‘Onze leeuw is dood’

27 maart 2017 door Jim Postma
‘Onze leeuw is dood’

 

‘Wie gaat er vanavond winnen?’, vraagt fotograaf Rinus Vuik aan mij met zijn brede grijns. Wij zitten op dat moment op een zonnig terrasje op de Oude Dijk. Zojuist hebben wij weer cultureel voer tot ons genomen bij de schilderijenveiling van Louis Looijschelder in Galerie Kralingen. Niet dat wij daar tekort kwamen, maar een extra zon overspoelt wijntje gaat er natuurlijk in als koek.

Nog nanippend van mijn wijn en een trekje aan mijn nog ouderwetse Caballero zonder filter antwoord ik Vuik: ‘Ik vrees, dat we gaan winnen…’. Doelende op die wedstrijd die avond tussen Bulgarije en Nederland. Rinus Vuik moet smakelijk lachen om mijn antwoord.

Met dit Nederlands elftal onder Blind had ik haast niets meer, zoals zo velen onder ons. Vandaar ook mijn eerdere antwoord aan onze fotograaf. Moest er niet aan denken tot aan het wk mee te moeten gaan doen met een gespeelde spontaniteit tijdens het ‘juichen!!!, zoals dat nog wel het geval was bij onze Louis van Gaal.

En verdomd, zittende voor de tv met wijntje en trijntje, begin ik te juichen als Bulgarije er 1-0 van maakt. Ga er zelfs bij staan om voor de Bulgaren te gaan klappen. Haatte ik mijn Oranje nu zo erg dat je voor een tegenstander ineens voorstander wordt? Hoe meer ik keek, hoe meer ik zapte. Dit Oranje was voor mij en voor de latere tv-commentatoren, niet meer om aan te zien. Na de 2-0, was ik wederom voor hen aan het juichen en klappen, terwijl ik er tussendoor brieste: ‘Vuile klootzakken!’ Bedoelende Blind en consorten en die hele daarbij behorende Ajaxclan met spruitjeslucht.

Na afloop wilde Blind zelf er nog niets van weten om de eer aan zichzelf te houden. Dat was het enige geweest dat de man nog zou sieren. Nu had hij en hij alleen als eindverantwoordelijke miljoenen Nederlanders in hun hemd gezet. Met heel Oranje en onze leeuw erbij. ‘Hoe kan je nou in hemelsnaam (die vroegere) sterk brullende en aanvallende leeuw op een dusdanige manier volkomen laten afgaan.

‘Voor goed weg met die Blind’, is de enige rechtvaardige conclusie. Met slechts zeven wedstrijden gewonnen, zeven wedstrijden verloren en drie gelijk. Oranje totaal onwaardig. In deze zullen ook nog de eindverantwoordelijken van de KNVB-bobo’s moeten opstappen. Nu zij hun ‘scapegoat’ alsnog veel te laat hebben geslacht, moeten hun koppen ook zeker rollen. Onder het motto:

Blind ziet groen,

geel en rood.

Oranje kleurt rood.

Onze KNVB-leeuw is dood.

Als enige redders in deze grote nood zie ik nu nog maar twee voetbalengelen. In de eerste plaats Louis van Gaal. Of een volkomen buitenstaander. Zoals de volkomen ten onrechte ontslagen coach van Leicester City, Claudio Ranier. Wellicht dat juist hij nog een wonder kan verrichten.

Onze ‘Leeuw ‘is dood. Lang leve onze nieuwe ‘Leeuw!’

 

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.