NAVO: Verstard en zelfingenomen
Signalen uit de Westerse Beschaving Nr. 30
Violence is the refuge of the incompetent (Isaac Asimov)
Jawel hoor, het is weer gelukt. De westerse wapenlobby is er opnieuw in geslaagd onze leiders aan te praten dat de bewapeningsuitgaven omhoog moeten. Het wereldwijde netwerk van wapenindustrie en handel is vooral gebaat bij het in stand houden van vijandbeelden en terrorismedreiging. Dankzij diverse marketingtrucs en met een orwelliaanse taalgebruik, weet dit netwerk steeds weer de politiek voor haar karretje te spannen.
Al vroeg in de 20ste eeuw ontstonden dergelijke samenwerkingsverbanden van militairen, industriëlen en wetenschappers het MIC-kapitalisme (militair-industrieel-complex).In zijn studie Een kleine geschiedenis van de Grote Oorlog (1914 – 1918) stelde historicus Koen Koch dat ‘wetenschap, technologie en industrie werden gecombineerd om het menselijk vernietigingsvermogen te maximaliseren’. Nou, dat hebben de burgers van Europa in de barbaarse twintigste eeuw geweten. Na de Tweede Wereldoorlog zou president Eisenhower van de Verenigde Staten deze samenwerking bestempelen als het Militair-Industrieel-Complex (MIC), waarvoor hij waarschuwde. Hij zag daarin een bedreiging voor de democratie. En laat nou net deze week (februari 2017) de huidige president een verdere verhoging van het wapenbudget, met maar liefst 10 %, aankondigen. Daarmee zullen de totale uitgaven voor EU en VS op ruim 70 % van de totale militaite uitgaven uitkomen.
Tijdens een internationale veiligheidsconferentie houden vertegenwoordigers van de NAVO vurige pleidooien voor onze verdediging. Wat precies verdedigd moet worden en hoe dan wel,blijft nogal onduidelijk. Tegen wie of wat moeten wij ons verdedigen? En waarmee? Met welke middelen? Wanneer wij onszelf zo beschaafd vinden, wat houdt die westerse beschaving dan wel in, en hoe moet die dan verdedigd worden?
Terwijl de burgers steeds meer in moeten leveren, strooien hun leiders kwistig met miljarden om de bewapeningsuitgaven verder omhoog te schroeven. Maar een nieuwe wapenwedloop onttrekt geld aan belangrijke uitgaven voor bijvoorbeeld onderwijs, duurzaamheid, conflictpreventie en ontwikkelingssamenwerking. Zaken die wel bijdragen aan een vreedzamere en veiligere wereld.
Waar Erasmus 500 jaar geleden al op wees is het zoet van de oorlog voor de moderne wapenbroeders, de producenten en handelaren. Ook nu weer blijkt het bitter voor de burgers te zijn
Rein Heijne
Bestuurslid Huis van Erasmus
.gif)
