14 mei 1940
Volgende week dinsdag vindt op Plein 1940
de jaarlijkse herdenking plaats van het
bombardement op Rotterdam. Bij het beeld
‘De verwoeste stad’ van Ossip Zadkine.
De meeste stadsdichters hebben dat thema
in hun poëzie verwerkt. Als opmaat naar de
herdenking plaatsen we iedere dag een
gedicht.
Vandaag van Jana Beranová, stadsdichter in
2009-20010. Het gedicht is aan de muur van
het Maritiem Museum aangebracht, vormge-
geven door Bart Oppenheimer.
14 mei 1940
(Door Jana Beranová)
Ze verbrandden steden als grofvuil.
Hun handen hingen schuil achter helse
machines. Rouwnagels zonder rouw.
Geen graven. Alleen raven als roet.
En rook voor de zon.
Pijn verdicht tot een stille schreeuw
blijft voorgoed in ons haken.
Ik ken die schreeuw. Wie zijn
verleden niet kent,
begrijpt de toekomst niet.
Glimlachend ademt de stad.
Bij het slaande hart waar ooit een gat was,
bij deze smekende armen, zweren we nu.
De woorden zijn gloeiende
gloeiende kooltjes in ons oog:
nooit meer haat
.gif)
