19 november om 14 uur in het kader van de reeks ‘Klassiekers op 4’ éénmalig in de Centrale Bibliotheek op de vierde verdieping. De entree is gratis.

De film wordt ingeleid door Ronald Glasbergen.

Hieronder: Tae Suk maakt een selfie (Still uit de film Bin-Jip)

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.